ခါးသီးလွတဲ႕ေဆာင္းရာသီတစ္ခုမွာေပါ႔။ ဘ၀မွာတစ္ခါမွမၾကံဳဖူးခဲ႕တဲ႕ ခါးသီးလွတဲ႕ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြကို ေထြးပိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ္္ ေအးၿမတဲ႕ေဆာင္းရာသီရဲ႕ညေနခင္းေတြကို အထီးက်န္ဆန္စြာ အေဖာ္လုပ္ခဲ႕ဖူးပါတယ္။ ေဆာင္းရာသီရဲ႕ညေနခင္းတိုင္းလုိလိုမွာ ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္တဲ႕ ကမာရြတ္အိမ္ကေန ရန္ကုန္-အင္းစိန္ကားလမ္းမၾကီးအတိုင္းေလွ်ာက္သြားရင္း ခါးသီးလွတဲ႕ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳေတြကို ေၿဖေဖ်ာက္ၾကည္႕ခဲ႕ဖူးတယ္။ လက္ရွိဘ၀တစ္ခုလံုးကိုေမ႔ထားလို႕ ကားလမ္းမၾကီးအတိုင္း မရပ္မနားေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႕ ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္ေတြအမ်ားၾကီးကို ၿဖတ္ေက်ာ္ခဲ႕ရဖူးတယ္။
ဒါေပမယ္႔ေလ….ေဆာင္းရာသီတိုင္းလိုလိုမွာ ကၽြန္ေတာ္ကိုကံေကာင္းၿခင္းေတြအၿမဲတမ္း ယူေဆာင္လာေပးတတ္ပါတယ္။ မပီမၿပင္၀ိုးတစ္၀ါးႏိုင္လွတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ေလးထဲကို ႏွင္းမႈန္ ၿမဳခိုးေတြနဲ႕၀ိုးတစ္၀ါးႏိုင္လွတဲ႕ ဘ၀တူေဆာင္းက ကၽြန္ေတာ္႔ကို အိပ္မက္တစ္ခုကို လက္ေဆာင္အၿဖစ္ေပးခဲ႕တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႕ ကၽြန္ေတာ္ညေနခင္းတိုင္းေလွ်ာက္ခဲ႕ဘူးတဲ႕ လမ္းမေတြေပၚက ေၿခလွမ္းေတြကို ရုပ္သိမ္းရင္း ညေနခင္းတိုင္းလိုလိုမွာ ကြန္ပ်ဳတာေရွ႕မွာထိုင္ရင္း keyboard ေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြေၿပးလႊားေစခဲ႔ပါတယ္။ တုန္ရီေမာဟိုက္ေနတဲ႕ ရင္ခြင္အစံုမွာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ႏွလံုးသားတစ္စံုက ေပ်ာ္ရႊင္ၿမဳးတူးေနခဲ႕တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေဆာင္းကေပးတဲ႕ ေဆာင္းအိပ္မက္ေတြကို ေထြးပိုက္ရင္း ေႏြးေထြးမႈတစ္ခုကို ရခဲ႕ပါတယ္။ အဲဒီေႏြးေထြးမႈေတြကို အသက္ထက္ဆံုးထိသိမ္းပိုက္ထားဖို႕ကိုလည္း စိတ္ကူးယဥ္ၾကည္႕ခဲ႕ဘူးတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မပီ၀ိုးတစ္၀ါးႏိုင္လွတဲ႕ ေဆာင္းအိပ္မက္ေတြကိုမက္ရင္းနဲ႕ပဲ ေႏြရာသီတစ္ခုကို ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ခဲ႕ရတယ္။
ေအာ္…ဘာလိုလိုေနာက္ထပ္ေဆာင္းတစ္ခုေတာင္ေရာက္လာေတာ႕မယ္။ ဒီတစ္ခါေဆာင္းေရာက္ရင္ မႏွစ္ကသူလက္ေဆာင္ေပးခဲ႕ဘူးတဲ႕အိပ္မက္ေလး ေႏြရာသီမွာ အရည္ေတြေပ်ာ္သြားတဲ႕ အေၾကာင္းေၿပာၿပရအံုးမယ္။
မ်ိဳးေဇာ္ (၂၁.၀၉.၀၉)
No comments:
Post a Comment