တစ္ေထာင္႔ေလးရာ ကိုးဆယ္႔ကိုး

ေလာကၾကီးရွိ လူသားတို႕ၾကားတြင္ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာမ်ားစြာ ရွိၾကပါသည္။ အၾကမ္းဖ်င္းအားၿဖင္႔ ေမတၱာတရားကို (၅၂၈)ဟုေခၚေသာ မိဘႏွင္႔သားသမီးအၾကားတြင္ ရွိေသာခ်စ္ၿခင္း၊ ခ်စ္သူရည္စားတို႕ၾကားတြင္ ရွိသည္႕ (၁၅၀၀) ခ်စ္ၿခင္း ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးခြဲၿခားထားၾကပါသည္။ လူသားတို႔ ၾကားတြင္ ေမာင္ႏွမလိုခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳး၊ သူငယ္ခ်င္းလို ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳး၊ ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာေတြလို ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးေတြကိုေတာ႔ (၅၂၈)ေမတၱာတရားေအာက္တြင္ ထည္႕၍ရမည္ထင္ပါသည္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း (၅၂၈)ထက္ပိုေသာ (၁၅၀၀)လည္း မၿပည္႕သည္႔ ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးေတြ လူသားတို႕ၾကားတြင္ ရွိခဲ႔ဘူးၾကမည္ ဆိုရင္ေရာ သင္တို႕လက္ခံၾကမွာလား။ အကယ္၍မ်ား အဲဒီ႕လိုခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးေတြရွိခဲ႔မည္ဆိုရင္ေရာ အဲဒီလိုခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးကို သင္တို႕ဘယ္လိုအမ်ိဳးအစားေတြထဲမွာ ထည္႕ခ်င္ပါသလဲ။ အခုကၽြန္ေတာ္ေၿပာၿပမည္႕ ဇာတ္လမ္းေလးသည္ လူသားႏွစ္ေယာက္ၾကားရွိ (၅၂၈)လိုမၿဖဳစင္ေသာ၊ (၁၅၀၀)လည္း မၿပည္႕မွီေသာ ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ၿဖစ္မည္ ထင္ပါသည္...။


~ အခန္း(၁) ~
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... ေကာင္ေလး.. ဒီေန႔ၿပီးရင္ ေက်ာင္းၾကီးက ပိတ္ေတာ႕မွာေနာ္... နင္အခုထိ ေကာင္မေလးကို ဖြင္႔မေၿပာေသးဘူးလား?

(ေကာင္ေလး) အာ... ငါ႔မွာ ေၿပာစရာစကား ဘာမွာမွမရွိတာ.... ဘာကိုဖြင္႔ေၿပာရမွာလဲ?

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟယ္... နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ကတြဲေနၾကတာ သမီးရည္းစားေတြ အတိုင္းပဲေလ... အဲဒါနင္တို႕ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္စိတ္၀င္စားေနၾကတာ မဟုတ္ဘူးလား?

(ေကာင္ေလး) အဲလိုလည္းမဟုတ္ရပါဘူးဟာ.. ငါကေကာင္မေလးကို ရိုးရိုးေလးပဲ ခင္တာပါ... ညီမေလးတစ္ေယာက္လုိ... သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို.............

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... ေသနာ နင္ကရိုးရိုးေလးခင္ေန... ဟိုမွာ နင္တို႕အေၾကာင္းက တစ္တန္းလံုးပ်ံ႔ေနၿပီ... ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ... ဟိုကမိန္းကေလးေလ.... သနားပါတယ္....

(ေကာင္ေလး) .......

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ၾကာပါတယ္ဟာ... ဒီေန႔ပဲ သူကိုနင္ဖြင္႔ေၿပာလိုက္ေတာ႔ေနာ္... ဖိတ္ခ်င္ဖိတ္ ကိုယ္႔အိတ္ထဲပဲဖိတ္ ရမယ္မဟုတ္လား... အဟီး ...... ဒါမွ ငါတို႕လည္း မုန္႕စားရမွာ... အေဟး ေဟး....

(ေကာင္ေလး) ဟာ... ငါ႔ရင္ထဲမွာဖြင္႔ေၿပာရေအာင္လည္း ဘာမွာမွမရွိတာ.... ဘာေၿပာရမွာတုန္းဟ... ၿပီးေတာ႔ ငါေကာင္မေလးနဲ႔ အခင္အမင္မပ်က္ခ်င္ဘူးေလ.....

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) နင္ဟာေလ.... တကယ္႕ငေၾကာင္ပဲ.... စိတ္ပ်က္တယ္.....



~ အခန္း(၂) ~
ကန္ေတာ္ၾကီးေရရင္ၿပင္က တည္ၿငိမ္ေနသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ကန္ေရၿပင္ကိုၿဖတ္ၿပီး တိုက္ခိုက္လာေသာ ေလၿပင္ညွင္းေတြသာ မရွိခဲ႔လွ်င္ ကန္ေတာ္ၾကီးတစ္ခုလံုး အသက္မဲ႔ေနသည္ဟုသာ ထင္စရာရွိပါသည္။ ကန္ေရၿပင္ၾကီး၏ ေဘးရွိၿမက္ခင္းၿပင္တစ္ခုေပၚမွာေတာ႔ ေကာင္ေလးႏွင္႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ၿငိမ္သက္စြာၿဖင္႔ ကန္ေရၿပင္ကို အဓိပၸာယ္မဲ႔စြာ ေငးၾကည္႕ရင္း ထိုင္ေနၾကပါသည္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္၍ ကန္ေရၿပင္သို႕ မ်က္ႏွာလႊဲထားၾကတာလည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ မၾကာေသးခင္အခ်ိန္ကေတာ႔ ဒီေနရာေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြတစ္ပံုတစ္ပင္ၾကီးနဲ႕ ဆူညံေနခဲ႔ေသးသည္။ ဒါေပမယ္႔ သိပ္မၾကာလိုက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကအေၾကာင္းၿပခ်က္ကိုယ္စီႏွင္႔ထြက္သြားၾက၍ ဒီေနရာေလးမွာ ေကာင္ေလးနဲ႕ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္သာ က်န္ခဲ႔ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘာေၾကာင္႔သူတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္းကို ထားခဲ႔ၿပီး ထြက္သြားတာလည္း ဆိုတာကို ေကာင္ေလးေရာ ေကာင္မေလးေရာ သူ႕အလိုလိုသေဘာေပါက္နားလည္ထားၿပီးၿဖစ္မည္ ထင္ပါသည္။

(ေကာင္မေလး) ေကာင္ေလး... နင္႔အေဒၚေဆးရံုတက္ေနရတာ သက္သာသြားၿပီလား?

(ေကာင္ေလး) အင္း... တစ္ၿဖည္းၿဖည္းေတာ႔ သက္သာလာပါၿပီ....

(ေကာင္မေလး) အင္း.........

(ေကာင္ေလး) ငါလည္းသူ႕ကိစၥေတြနဲ႔ ပင္ပန္းေနတာဟ... အခုတစ္ေလာ ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွထည္႕ထားလို႕ မရသလိုၿဖစ္ေနတယ္....

(ေကာင္မေလး) အင္း... ငါနားလည္ပါတယ္........

(ေကာင္ေလး) ..........

(ေကာင္မေလး) ..........

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္စကားစမၿပတ္ၾကေသးဘူးလား.... ငါတို႕ေတာ႔ ဒီ႔ထက္ပိုၿပီးေရွာင္မေပးႏိုင္ေတာ႔ဘူး... ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေရွာင္ေပးဖို႕ဆိုရင္ေတာ႔ ဒီအတိုင္းမရဘူးေနာ္.... ဟဲဟဲ ဒီေလာက္ေတာ႔ အလိုက္သိတတ္ရမွာေပါ႔ဟာ....


~ အခန္း(၃) ~
ကန္ေတာ္ၾကီးကန္ပတ္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ ဆူညံစြာ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကသည္။ အဲဒီ႔အဖြဲ႔ထဲမွာပဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေခါင္းကိုငံု႕ထားသည္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ႕ သူ႕ဟာသူပင္ မခန္႕မွန္းႏိုင္ေသာ သက္ၿပင္ေမာေတြထပ္ခါထပ္ခါခ်ရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေလွ်ာက္လာမိပါသည္။

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔.. ေကာင္မေလး... ေၿပာစမ္း... ဟိုငနာက နင္႔ကိုဘယ္လိုစကားေတြနဲ႕ propose လုပ္လိုက္တာလဲ... ငါတို႕သိခ်င္လို႕ပါဟာ... နင္ကလည္း ရွက္မေနပါနဲ႔... အခ်င္းခ်င္းေတြပဲဟာ.....

(ေကာင္မေလး) အင္း.....

(ေကာင္ေလး) .........

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔ နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ဘာၿဖစ္ေနၾကတာလဲ....

(ေကာင္ေလး) ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး.... အရင္တိုင္းပါပဲဟာ....

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဘာလဲဟ... အရင္တိုင္းဆိုတာ..... ဘာလဲ ဟိုဟာမေလးက နင္႔ကိုၿငင္းလိုက္လို႕လား... အင္း ၿဖစ္ႏုိင္တယ္... ၿဖစ္ႏိုင္တယ္... နင္႔လိုေကာင္မ်ိဳးကို မိန္းကေလးတိုင္းက ၿငင္းမွာပဲ... ဟား ဟား ဟား
ဟဲ႔ ေကာင္မေလး... ဟုတ္တယ္မလား....

(ေကာင္မေလး) ..........

(ေကာင္ေလး) အင္း... ဟုတ္တယ္.... သူငါ႔ကို ၿငင္းလိုက္.... တယ္.....

(သူငယ္ခ်င္မ်ား) ဟဲ႔ တကယ္လား.... ေကာင္ေလး... ငါတို႕ကိုမေနာက္နဲ႕ေနာ္.... ဒီေန႕ၿပီးရင္ ငါတို႕သူငယ္ခ်င္းေတြေနာက္ဘယ္ေတာ႕ၿပန္ဆံုရမယ္ဆိုတာ မသိႏိုင္တာဟာ... နင္အဲလို ငါတို႕ကို က်ီစားဖို႕မေကာင္းပါဘူး.....

