ေလာကၾကီးေရ....
နင္႔ကိုငါအရြဲ႔တိုက္ဖို႕ ဘ၀ဆိုတဲ႔ပင္လယ္ၾကီးထဲ
မာနဆိုတဲ႔ရြက္ကိုလႊင္႔ ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတဲ႔ ပဲ႔ကိုထိန္းၿပီး
ပစၥဳပၸန္ဆိုတဲ႔ေလွၾကီးစီး ငါခရီးထြက္ခဲ႔တယ္။
ေလာကၾကီးေရ....
ၾကမ္းလိုက္တဲ႔ေလ ထန္လိုက္တဲ႔လိႈင္း
ေလာကဓံတရားကို အံတုလို႕
အနာဂတ္ဆိုတဲ႔လင္းေရာင္ၿခည္ကိုအားၿပဳရင္း
ဘ၀ပင္လယ္ထဲ ငါရြက္လႊင္႔ခဲ႔တယ္။
ေလာကၾကီးေရ...
ေလာကီဆိုတဲ႔ ၿမဳမႈန္ေတြၾကား
ငါလမ္းေတြေပ်ာက္လို႔ ကမ္းမၿမင္လမ္းမၿမင္ၿဖစ္
ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းကို ငါ႔ေလွ၀င္တိုက္
ငါ႔ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတဲ႔ ပဲ႕ကက်ိဳး
မာနဆိုတဲ႔ ရြက္ကစုတ္ၿပတ္
ၾကည္႕လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္းနံမည္က"အခ်စ္"တဲ႔ေလ။
ေလာကၾကီးေရ...
ေရာက္တဲ႔ေနာက္ေတာ႔ မထူးပါဘူး
အခ်စ္ဆိုတဲ႔ကၽြန္းေပၚငါတက္
ခ်ိဳၿမိန္တဲ႔အသီးေတြ ငါဆြတ္ခူး
ေအးၿမတဲ႔ ေရစင္ေတြကို ငါေသာက္သံုးရင္း
ေလာကၾကီးကို အရြဲ႔တိုက္မယ္႔ စိတ္ကူးေတြပ်က္သုဥ္း
အခ်စ္ဆိုတာကို ယစ္မူးခဲ႔ရတယ္။
ေလာကၾကီးေရ...
အေကာင္းအဆိုးေတြ ဒြန္တြဲေနတဲ႔ေလာကၾကီးမွာ
သစ္သီးတိုင္းက ခ်ိဳၿမိန္ၾကတာေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။
ကၽြန္းေပၚမွာ ခါးတဲ႔အသီးကို ငါစားမိ
ယစ္မူးမႈေတြကႏိုးထ မာနဆိုတဲ႔ရြက္ကိုၿပန္လႊင္႔
သစ္ပင္ေတြကိုေဖာင္ဖြဲ႔ အခ်စ္ဆိုတဲ႔ကၽြန္းကို ငါစြန္႔ခဲ႔တယ္
ငါ႔ဖြဲ႔ခဲ႔တဲ႔ေဖာင္နံမည္က "စြန္႕လႊတ္ၿခင္း" တဲ႔ေလ။
ေလာကၾကီးေရ....
နင္႔ကိုငါအရြဲ႔တိုက္ဖို႔
မာနဆိုတဲ႔ ရြက္စုတ္ကိုၿပန္လႊင္႕
စြန္႕လႊတ္ၿခင္းဆိုတဲ႔ ေဖာင္ကိုငါစီး
ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတဲ႔ ပဲ႔က်ိဳးကိုၿပန္ထိန္းရင္း
ဘ၀ပင္လယ္ထဲ ငါၿပန္ရြက္လႊင္႔ခဲ႔ၿပီ
နင္သတိသာထားေပေတာ႔။
မ်ိဳးေဇာ္ (၂၅.၀၃.၁၀)