(ေကာင္ေလး) နင္တို႕မယံုရင္ ေကာင္မေလးကို ေမးၾကည္႕ေပါ႔...

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... ေကာင္မေလး... ဟုတ္လား.... ဟုတ္လားလို႕ေမးေနတယ္ေလဟာ

(ေကာင္မေလး) .......

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ေကာင္မေလးရယ္... နင္ေကာင္ေလးကို အဲလိုလုပ္ဖို႕ေတာ႕ မေကာင္းပါဘူးဟာ.....

(ေကာင္မေလး) ........

(ေကာင္ေလး) ဟုတ္တယ္.... သူ႕မွာ အိမ္ကေစ႕စပ္ေပးထားတဲ႔ သူရွိတယ္တဲ႔....

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟယ္.... တကယ္?


~ အခန္း(၄) ~
ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးကိုအခုလို သူမအိမ္ၿပန္ဖို႔အတြက္ ေစာင္႔စီးရေသာဘတ္စ္ကားဂိတ္အထိ လိုက္ပို႕ေပးတာ အခုခ်ိန္က ေနာက္ဆံုးအခြင္႕အေရးတစ္ခုၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုးမွာ ပူၿပင္းမႈကို သရဖူေဆာင္းထားေသာ ေႏြေနပူက ေကာင္ေလးႏွင္႔ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ၾကားရွိ အပူအပင္ေတြကိုေတာ႔ မွီႏိုင္မည္မထင္ပါ။

(ေကာင္မေလး) ေကာင္ေလး.....

(ေကာင္ေလး) အင္း.....

(ေကာင္မေလး) နင္ဘာလို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို လိမ္ေၿပာလိုက္ရတာလဲ?

(ေကာင္ေလး) ငါလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေနာက္ဆံုးလမ္းခြဲခါနီးမွာ လိမ္မေၿပာခ်င္ပါဘူးဟာ... ဒါေပမယ္႔...

(ေကာင္မေလး) ဒါေပမယ္႔... ဘာလဲ.. ငါ႕အတြက္လို႕ နင္ေၿပာမလို႕မလား.... မလိုပါဘူးဟာ.... အခုငါ႔ရင္ထဲမွာ ဘာဆိုဘာမွမလိုခ်င္ေတာ႔ပါဘူး... ကံတရားတစ္ခုအတိုင္းေပါ႔....

တကယ္ေတာ႔ အဲဒီ႔ေန႔က ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကိုသူ သူမကိုခ်စ္ေနေၾကာင္းဖြင္႔မေၿပာခဲ႔သလို၊ ေကာင္မေလးကလည္း ေကာင္ေလးကို ယင္းကိစၥမ်ားႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာစကားမွတစ္စြန္းတစ္စမေၿပာခဲ႔ပါ။

ညီမေလးတစ္ေယာက္လို တန္ဖိုးထားေသာ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို ခင္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္မေလးကို ေကာင္ေလးအမွန္ပင္ ေတြ႕စကစိတ္၀င္စားခဲ႔ပါသည္။ ဒါေပမယ္႔ ခ်စ္သူေတြၿဖစ္ရေလာက္တဲ႔အထိေတာ႔ ရင္မခုန္ခဲ႔တာကို ေကာင္ေလးလည္း ေနာက္မွကိုယ္႔ကိုကိုယ္နားလည္လာသည္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ႕အခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးကလည္း ေကာင္ေလးအေပၚမွာ မခ်ည္ေႏွာင္သင္႔ေသာ သံေယာဇဥ္တစ္စက ရစ္ပတ္ၿပီးသည္႕ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုသို႕ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ ေနာက္ဆုတ္လို႕ရေသးသည္႕ အခ်ိန္မလြန္ေသးေသာ ကာလတစ္ခုမွာပဲ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးကို ခ်စ္သူေတြအၿဖစ္သို႕ မေရာက္ရန္ အၿပဳမူေတြကို ၿပင္ဖို႕ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔ပါသည္။ ေကာင္မေလး၏ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မွာ ရွိရမည္႕ သိကၡာတရားတစ္ခုအတြက္ ပါေပးဆပ္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔ပါသည္။

ေကာင္ေလး၏ ေကာင္မေလးအေပၚတြင္ထားေသာ ခ်စ္ၿခင္းသည္ (၅၂၈)လို မၿဖဳစင္ေသာလည္း (၁၅၀၀)လိုမညစ္ႏြမ္းေသးေသာ ခ်စ္ၿခင္းတစ္ခုၿဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ ႏွလံုးသားနွင္႔ရင္း၍မရေသာ ဥေဏွာက္၏အသိကသာ လက္ခံေသာ ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးသည္ ယင္းသက္ဆိုင္ရာ ပုဂိၢဳလ္အေပၚတြင္ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုတြင္ အဆိပ္ခပ္သလို ၿဖစ္ေစတတ္သည္ဆိုတာကို ေကာင္ေလးနာလည္ထားပါသည္။ ထို႕ေၾကာင္႔လည္း အခ်ိန္ေတြမလြန္ခင္မွာပဲ ေကာင္ေလးအရာအားလံုး (သူငယ္ခ်င္းဆိုေသာ ဆက္ဆံေရး) ကိုပါစြန္႔လြန္႕ခဲ႔ရပါသည္။ အရမ္းခင္စရာေကာင္းေသာ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို ေကာင္ေလးစြန္႕လႊတ္ခဲ႔ရၿခင္းသည္ တကယ္ေတာ႔ ေကာင္ေလးအတြက္ မဟာစြန္႕စားခန္းတစ္ခုလည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္ ။ အကယ္၍ ယခုလိုခ်စ္ၿခင္းေမတၱာမ်ိဳးကို လူသားေတြတိုင္းတာေနၾကသည္႕ စံခ်ိန္စံညႊန္းတစ္ခုနဲ႔ တိုင္းတာမည္ဆိုပါလွ်င္ (၁၅၀၀) ၿပည္႔ရန္ တစ္မွတ္သာလိုေသာ (၁၄၉၉) ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္မည္ ဟုထင္ပါသည္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ႔အမွတ္တစ္မွတ္ၿပည္႕မွိဖို႕ကို မည္သို႕ၿဖည္႕စြက္ရမည္ မသိေသာေကာင္ေလးကေတာ႔ အရမ္းခင္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္မေလးကို အမွတ္တစ္မွတ္၏ တန္ဖိုးႏွင္႕ပင္ သူ႕ဘ၀တစ္ခုလံုးကေန ထာ၀ရစြန္႕လႊတ္ခဲ႔ရပါေတာ႔သည္။


လူသားတိုင္း ၿဖဳစင္ေအးၿမတဲ႔ (၅၂၈)ေမတၱာကို ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ရႏိုင္ၾကသလို မိမိခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ပါ (၁၅၀၀)ၿပည္႕မွီတဲ႔ အခ်စ္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ.....

မ်ိဳးေဇာ္(၃၀.၀၄.၁၀)

ရိုးရိုးေလး...

(၁)
ေကာင္မေလးေရ...
အၿပာေရာင္ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႕
အ၀ါေရာင္တိမ္တိုက္ေတြ တြန္းတိုက္မိတဲ႔
အခုေသာ sunday မွာ
ငါတို႕ ေတြ႔ဆံုခဲ႔ၾကတယ္ေနာ္...

ေကာင္မေလးေရ...
နင္႔ရဲ႕ဆံႏြယ္တစ္ခ်ိဳ႕ ငါ႔ရင္ခြင္မွာ
"ရင္ခ"ခဲ႔တဲ႔ တစ္ခုေသာေန႔ေလးမွာ
ငါတို႕ ခ်စ္သူေတြၿဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္ေနာ္...
အဲဒီ႔ေန႔က ႏွင္းဆီေတြ ဆူးမထြက္ခဲ႔ၾကဘူးတဲ႔။

ေကာင္မေလးေရ...ငါတို႔ေတြ
ရိုးရိုးေလးပဲ ခ်စ္ခဲ႔ၾကတာပါေနာ္......

(၂)
ေကာင္မေလးေရ...
ပုဇြန္ဆီေရာင္ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႕
အညိဳေရာင္တိမ္တိုက္ေတြ တြန္းတိုက္မိတဲ႔
တစ္ခုေသာ sunday မွာ
ငါတို႕ေတြ ေ၀းခဲ႔ၾကရတယ္ေနာ္

ေကာင္မေလးေရ...
လူေတြကေၿပာတယ္
အဲဒီ႔ေနက စံပယ္ၿဖဳေတြပြင္႔ခဲ႔ၾကတယ္တဲ႔
ဒါေပမယ္႔ ငါေတာ႔ဘာရနံ႔တစ္ခုမွ မရခဲ႔ပါဘူး။

အဲဒီ႔ေန႔က...
ငါတို႕ေတြ ရိုးရိုးေလးပဲ...
ေ၀း.. ေ၀းခဲ႔ၾကတာပါဟာ... ေနာ္

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၉.၀၄.၁၀)

ေဒေ၀ါၾကီးေရ မလာပါနဲ႕

၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ တစ္ခုေသာ ေမလဆန္းပိုင္း ေန႕တစ္ေန႕

အိမ္အၿပင္ဘက္မွာ မိုးရိပ္ေတြၿမင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္အလြန္ေပ်ာ္ပါသည္။ ဘာကိုပဲၿမင္ၿမင္ေပ်ာ္စရာဟုသာ
ထင္ေနေသးေသာ အပူအပင္ဆိုတာဘာမွန္းမသိေသးသည္႔ ကေလးဘ၀ပဲမဟုတ္လား။ မိုးရိပ္ေတြၿမင္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္းအားရ၀မ္းသာအၿပင္ေၿပးထြက္ၿပီး ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႔ၾကည္႔မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႔ေလး၏ အေနာက္ေတာင္ေထာင္႔ဆီမွာ မိုးသားမိုးလိမ္႕ေတြမည္းေနသည္ပဲ။ ဒါဆိုရင္မၾကာခင္မိုးရြာေတာ႔မည္။ မိုးမရြာခင္တိုက္ခတ္လာေသာ ေလေၿပေတြၾကားမွာ အမိုးအကာပါမလာသူ လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားကလည္း မိုးမရြာခင္သူတို႔လိုရာခရီးေရာက္ဖို႔ ေၿခကုန္သုတ္ေနၾကသည္။ အေမကေတာ႔သူလွမ္းထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားမိုးစိုကုန္မည္စိုး၍ အေၿပးအလႊားလိုက္ရုတ္ေနသည္။ အဖြားကေတာ႔ မိုးဦးေလဦးအခ်ိန္မွာ ေလၿပင္းေတြတိုက္တတ္၍ အၿပင္မထြက္ရန္ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေအာ္ေၿပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မၾကာခင္မိုးရြာပါက မိုးေရထဲထြက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေဘာလံုးကန္ရင္ေကာင္းမလား၊ ဒါမွမဟုတ္တစ္ေယာက္ထဲ လမ္းထဲမွာေလွ်ာက္ေဆာ႔ရလွ်င္ေကာင္းမလားဆိုတာကိုသာ ေ၀ခြဲမရၿဖစ္ေနသည္။ အဖြားေၿပာေနေသာ စကားေတြကိုေခါင္းထဲမထည္႔အား။ အလြန္ပူေလာင္ေသာ ေႏြရာသီကိုၿဖတ္သန္းလာရတာၾကာၿပီမို႕ အခုလိုမိုးၾကိဳကာလမွာ မိုးသားမိုးလိမ္႔ေတြၿမင္လွ်င္ ေပ်ာ္ၾကရႊင္ၾကတာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းေတာ႔ဟုတ္မည္မထင္ပါ။

ဆန္ေရစပါးကိုတိုင္း၏ အဓိကစီးပြားေရးအေနၿဖင္႔မွီခိုအားထားေနရေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ ၿမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသေလးရွိ ေတာင္သူလယ္သမားေတြကလည္း မိုးကိုေမွ်ာ္ေနၾကတာ ၾကာလွၿပီထင္ပါသည္။ ေႏြရာသီ၏ပူၿပင္းမႈႏွင္႔ ေရၿပတ္လပ္မႈဒဏ္ေၾကာင္႔ ၄င္းတို႕စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ သီးႏွံေတြၿဖစ္ထြန္းဖို႕အတြက္ သဘာ၀တရားကဖန္တီးေပးထားေသာ မိုးရာသီကိုသာ အမ်ားဆံုးအားထားၾကရသည္မဟုတ္လား။ အေရးၾကီးတာက မိုးေတြအဆက္မၿပတ္ၿပင္းထန္စြာရြာၿပီး ေလၿပင္းေတြေၾကာင္႕ သီးႏွံေတြမဆံုးရံႈးရဖို႕ပ ဲၿဖစ္သည္။ ေလာကၾကီးမွာ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္အစြန္းေရာက္တရားေတြ လြမ္းမိုးေနရင္ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးမႈေတြ မ်ားတတ္သည္မဟုတ္လား။

ဒီေန႔မိုးေတြစရြာေပမယ္႔ အဖြားကကၽြန္ေတာ္႔ကို အၿပင္သို႕ေပးမထြက္။ အခုမွစရြာေသာမိုးက လူေတြကိုဖ်ားေစတတ္သည္၊ မ်က္စိနာတတ္သည္၊ ၿပီးေတာ႔မိုးဦးေလဦးမို႕ ေလၿပင္းေတြေၾကာင္႔သစ္ကိုင္းမ်ားက်ိဳးၾကတတ္သည္၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ၾကိဳးမ်ား ၿပတ္က်တတ္သည္ဆိုေသာ သူမရွည္လ်ားစြာ ၿဖတ္သန္းလာခဲ႔ရေသာ လူ႕ဘ၀ခရီးရွည္ၾကီးမွ အေတြ႕အၾကံဳေပါင္းမ်ားစြာၿဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုတားၿမစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အေဆာ႔မက္ေသာကေလးဘ၀ပဲမို႕ မိုးေရထဲထြက္ေဆာ႔ဖို႕ေလာက္ကို အားသန္ေနၿပီး အဖြားေၿပာၿပေသာ အရာေတြကို ေခါင္းထဲမထည္႕အား။ ေနာက္ဆံုးအၿပင္မထြက္ရေတာ႕ အာေခါင္ၿခစ္ၿပီးေအာ္ငိုသည္။ အေမကေတာ႔ နင္အၿပင္ထြက္ရင္ ေဒေ၀ါၾကီးကိုက္လိမ္႕မယ္ဟု က်ိမ္းသည္။ ဒီေတာ႕အေဖက ကေလးကိုဆိုဆံုးမပါက မိမိေၿပာလိုသည္ကို လက္ခံလာေအာင္ေၿပာရန္၊ ဒါမွမရလွ်င္ေနာက္ဆံုး ရိုက္ႏွိက္ဆံုးမလိုလွ်င္ဆံုးမရန္ႏွင္႔ ကေလးကိုတသက္လံုးလူရာမ၀င္ၿဖစ္ေစတတ္သည္႕ အေၾကာက္တရားမ်ားႏွင္႔ မေၿခာက္လွန္႕ရန္ အေမ႔ကိုေၿပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ အက်င္႔တစ္ခုက ကေလးမ်ားကို ေၿပာဆိုဆံုးမ၍မရပါက မိမိပင္တစ္ခါမွ မၿမင္ဘူး မၾကားဘူးေသာ နာနာဘာ၀မ်ား၊ စကားဆန္းမ်ားႏွင္႔ ေၿခာက္လွန္႕တတ္ၾကသည္မဟုတ္ပါလား။ အမွန္တကယ္ေတာ႔ ယင္းသို႕ေၿခာက္လွန္႕မႈမ်ားေၾကာင္႔ ကေလးမ်ားက လူၾကီးမိဘမ်ား၏ ေၿပာစကားမ်ားကို နာခံလာမည္ ဆိုရင္ေတာင္မွ ၄င္းတို႔အရြယ္ေရာက္လာသည္႕ အခ်ိန္တြင္ ယင္းအေၾကာက္တရားဆိုသည္႕ အက်င္႔ဆိုးၾကီးက တြဲကပ္ပါလာၿပီး လူတန္ဖိုးတစ္ခုကို အေၿခအေနတစ္ခုထိဆြဲခ်တတ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ႔ အေၾကာက္တရားသည္ လူတစ္ေယာက္ သို႕မဟုတ္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအတြက္ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံတစ္ခုကို တည္ေထာင္ရာတြင္ အက်ိဳးယုတ္ေစတတ္သည္မဟုတ္ပါလား။

မိုးကဒီေန႔မွစရြာသည္ဆိုေပမယ္႔ မိုးဦးေလဦးမို႕ေလအနည္းငယ္ပါသလို မိုးကလည္းေတာ္ေတာ္ႏွင္႕မစဲ။ ေနာက္ဆံုးအိမ္တံခါးမၾကီးကိုပိတ္ၿပီး အိမ္တြင္ရွိသည္႕ထမင္းႏွင္႔ဟင္းကိုၿဖစ္သလိုစားရင္း အေဖနားေထာင္ေနေသာ လိုင္းသိပ္မမိသည္႔ ေရဒီယိုအိုၾကီးဆီမွ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွမၾကားဘူးေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွ မုန္းတိုင္းတိုက္ခိုက္သြား၍ လူေတြေသၾကပံု ဒုကၡေရာက္ၾကပံုကို နားေထာင္ေနမိသည္။ အဖြားကေတာ႔ ေလၾကီးမိုးၾကီးေတြတိုက္ခိုက္မည္စိုး၍ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုသင္ေပးဘူးေသာ သဗၺဳေဒၵဂါထာေတာ္ၾကီးကို ပါးစပ္ကတစ္တြတ္တြတ္ရြတ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ အဖြားရြတ္ေနေသာ ဘုရားစာႏွင္႔ အေဖနားေထာင္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္မသိေသာႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္တစ္ခုမွ မွန္းတိုင္းသတင္းကို နားစြင္႕ရင္း အေမေၿပာေသာ ေဒေ၀ါဆိုသည္႔အေကာင္ၾကီးကို စိတ္ကူးပံုေဖာ္ၾကည္႕ေနမိပါေတာ႔သည္။

*****

၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ(၂)ရက္

ဒီေန႔ကၽြန္ေတာ္႔အလုပ္က ညေနအဆိုင္းမို႔ ေန႔လည္(၂)နာရီေလာက္မွာ အိမ္ကထြက္ခဲ႔သည္။ မေန႔ကမိုးေတြအဆက္မၿပတ္ရြာ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာေတာင္ ေရေတြက ေၿခသလံုးၿမဳပ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ ဒီေန႕က်ေတာ႔မိုးကစဲသြား၍ေတာ္ေသးသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီး၏ ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးမွာလည္း ၾကည္လင္ေနသည္။ ဒါဆိုရင္ဟိုေန႕ကၾကားလိုက္ရေသာ မုန္တိုင္းကၿပီးသြားၿပီထင္သည္။ ဒါေပမယ္႔ရံုးေရာက္ေတာ႔ ဟိုမွသည္မွေၿပာေနၾကေသာ မုန္တိုင္းသတင္းကိုၿပန္ၾကားလာရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရံုးမွာေတာင္ Cyclone Alert လုပ္ထားသည္တဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အရင္ကလည္းဒီလိုပဲ မိုးဦးေလဦးေတြမွာ ၿမန္မာႏိုင္ငံကို မုန္တိုင္းေတြအဖ်ားခတ္ရိုက္တတ္ၿပီး ပ်က္စီးမႈကလည္း ဆိုရံုမွ်ႏွင္႔ၿပီးသြားတတ္သည္မို႕ သိပ္ၿပီးဂရုမစိုက္မိ။ မုန္တိုင္းတကယ္၀င္ခဲ႕လွ်င္ေတာင္ ရခိုင္ဘက္ကစစ္ေတြဘက္ေလာက္မွာပင္ ၿမန္မာၿပည္ကေနၿပန္ထြက္သြားႏိုင္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ညေနခင္းေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း ၾကည္လင္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ တစ္ခါတစ္ခါေလေပြတစ္ခ်ိဳ႕ေလာက္သာတိုက္ခတ္တတ္ၿပီး အရင္ေန႕ေတြကလို မိုးစက္မိုးေပါက္ေတြေတာင္မရြာေတာ႕သည္မို႕ ရာသီဥတုကသာယာေနသည္ဟုပင္ေၿပာႏိုင္သည္။ ဒါေပမယ္႔ရာသီဥတုသာယာေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ၾကာၾကာပင္မခံစားလိုက္ရ။ ႏိုင္ငံၿခားတီဗီရုပ္သံတစ္ခုမွ မုန္တိုင္းသတင္းက ၿမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းေဒသသို႕ အပူပိုင္းဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းတစ္ခု၀င္လာေနသည္ဟု သတင္းေတြစၾကားလာရသည္။ ညေန(၆)နာရီေလာက္မွာေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ႏိုင္ငံၿခားမွလွမ္းပို႕ေသာ အီးေမလ္တစ္ေစာင္မွာေတာ႕
“ > နာဂစ္မုန္တိုင္းသည္ ေလာေလာဆယ္တြင္ လတ္15.8 ႏွင့္ ေလာင္ 91.2 မထင္မွတ္ပဲ အေရွ႔သို႔ဆက္ ေရြ႔ေနသည္။
> ခန္႔မွန္ခ်က္အရ ဒီေန႔မနက္ ၇နာရီတြင္ေမာ္တင္စြန္းသို႔ စတင္၀င္ေရာက္မည္။ ရန္ကုန္အနီးသို႔ ဒီညတြင္ျဖတ္လိမ္႔မည္။
>ဧရာ၀တီတိုင္း၏ ပင္လယ္ႏွင့္ထိစပ္ေနေသာ အပိုင္းမ်ား စိစိ ညက္ညက္ေၾကသြားႏိုင္သည္။
> ရန္ကုန္တြင္ ေလျပင္းတိုက္က ဆိုင္းဘုတ္ႀကီမ်ား တုံးလံုးလဲသြားႏိုင္သည္။
> မုန္တိုင္းသတင္းကိုဒီေန႔ေတာက္ေလွ်ာက္ ေစာင့္ၾကည္႔ ေပးၾကပါ။ လက္ဆင့္ကမ္းေပးၾကပါ။
> မုန္တိုင္းသည္ မိန္းမလွကၽြန္းေနာက္ဖက္မိုင္ ၉၀ခန္႔တြင္ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ ပိုၿပီးအားေကာင္းလာေနပါသည္ အေရွ႔ဘက္သို႔ လွ်င္ျမန္စြာ ေရြ႔ေနသည္။
> နာရီအနည္းငယ္အတြင္း ဧရာ၀တီေတာင္ပိုင္းကို ဟိုင္းႀကီးကၽြန္းအနီးမွျဖတ္မည္။
> ေလတိုက္ႏႈန္း တနာရီ မိုင္၆၀ေက်ာ္မည္။
> မုန္တိုင္းဗဟိုႏွင့္ အနီး မိုင္၂၀အတြင္းတြင္ တနာရီမိုင္၁၂၀အထက္ေလတိုက္မည္ မုန္တိုင္းဒီေရ ၁၅ေပခန္႔ျမင့္မည္။
> မုန္တိုင္းႀကီးဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းသလဲ။ ဂူဂယ္အတ္ကေန ၀ဲသာကို ကလစ္ဖြင့္ၿပီး ၾကည္႔ရင္ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။
> ေလာေလာဆယ္ ဖ်ာပုံ ပုသိမ္ ကလူေတြကမုန္တိုင္အၾကာင္မယံုၾကပါ
>မုန္းတိုင္းအေရးေပၚေၾကျငာခ်က္မ်ားထြက္ဟန္ မတူေသးပါ အဲဒီမုန္တိုင္းလမ္းတေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔ ၿမိဳ႔ေတြကို ၀ိုင္းကူဖုန္းဆက္ေပးၾကပါအံုး။” ဟူ၍ၿဖစ္သည္။

ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ မုန္တိုင္းသတင္းကို လူေတြပိုၿပီး သတိထားမိလာၾကသည္။ ရံုးမွလူေတြ သက္ဆိုင္ရာအိမ္ေတြဆီဖုန္းေတြဆက္ၾကသည္။ အၿပင္မွ မိသားစု၀င္ေတြဆီမွလည္း မုန္တိုင္းအေၾကာင္းကို သတင္းအေနနဲ႕ေရာ ေကာလဟာသအေနနဲ႕ေရာ ဖုန္းေတြ၀င္လာသည္။ ေကာလဟာသေတြက ရန္ကုန္မဂၤလာဒံုဘက္ကိုေတာင္ မုန္တိုင္းကစ၀င္လာၿပီဟုဆိုသည္။ ရန္ကုန္မွာမိုးဆိုရံုေလာက္ေလး ရြာၿပီးရပ္သြားၿပန္သည္။ ေလအနည္းငယ္ တစ္ခါတစ္ေလတိုက္တာကလြဲလွ်င္ အေၿခအေနကပံုမွန္ၿဖစ္ေနသည္။

ကၽြန္ေတာ္ရံုးကၿပန္ဖို႕လုပ္ေတာ႔ ည (၁၂)နာရီထိုးခါနီးေနၿပီ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း ၾကည္လင္ေနသည္မို႕ မုန္တိုင္းကအားေပ်ာ႕ပ်က္ၿပယ္သြားၿပီလားမသိ။ ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံက သဘာ၀ေဘးအႏၱာရာယ္ေတြနဲ႕ပတ္သက္လွ်င္ ပထ၀ီအေနအေထားအရ ေဘးအကင္းဆံုးႏိုင္ငံေပပဲ။ ရံုးကအၿပန္အေတာ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။ ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုးက ၾကည္လင္ေနၿပီး အင္လ်ားလမ္းတစ္ခုလံုးမွ သရက္ပင္ေတြ၊ အုန္းပင္ေတြဆီမွ သရက္သီးေတြ၊ အုန္းသီးေတြကေၾကြက်ေနသည္။ ဖယ္ရီကားေပၚက တစ္ခ်ိဳႈ၀န္ထမ္းေတြက ကားေပၚမွဆင္းၿပီး သရက္သီးေတြ၊ အုန္းသီးေတြေကာက္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ည(၁၂)နာရီေက်ာ္သြားၿပီ။ လူေၿခတိတ္ခ်ိန္ေလၿပင္းတစ္ခ်က္တိုက္လိုက္ေသာေၾကာင္႔ အိမ္တစ္ခုမွၿပတင္းေပါက္မွန္တစ္ခု က်ကြဲသံၾကားလိုက္ရသည္။

*****

၂၀၀၈ခုႏွစ္ ေမလ(၃)ရက္

ကၽြန္ေတာ္အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ အိမ္ရွိလူမ်ား ဘယ္သူမွမအိပ္ၾကေသး။ သူတို႕အားလံုးလည္း မုန္တိုင္းသတင္းကို ၾကားၿပီးသားမို႔အိပ္ႏိုင္ၾကေသးပံုမရ။ ၫဥ္႕နက္သည္ႏွင္႔ ေလတိုက္ႏႈန္းကလည္းတစ္ၿဖည္းၿဖည္းၿပင္းလာသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္စိက်ယ္ေန၍ အိမ္ေရွ႕ဧည္႕ခန္းတြင္ထိုင္ေနလိုက္သည္။ လွ်ပ္စစ္မီးမ်ားၿဖတ္ေတာက္ထား၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လမ္းမၾကီးမ်ားက ေမွာင္မည္းတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ေလၿပင္းေတြၾကားမွာ ေလခၽြန္သံလိုအသံေတြပါ ပါလာသည္။ မနက္မိုးလင္းခါနီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမွးကနည္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေနေသာ အိပ္ရာကယိမ္းထိုးသလိုၿဖစ္ေန၍ လန္႕ႏိုးလာေတာ႔ မနက္(၇)နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ မုန္တိုင္းအေၿခအေနက အထြဋ္အထိပ္သို႕ေရာက္ေနၿပီထင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အထပ္ၿမင္႔တိုက္ေတြေပၚမွေန၍ လမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ရွိသစ္ပင္ၾကီးေတြၿပိဳလဲေနတာကို ၿမင္ေနရသည္။ မိုးႏွင္႔ေလစဲသြားေသာ ေန႔လည္(၁)နာရီေလာက္အခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္လွည္းတန္းလမ္းဆံုဘက္သို႕ထြက္ၿဖစ္သည္။ ဒီေတာ႕မွပဲ မုန္တိုင္းဆိုတာဂ်ိဳနဲ႔လားဟု ေမးရေလာက္ေအာင္ ၿဖစ္ခဲ႕ၾကေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြအတြက္ မုန္တိုင္းရိုက္ခတ္မႈ၏ ဆိုးရြားမႈအေၿခအေနေတြကို မ်က္ၿမင္ကိုယ္ေတြ႕ၿမင္လိုက္ရသည္။ လွည္းတန္းလမ္းဆံုရွိ ေၾကာ္ၿငာဆိုင္းဘုတ္ၾကီးမ်ား၊ ႏွစ္ရွည္သစ္ပင္ၾကီးမ်ား၊ ဓါတ္တိုင္မ်ားအားလံုးလိုလိုၿပိဳလဲေနသည္။ တစ္ၿခားေနရာေတြမွာေရာ ဘာေတြၿဖစ္ကုန္ၿပီလဲ။ လွ်ပ္စစ္မီး၊ ေရ၊ တယ္လီဖုန္းႏွင္႔ အင္တာနက္လိုင္းေတြ ကေတာ႔အားလံုးၿပတ္ေတာက္ကုန္ၿပီ။ အိမ္အတြက္စားစရာတစ္ခ်ိဳ႕၀ယ္မည္လုပ္ေတာ႔ ဆိုင္ေတြကလုမွာယွက္မွာေၾကာက္၍ဆိုၿပီး ပိတ္ကုန္ၾကၿပီ။ ဖြင္႔ထားေသာတစ္ခ်ိဳ႕ဆိုင္ေတြကလည္း ပစၥည္းကိုလိုသေလာက္၀ယ္မရေတာ႔။ ရေသာပစၥည္းေတြကလည္း ကာလတန္ဖိုးထက္ ႏွစ္ဆနီးပါးၿဖစ္ေနသည္။ ညဘက္ေရဒီယိုကို ဖြင္႔ၾကည္႕လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဧရာ၀တီတိုင္းအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ေတြ၊ ရြာေတြအေတာ္မ်ားမ်ား နာဂစ္ဒဏ္ခံလိုက္ရသည္တဲ႔။ တစ္ခ်ိဳ႕ရြာေလးေတြဆိုရင္ ရြာလံုးကၽြတ္နီးပါးပ်က္စီးသြားၿပီတဲ႔။ အေသအေပ်ာက္ကလည္း မခန္႔မွန္းႏိုင္ေသး။ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္႔ၿမိဳ႕ေလးဆီသို႕ ဖုန္းလွမ္းဆက္ေပးမယ္႔ ဆက္၍မရေတာ႔....။

*****

၂၀၁၀ ၿပည္႔ႏွစ္ ဧၿပီလ(၂ရ)ရက္

ဒီႏွစ္ေႏြကစံခ်ိန္တင္ေလာက္ေအာင္ကို အေတာ္ပူသည္။ အရိပ္ရသစ္ပင္ၾကီးေတြရွားသြားေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ လမ္းေတြမွာ ရႏိုင္သမွ်အရိပ္အာ၀ါသကို ကၽြန္ေတာ္အမွီၿပဳရင္း ေလွ်ာက္လာမိသည္။ သၾကၤန္ၿပီးသြားလို႕ ကဆုန္လေတာင္ေရာက္ေနၿပီဆိုေပမယ္႔ အခုထိရန္ကုန္မွာ မိုးမၿမင္ရေသး။ နာဂစ္ၿဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းက်ေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမန္မာၿပည္သူေတြလည္း သဘာ၀တရားၾကီး၏ ယိုယြင္းပ်က္ဆီးလာမႈကို ပိုၿပီးသတိထားမိလာၾကသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံရွိ မီဒီယာေတြမွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာေအာင္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံႏွင္႔ဘာမွမသက္ဆိုင္သလိုေနခဲ႔ၾကေသာ Global warming ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ လ်စ္လွ်ရႈေန၍မရေတာ႔ဆိုတာကို ဒီႏွစ္ေႏြကပဲ သက္ေသၿပေနၿပီမဟုတ္ပါလား။ ပူၿပင္းလွေသာ ေနေရာင္ကိုကာကြယ္ရန္ လမ္းေဘးရွိအိမ္အရိပ္တစ္ခုအနီးမွ ကပ္ေလွ်ာက္ရင္း ယင္းအိမ္ထဲမွ အေမလုပ္သူက ကေလးကိုေၿပာဆိုဆံုးမ၍ မရသည္ထင္႔ နာဂစ္လာလိမ္႕ေနာ္ဟု ကေလးကိုေၿခာက္လွန္႕ေနတာ ၾကားလိုက္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးမိပါသည္။ လြန္ခဲ႕ေသာ အႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔အေမက ကၽြန္ေတာ္ေၿပာစကားနားမေထာင္သည္႔ အခါတိုင္း ေဒေ၀ါၾကီးလာလိမ္႔မယ္ေနာ္ဟု ေၿခာက္လွန္႔ခဲ႕ဖူးပါသည္။ အဲဒီ႔အခ်ိန္တုန္းကလည္း ေဒေ၀ါဆိုေသာ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္႔ဆိုသည္ အေကာင္ၾကီးကို ကၽြန္ေတာ္႔နည္းကၽြန္ေတာ္႔ဟန္ႏွင္႔ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ၾကည္႔ဖူးသည္။ အခုေတာ႔ကေလးေတြကို ေဒေ၀ါဆိုတာနဲ႕ေၿခာက္စရာမလိုေတာ႔။ နာဂစ္ဆိုတာနဲ႕ အားလံုးကေၾကာက္ရြ႔ံေနၾကၿပီ။ တကယ္လည္း အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ဘာသာစကားအရ ပန္းတစ္ပြင္႔၏နာမည္ကို ကိုယ္စားၿပဳေသာ နာဂစ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမန္မာ႔သမိုင္းမွာေတာ႔ သမိုင္း၀င္လူဆိုးၾကီးၿဖစ္ခဲ႔ၿပီမဟုတ္လား။

ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းကင္ကိုေမာ႔ၾကည္႔မိေတာ႔ ပူၿပင္းေသာ ေနေရာင္ၿခည္ေတြၾကားမွာ တိမ္စိုင္တိမ္လိမ္႔တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ကၽြန္ေတာ္ကေလးဘ၀တုန္းကေတာ႔အခုလို ပူၿပင္းေသာေႏြရက္ေတြမွာ တိမ္စိုင္ေတြအံု႕စိုင္းလာၿပီဆုိလွ်င္ မိုးရြာမည္ကိုေမွ်ာ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္အလြန္ေပ်ာ္ပါသည္။ အခုေရာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ဇာတိခ်က္ေၾကြေမြးရပ္ေၿမေလးရွိရာ ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ကေလးဘ၀ကေပ်ာ္ခဲ႔သလို မိုးရိပ္ေတြၿမင္တိုင္း အဲဒီေဒသက ကေလးေတြ ေပ်ာ္ႏိုင္ၾကပါေသးရဲ႕လား။ ေႏြရာသီ၏ အပူဒဏ္မွကင္းလြတ္ၿပီး မိမိတို႕စိုက္ပ်ိဳးထားသည္႔ လယ္ယာစိုက္ခင္းမ်ားကို ပိုမိုအထြက္တိုးေစမည္႕ မိုးရာသီကိုေရာ အဲဒီ႔ေဒသက လယ္သမားေတြေမွ်ာ္ရဲၾကတုန္းပဲလားဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္မသိႏိုင္ေတာ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က အေဖဖြင္႔ေသာ ေရဒီယိုအိုၾကီးမွသာၾကားဖူးေသာ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္မ်ားမွ ဆိုးရြားလွသည္႔ ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးၾကီးမ်ားကို ဒီေဒသကလူေတြကေတာ႔ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ခါးခါးသီးသီးရင္ဆိုင္ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔ၿပီးၾကပါၿပီ။

ဘာလိုလိုနဲ႕ေနာက္ရက္အနည္းငယ္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံသို႕ နာဂစ္မုန္တိုင္းၾကီး ၀င္ေရာက္တိုက္ခတ္ခဲ႔တာ (၂)ႏွစ္ပင္ၿပည္႕ေတာ႔မည္။ (၂)ႏွစ္ဆိုေသာ ကာလသည္႔ အတိုင္းအတာတစ္ခုထိရွည္ၾကာခဲ႔ေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ကေတာ႔ မေန႔တစ္ေန႔ကအၿဖစ္အပ်က္ေတြလို မေမ႔ႏိုင္ၾကေသး။ အဲဒီ႕ေဒသက မိဘမဲ႔ၿဖစ္ခဲ႔ၾကေသာ ေဒသခံကေလးေတြ၊ မိသားစု၀င္ေတြနဲ႔ ေသကြဲကြဲခဲ႔ရေသာ ၿပည္သူေတြ၊ မိမိပိုင္ပစၥည္းဥစၥာေတြ ဆံုးရံႈးခဲ႔ၾကေသာ နာဂစ္ဒဏ္ခံသူေတြကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ခံစားခဲ႔ရတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုဆိုးလိမ္႕မည္ထင္ပါသည္။အခုခ်ိန္ထိလည္းနာဂစ္ေဒသရွိ ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းခ်က္မ်ားမွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိေနဆဲ၊ နာဂစ္ဒဏ္ခံေဒသရွိ ၿပည္သူေတြမွာလည္း အကူအညီေတြမ်ားစြာ လိုအပ္ဆဲအေၿခအေနမွာတင္ ရွိေနေသးသည္။ တကယ္ေတာ႔ သဘာ၀ေဘးဆိုးၾကီး နာဂစ္သည္ သဘာ၀တရားၾကီးက သူ႕အလိုလိုဖန္တီးခဲ႔ၿခင္းမၿဖစ္ႏိုင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူသားေတြကသာ တိုးတက္လာေသာနည္းပညာေတြနဲ႕ လူေနမႈပံုစံေတြၿဖင္႔ သြယ္၀ိုက္၍တစ္ဖံု တိုက္ရိုက္တစ္မ်ိဳး နာဂစ္ကိုဖန္တီးခဲၾကၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ထပ္အခုလိုၿဖစ္ရပ္ဆိုးၾကီးေတြ ထပ္ၿဖစ္လာႏိုင္ ၿဖစ္မလာႏိုင္ဆိုတာကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕လူသားေတြ၏ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ ၿပဳမႈက်င္႔ၾကံေနထိုင္သည္႕ အေလ႕အက်င္႕ေပၚတြင္သာမွီခိုေနမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြက်ေရာက္တိုင္း ကိုယ္႕လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း သို႕မဟုတ္ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္မ်ားသို႕ အေထာက္အပံ႕မ်ားေပးပိုးၿခင္းမွာ လူသားပီသေသာ အလြန္ၿမတ္ႏိုးဖြယ္ေကာင္းသည္႕ ကိုယ္ခ်င္းစာတရာမ်ား ၿဖစ္ၾကပါသည္။ သို႕ေသာ္ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ထိုသို႕ေသာ လူသားပီသမႈႏွင္႕ေရာက္ရဲေက်နပ္မေနပဲ ၿပႆနာ၏ဇစ္ၿမစ္ကိုေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မွသာလွ်င္ ကမၻာၾကီးကို အစစ္အမွန္ကာကြယ္ႏိုင္လိမ္႔မည္ဟုေတြးမိပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သဘာ၀ေဘးအႏၱာရာယ္ၾကီးတစ္ခုၿဖစ္လာတိုင္း ယင္းေဒသမ်ားသို႕သြားေရာက္ကူညီၿခင္းထက္ ယင္းသဘာ၀ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးၾကီးမ်ားေနာက္ထပ္ၿဖစ္မလာေစရန္ ၿပႆနာ၏ဇစ္ၿမစ္ကိုဖန္တီးသလိုၿဖစ္ေနသည္႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕လူသားေတြ၏ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ေပၚ အႏၱာရာယ္ရွိသည္႔က်င္႔ၾကံေနထိုင္မႈပံုစံမ်ားကို ေၿပာင္းလည္းၿခင္း၊ ကာကြယ္ေနထိုင္ၿခင္းကသာလွ်င္ ယေန႔ၿဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိေနေသာ သဘာ၀ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးေတြဒဏ္မွ ကာကြယ္ေၿဖရွင္းႏိုင္မည္႕ အဓိကေသာ႕ခ်က္ၿဖစ္သည္ဟုထင္ပါသည္။

မၾကာခင္မုတ္သုန္ရာသီသို႕ ၀င္ေရာက္လာေတာ႔မည္။ မိုးေလေတြတိုက္သည္႕ မိုးရာသီေရာက္တိုင္း ဟိုးအရင္ခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ေဒသရွိကေလးေတြေၾကာက္စရာအေနနဲ႔ ေၿပာေလ႔ ရွိသည္႕ ေဒေ၀ါၾကီးလာေတာ႔မည္ ဆုိတာကုိေရာ သူတို႕ေတြေၿပာေနၾကတုန္းပဲလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေဒေ၀ါဆိုေသာေနရာတြင္နာဂစ္ဆိုသည္႔ ေ၀ါဟာရအသစ္ကပဲ အစားထိုးသြားၿပီလားဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိႏိုင္ပါ။ ဒါေပမယ္႔ ေသခ်ာတာတစ္ခုေတာ႔ရွိပါသည္။ အဲဒီ႕ေဒသေလးရွိလူေတြအားလံုးလိုလိုကေတာ႔ ေဒေ၀ါၾကီးဆိုတာကိုေရာ၊ နာဂစ္ဆိုတာကိုေရာ ထပ္ၿပီးၾကားခ်င္စိတ္ရွိၾကေတာ႔မည္ မဟုတ္ေတာ႔တာပဲၿဖစ္ပါသည္။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၇.၀၄.၁၀)

အားမငယ္နဲ႔ ရန္ကုန္

စြန္႔ပစ္ခံ ရန္ကုန္ေရ…
နင္ဘာမွအားမငယ္နဲ႔
နင္႔ေဘးမွာ နင္႔ကိုမွတက္မက္တဲ႔
ငါတို႔ေတြရွိတယ္….

အထီးက်န္ ရန္ကုန္ေရ…
နင္ဘာမွအားမငယ္နဲ႔
နင္႔ကိုမွ စြဲလမ္းတဲ႔
ငါတို႕ေတြရွိတယ္….

အထည္ၾကီးပ်က္ ရန္ကုန္ေရ…
နင္ဘာမွ အားမငယ္နဲ႔
နင္နဲ႔အတူတူ ရုန္းကန္မယ္႔
ငါတို႔ေတြရွိတယ္…

ေၾကာက္ရြံ႕ေနတဲ႕ ရန္ကုန္ေရ…
ငါတို႕ရဲ႕ ေပ်ာ္စရာပိေတာက္ရက္ေတြ
ေသြးေတြစြန္းခဲ႔ရၿပီ..
နင္ဘာမွအားမငယ္ပါနဲ႔
နင္႔မွာအၿပစ္မရွိတာ ငါတို႕နားလည္
ငါတို႕ေတြအတူတူ လက္တြဲၾကမယ္…
ငါတို႕ေတြယံုၾကည္ထားတယ္..
ငါတို႕ေတြ ေမွ်ာ္လင္႔ထားတယ္...
ေပ်ာ္စရာ သၾကၤန္ေန႔ရက္ေတြ
ကမၻာတည္သေရြ႕ ဆက္ရွိေနအံုးမယ္။

မ်ိဳးေဇာ္(၁၆.၀၄.၁၀)

မေန႕က မဟာသၾကၤန္အၾကတ္ေန႕မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေရကစားမ႑ပ္တစ္ခုမွာ ဗံုးေတြေပါက္တယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းၾကားၿပီးေတာ႔ ေဟာဒီ႔ကဗ်ာေလး ေရးမိေၾကာင္းပါ...။

သၾကၤန္ သခၤါရ

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
အရင္လို သၾကၤန္မိုးေၿပးေတြ
မရြာေတာ႔တဲ႔ သၾကၤန္
ပိေတာက္ေတြ ပင္လံုးကၽြတ္
မပြင္႔ႏိုင္ေတာ႕တဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
အတာအိုးနဲ႔ အတာၾကိဳပန္းေရာင္းတဲ႕
ေစ်းသည္ၾကီး ေစ်းဦးမေပါက္တဲ႔ သၾကၤန္
အရက္နဲ႔ဘီယာဆိုင္ေတြ
အလုပ္ရႈပ္ၾကရတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
ၿမိဳ႕မနဲ႔ ဒီေဂ် ေနရာလုၾကရတဲ႔
သၾကၤန္...
မုန္႔လံုးေရေပၚနဲ႔ ယာမကာ
စဥ္ၿပိဳင္လုၾကရတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
သေၿပခက္နဲ႔ ေရထြက္ပက္လို႕
အဟားခံရတဲ႔ သၾကၤန္
မီးသတ္ပိုက္နဲ႔ အပက္ခံရလို႕
အက်ၤီကၽြတ္ရတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
ကိုယ္ထိုင္တဲ႔ မ႑ပ္ကို
အိမ္ကကိုယ္ပိုင္ေရခ်ိဳးခန္းလို
သေဘာထားတဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင္႔
အရွက္ရၾကရတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
ႏွမခ်င္းကိုယ္ခ်င္းမစာနာတတ္တဲ႔
အမ်ိဳးသားတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင္႔
ရြံစရာၿဖစ္သြားရတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
သၾကၤန္မွာ ေရေတြပက္ၾကသလို
အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ အိုးမဲေတြလည္း
အၿပန္အလွန္သုတ္ၾကတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
ကိုယ္႔ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ္႔လူမ်ိဳး
ကိုယ္႔ယဥ္ေက်းမႈကို
အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ အိုးမဲမသုတ္မိဖို႕ေတာ႕
ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထားရမယ္႔
ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕
ၿမန္မာ႔ရိုးရာ တာသၾကၤန္...။

မ်ိဳးေဇာ္ (၁၁.၀၄.၁၀)

ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႕

ေႏြရာသီရဲ႕ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ ညေနခင္းတစ္ခုမွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို မွီတြယ္ရင္း အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ ထိုင္ေနၾကပါတယ္။ ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုးမွာလည္း အမ်ိဳးအစားစံုလင္တဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြေတာက္ပေနတာဟာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ႔ တကယ္႔ကိုစိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းတဲ႔ ၿမင္ကြင္းေလးတစ္ခုပါ။ ေကာင္းကင္ေပၚက ထူးဆန္းတဲ႔ပံုသ႑န္ရွိတဲ႔ ၾကယ္စုၾကယ္ေ၀းေလးေတြကို လိုက္ရွာရင္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေနာက္ေၿပာင္က်ီစယ္ရတာကလည္း သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ႔ တစ္သက္မေမ႔ႏိုင္စရာ ညေလးတစ္ခုၿဖစ္မွာပါ။

(ေကာင္မေလး) ေကာင္ေလး နင္႔ကိုငါတစ္ခုေမးခ်င္တယ္။ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ ေနရယ္၊ လရယ္၊ ၾကယ္ရယ္ဆိုၿပီး ကမၻာၾကီးကိုအလင္းေရာင္းေပးတဲ႔ ၿဂိဳလ္ေတြရွိၾကတယ္ေနာ္။ တကယ္လို႔ ငါသာကမၻာၾကီးဆိုရင္ နင္ငါ႔ကိုဘယ္လိုအရာမ်ိဳးနဲ႕ အလင္းေရာင္ေပးခ်င္လဲ။ ေန၊ လ ဒါမွမဟုတ္ ၾကယ္တစ္ခုခုေပါ႔ဟာ...။

(ေကာင္ေလး) အင္း.... နင္သာကမၻာၾကီးဆိုရင္ ငါကေတာ႔"ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔"အေနနဲ႔ပဲ နင္႔ကို အလင္းေရာင္ေပးခ်င္တယ္။

(ေကာင္မေလး) ဟင္....တကယ္လား။ နင္ကေတာ္ေတာ္ရယ္စရာေကာင္းတာပဲ။ ေနရယ္ လရယ္ ၾကယ္ရယ္ဆိုၿပီး ေရြးစရာသံုးခုေပးထားတာေတာင္ ဘာလို႔အလင္းေရာင္ အမွိန္ဆံုး အားမကိုးရဆံုးၾကယ္ကိုမွ ေရြးရတာလဲ။ ငါသာေယာက်ၤာေလးဆိုရင္ ေလာကတစ္ခြင္ကို အလင္းေပးႏိုင္တဲ႔ "ေန" ကိုပဲေရြးမိမွာပဲ။ ေတာ္ပါၿပီ နင္ငါ႔အေပၚထားတဲ႔ ေစတနာကို အခုမွပဲသိရေတာ႔တယ္။

(ေကာင္ေလး) ဘာလဲနင္႔က ငါ႔ကိုစိတ္ဆိုးတာလား။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ ငါကေတာ႔ နင္႔အတြက္ဆိုရင္ ၾကယ္တစ္ပြင္႔ပဲ ၿဖစ္ခ်င္ခဲ႔တာပါဟာ။

(ေကာင္မေလး) ေကာင္ေလး နင္႔ငါကိုေနာက္ေနတာလားဟင္?

(ေကာင္ေလး) ေနာက္တာမဟုတ္ပါဘူးဟာ။ ငါ႔ရင္ထဲမွာ ရွိတာကိုေၿပာတာ။ နင္စဥ္းစားၾကည္႔ေလ။ နင္အားကိုးတဲ႔ "ေန"ကနင္႔ကို (၂၄) နာရီပတ္လံုး အလင္းေရာင္ေပးႏိုင္လို႔လား။ အခုလိုညမ်ိဳးဆိုရင္ သူကတစ္ၿခားေနရာမွာ သြားၿပီးအလင္းေရာင္ေပးၿပီး ငါတို႔ကိုညတစ္ခုအေနနဲ႔ထားပစ္ခဲ႔တယ္ေလ။ ၿပီးေတာ႔ ေန႔လည္ဘက္ေတြဆိုရင္လည္း "ေန"ကေနခ်င္စရာ မေကာင္းေလာက္ေအာင္ပူတယ္မဟုတ္လား။ ငါကေတာ႔ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ နင္႔ကို "ေန"လိုမဟုတ္ပဲ (၂၄) နာရီအလင္းေရာင္ေပးခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေနတစ္စင္းလို မပူေလာင္ေစခ်င္ဘူးေလ။

(ေကာင္မေလး) အင္း...ဟုတ္ပါၿပီ။ နင္ဟာေလ တကယ္႕ကိုဆင္ေၿခဆင္လက္ေတာ္ေတာ္မ်ားတာပဲေနာ္။ ဒါဆိုလည္း "ေန"မလုပ္နဲ႔ေလ။ "လ" လုပ္ေပါ႔။ "လ" ကလၿပည္႔ညဆိုရင္ အရမ္းၾကည္႕လို႕ေကာင္းတာဟ။ ၿပီးေတာ႔ ညတစ္ညလံုးလည္း လင္းထိန္ေနတာ။ ၾကယ္ေတာ႔မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ..ေနာ္။

(ေကာင္ေလး) ဟာ... ငါက နင္႔အတြက္ဆိုရင္ "လ"လည္းမၿဖစ္ခ်င္ဘူးဟ။ တကယ္ေတာ႔ "လ" မွာလည္း လဆန္းလဆုတ္ဆိုၿပီးေတာ႔ အတက္အက်ေတြရွိတယ္ေလ။ ငါကေတာ႔ နင္႔ကို လဆန္းလဆုတ္ေတြလို လင္းလာလိုက္ ေမွာင္သြားလိုက္နဲ႔ မခ်စ္ခ်င္ပါဘူး။

(ေကာင္မေလး) ဒါဆိုရင္... ၾကယ္ကေရာ ဘာေတြေကာင္းေနလို႕လဲ?

(ေကာင္ေလး) နင္စဥ္းစားၾကည္႔ေပါ႔။ ၾကယ္ဆိုတာ အၿမဲတမ္းထြန္းလင္းတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေနလိုမပူၿပင္းသလို လလိုလည္း အတက္အက်မရွိဘူး။ အၿမဲတမ္း တစ္ေၿပးညီပဲ။ တကယ္ေတာ႔ ၾကယ္ဆိုတာမ်ိဳးက ကမၻာေၿမၾကီးကို အၿမဲတမ္းအလင္းေရာင္ေပးေနတဲ႔ အရာတစ္ခုပါဟာ။ ေနအလင္းေရာင္ရွိေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ ေနရဲ႕အရွိန္အ၀ါေၾကာင္႔ လူေတြက ၾကယ္ေလးေတြအလင္းေရာင္ေပးေနတာကို မၿမင္ႏုိင္ၾကသလို လမင္းၾကီးရွိတဲ႔ညေတြမွာဆိုရင္လည္း လရဲ႔လွပတဲ႔ အလင္းေရာင္ေတြကို မွိန္းေမာရင္း ၾကယ္ေလးေတြကို အသိအမွတ္ၿပဳဖို႔ေမ႔ေနၾကတယ္ေလ။ တကယ္ေတာ႔ ၾကယ္ဆိုတာဟာ ကမၻာၾကီးကိုသူ႕မွာရွိသေလာက္ အလင္းေရာင္ေတြကိုေပးတဲ႔ အၿပင္ လမိုက္ညမွာ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ႔သူေတြကိုပါ လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ ညႊန္ၿပေပးတယ္ေလ။ အဲေတာ႔ ငါကနင္႔အတြက္ဆိုရင္ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔ပဲၿဖစ္ခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ နင္ဒုကၡေရာက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမ်ိဳးမွာဆိုရင္လည္း ၾကယ္ေလးေတြလို႔ပဲ ငါစြမ္းသေလာက္ နင္႔ကိုလမ္းၿပေပးခ်င္တယ္။

(ေကာင္မေလး) အင္းေနာ္... နင္ေၿပာတာလည္း ဟုတ္တာပဲ။ ဒါဆိုလည္း နင္က ငါ႔အတြက္အၿမဲတမ္းၾကယ္ေလးပဲ လုပ္ေတာ႔ေနာ္။

(ေကာင္ေလး) အင္း...ေက်းဇူးေနာ္ ေကာင္မေလး

အဲဒီ႔ညက ေကာင္မေလးအိမ္ၿပန္ေတာ႔ ေကာင္ေလးက အိမ္ေရွ႕အထိေရာက္ေအာင္ လိုက္ပို႕ေပးရင္း လမ္းမွာေကာင္းကင္ကေန ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔ေၾကြက်လာတာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ၾကယ္ေၾကြတာကို ေတြ႕ေတာ႕ ေကာင္မေလးက ခ်က္ခ်င္းပဲ၀မ္းသာအားရနဲ႔ တီးတိုးဆုေတာင္းေနေလရဲ႕။ ေကာင္မေလးဘာေတြဆုေတာင္းေနလဲ ဆိုတာကို ေကာင္ေလးမေမးခဲ႔မိပါဘူး။

ဘာၿဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ႔ အဲဒီ႔အခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးကိုယ္တိုင္က တစ္ခုခုကိုေတြးေနရလို႕ပါ။

တကယ္ေတာ႔ ၾကယ္ေလးေတြဟာ ကမၻာေၿမၾကီးကို လူေတြအသိအမွတ္ၿပဳၿပဳမၿပဳၿပဳ တတ္စြမ္းသေလာက္ အလင္းေရာင္ေလးေတြေပးရင္း သူတို႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိေတာင္ ေပးဆပ္သြားရတယ္ဆိုတာပါပဲ။ လူေတြစြဲလမ္းရူးသြပ္ၾကတဲ႔ ၾကယ္ေၾကြတုန္း ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာဟာဆုေတာင္းသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵကို အမွန္တကယ္ ၿဖည္႔ေပးႏိုင္မၿဖည္႔ေပးႏိုင္ဆိုတာကိုေတာ႔ အဲဒီ႔ေကာင္ေလးလည္း တတ္အပ္ေၿပာႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ သူ႕ေကာင္မေလးရဲ႕ ဆႏၵေတြၿပည္႕၀ဖို႕အတြက္ ဆုေတာင္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔အၿဖစ္ခံယူထားတဲ႔ သူကိုယ္တိုင္က ေၾကြဆင္းဖို႔အသင္႔ပဲဆိုတာကိုသာ ေကာင္မေလးသိခဲ႔မယ္ဆိုရင္...။

မ်ိဳးေဇာ္ (၀၅.၀၄.၁၀)

သစ္ေစ႔နဲ႔ ေၿမၾသဇာ

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ သစ္ပင္ေတြအေၿမာက္အၿမားရွိၾကပါတယ္။ သစ္ပင္ေတြရဲ႕ၿဖစ္တည္ပံုေတြက တစ္ပင္နဲ႔တစ္ပင္မတူၾကသလို ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ၾကပံုကလည္း မတူၾကပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕အပင္ေတြကအေစ႔ကေနအပင္ေပါက္ၾကသလို၊ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ႔ အကိုင္းအခက္ေတြကေန အပင္ၿဖစ္လာၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြၾကေတာ႔ အပြင္႔ေတြ၊ အသီးေတြ၊ ၀တ္မႈန္ေတြ ကေနတစ္ဆင္႔ မ်ိဳးပြားၿပီး အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္လာၾကၿပန္တယ္။ ဒါေပမယ္႔အပင္တစ္ပင္ကိုၿဖစ္ေစမယ္႔ မ်ိဳးေစ႔ေတြ၊ အကိုင္းအခက္ေတြ ရွိေနရံုနဲ႕ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ေရာပဲလားလို႔ စဥ္းစားၾကည္႕ေတာ႔လည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး။ အဲဒီ႔အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ႔ေၿမၾသဇာနဲ႔ ေရ၊ ေလ သယံဇာတေတြလိုအပ္ပါေသးတယ္။ ဒါဆိုရင္ အပင္တစ္ပင္ေပါက္ဖြားရွင္သန္ဖို႔အတြက္ မ်ိဳ႕ေစ႔တစ္ေစ႔နဲ႔ ေၿမၾသဇာဘယ္ဟာက ပိုအေရးၾကီးသလဲလို႕ စဥ္းစားၾကည္႕ရေအာင္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း မ်ိဳးေစ႔ကပိုအေရးၾကီးတယ္လို႕ေၿပာၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း ေၿမၾသဇာလို႕ေၿပာၾကမွာေပါ႔။ တစ္ကယ္ေတာ႔ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ထြန္းဖို႔ဆိုတာ သက္ဆိုင္ရာအပင္မ်ိဳးစိတ္တစ္ခုရဲ႕ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ထြန္းခ်င္မႈေပၚမွာ အမ်ားဆံုးမွီခိုတယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အပင္ေတြကလည္း အေညွာက္ေလးထြက္လာၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေၿမၾသဇာခမ္းေၿခာက္တာ၊ ေရဒဏ္ ေလဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ၾကတာနဲ႔ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ထြန္းမယ္႔ အေရးကေနလက္လြတ္ၾကရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အပင္မ်ိဳးစိတ္ေတြၾကၿပန္ေတာ႔ ေၿမၾသဇာရွား ေနၾကတဲ႕ၾကားကကို အပင္တစ္ပင္မၿဖစ္ၿဖစ္ေအာင္ ရုန္းကန္ရွင္သန္ၾကတာေတြ႕ရၿပန္တယ္။ ဥပမာအားၿဖင္႔ ၿမက္ပင္တစ္ပင္ဆိုရင္ ေၿမၾသဇာအရမ္းေကာင္းတဲ႔ ကြင္းၿပင္က်ယ္ၾကီးေတြမွာ အပင္တစ္ပင္အၿဖစ္ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ႏိုင္ၾကသလို ေၿမၾသဇာရွားပါးတဲ႔ အုတ္ၾကားေက်ာက္ၾကားမွာပါ မရမကေပါက္ဖြားရွင္သန္ၾကတာေတြ႕ဖူးၾကမွပါ။ ဒါဆိုရင္အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ထြန္းဖို႕ဆိုတာ ေၿမၾသဇာ ေရခံေၿမခံထက္ အပင္ၿဖစ္လာမယ္႔မ်ိဳးစိတ္တစ္ခုရဲ႕ သူဘယ္ေလာက္ထိအပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ခ်င္လည္း ဆိုတာေပၚမွာ မူတည္တယ္လို႕ ေၿပာလို႕ရမယ္ထင္ပါတယ္။

အခုေခတ္ကၽြန္ေတာ္တို႕လူငယ္ေတြနဲ႔ လူလတ္ပိုင္းအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အခြင္႔အေရးရတာနဲ႕ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြသြားၿပီး ပညာသင္ဖို႔၊ အလုပ္လုပ္ဖို႕အတြက္စိတ္ကူးယဥ္ၾကပါတယ္။ ေတာေရာၿမိဳ႕ပါမက်န္ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သက္ဆိုင္ရာပညာေရးဆံုးခန္းတိုင္လို႕ၿဖစ္ၿဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္အက်ပ္အတည္းတစ္ခုခုရွိလာတဲ႕အခ်ိန္မွာၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ္႔ရဲ႕တိုင္းၿပည္ကိုစြန္႕ၿပီး ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြကိုအားကိုးတၾကီးထြက္ခြာၾကပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕အဓိကအေၾကာင္းၿပခ်က္ကေတာ႔ အမိႏိုင္ငံကေရခံေၿမခံမေကာင္းလို႕ဆိုတာပါပဲ။ ဒီတိုင္းၿပည္မွာ တက္လမ္းမရွိလို႕၊ ဘာအခြင္႔အေရးမွမရွိလို႕ဆိုတဲ႕အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြနဲ႕ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြသြားၿပီး အလုပ္အေကၽြးၿပဳၾကပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာေရာ တကယ္ပဲလူမြဲေတြခ်ည္းပဲ၊ ပညာမတတ္တဲ႔လူေတြပဲ ေနထိုင္ေနၾကတာလား။ သမာအာဇီ၀နဲ႔အသက္ေမြးၿပီး အခုေခတ္စားေနတဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ရွိသူ ဘယ္သူ႕အမ်ိဳးအႏြယ္နဲ႕မွ မပတ္သက္ပဲနဲ႕ ၾကီးပြားေနတဲ႔သူေတြလည္းရွိၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြမွာ ပညာသင္ခြင္႔မရၾကေပမယ္႔ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြက ပညာရွင္ေတြကိုယ္တိုင္အားက်အတုယူရတဲ႕ ပညာရွင္ေတြလည္း ၿပည္တြင္းမွာအမ်ားၾကီးရွိၾကပါတယ္။ ဒါေတြကိုၾကည္႕မယ္ဆိုရင္ အပင္တစ္ပင္ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ဖို႕ဟာ ေၿမၾသဇာေကာင္းဖို႕မေကာင္းဖို႔ဆိုတာထက္ သက္ဆိုင္ရာမ်ိဳးေစ႔တစ္ခုရဲ႕ အပင္ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ဖို႕အတြက္ ရုန္းကန္ရွင္သန္မႈေပၚမွာပဲ အဓိကတည္မွီတယ္လို႕ဆိုရမွာပါ။ ကိုယ္႕ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို ၿမင္ေအာင္မၾကည္႕၊ ၿပင္ဆင္ဖို႕မၾကိဳးစားပဲ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို အၿပစ္ပံုခ်ၿပီး ကိုယ္လြတ္ရာရုန္းၾကတာကလည္း လူ႕သဘာ၀ပဲမဟုတ္လား။ တကယ္ေတာ႔ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြကိုအားက်ၿပီး ဟိုေရာက္ေတာ႕မွပ်က္စီးသြားၾကတာ၊ ဘ၀ပ်က္သြားၾကတာ ဒါမွမဟုတ္ကိုယ္ေနခ႔ဲတဲ႕တိုင္းၿပည္မွာေလာက္ေတာင္ အခြင္႔အေရးေတြမရၾကပဲ ဟိုးေအာက္ဆံုးကကၽြန္သာသာအလုပ္ေတြလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံတစ္ခုနဲ႕တစ္ခုၾကားက ေငြေၾကးကြာဟမႈေၾကာင္႕ ၿဖစ္လာတဲ႕ ေငြေၾကးအေၿမာက္အၿမားနဲ႔ ကိုယ္႔အမ်ိဳးဘယ္ဘ၀ေရာက္ေနမွန္းမသိပဲ သာယာေနသူေတြကလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ၾကီးပါ။
တကယ္ေတာ႔ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ထြန္းဖို႔ဆိုတာဟာ သက္ဆိုင္ရာမ်ိဳးေစ႕တစ္ခုရဲ႕ သူေပါက္ေရာက္ရမယ္႔ ေၿမၾသဇာဘာၿဖစ္ေနေန အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ ခိုင္မာတဲ႔ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္သာရွိေနမယ္ဆိုရင္ ေၿမၾသဇာေကာင္းတာဆိုးတာကို ေက်ာ္လြားႏိုင္ၿပီး အပင္တစ္ပင္အၿဖစ္ရပ္တည္ႏိုင္မွာပါ။ ေၿမၾသဇာဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနပေစ မ်ိဳးေစ႕ကိုယ္တိုင္က အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္လာေအာင္ ၾကိဳးစားမႈ ရုန္းကန္မႈမရွိဘူးဆိုရင္ေတာ႔ ဘယ္လိုမွအပင္တစ္ပင္ၿဖစ္လာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ဒါဆိုရင္ေၿမၾသဇာမေကာင္းဘူးလို႔ ယဆထားတဲ႔ေနရာတစ္ခုမွ အပင္တစ္ပင္အေနနဲ႔ရပ္တည္ႏိုင္တာက ရွက္စရာလား၊ ေၿမၾသဇာအရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ထင္တဲ႔ေနရာေရာက္မွ အပင္တစ္ပင္အၿဖစ္ရပ္တည္ႏိုင္တာဂုဏ္ယူစရာလား ဆိုတာကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြၿပန္စဥ္းစားၾကည္႕ဖို႕လိုၿပီထင္ပါတယ္။

မ်ိဳးေဇာ္(၀၁.၀၄.၁၀)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

လြန္ခဲ႔တဲ႕ေလးႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္က ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ပထမဆံုးလုပ္ငန္းခြင္စ၀င္ေတာ႔ အဲဒီ႔ရံုးကမန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေမးပါတယ္။ "မင္းဘ၀မွာ ဘာၿဖစ္လို႔ အလုပ္ေတြအမ်ားၾကီးရွိတဲ႕ၾကားက ဒီအလုပ္ကိုမွေရြးရတာလဲ" တဲ႕။ အဲဒီ႔ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က၀မ္းသာအားရနဲ႕ၿပန္ေၿဖပါတယ္။ "ဟာ... ဒီအလုပ္က ႏိုင္ငံၿခားထြက္ဖို႕ အခြင္႔အလမ္းေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ကဒီမွာ service ယူၿပီးတာနဲ႕ႏိုင္ငံၿခားထြက္ေတာ႕မွာ" ဆိုၿပီးေတာ႔ေပါ႕။ အဲဒီ႔မွာပဲ မန္ေနဂ်ာက ကၽြန္ေတာ္ကိုအထက္မွာေရးခဲ႔ သစ္ေစ႔နဲ႔ေၿမၾသဇာ အေၾကာင္းေလးေၿပာၿပပါတယ္။ သူေၿပာခဲ႔တာေလးႏွစ္ေက်ာ္ေတာင္ၾကာသြားေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အခုထက္ထိမေမ႔ေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀မွာ အက်ပ္အတည္းေတြနဲ႕မြန္းက်ပ္လာတဲ႔အခါတိုင္း၊ တစ္ခုခုကိုလြတ္ေၿမာက္ေအာင္ၾကိဳးစားဖို႕ စဥ္းစားမိတဲ႔အခါတိုင္း ဒီပံုၿပင္ေလးကို ၿပန္ေတြးေတြးၾကည္႕မိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း မီးမလာ ေရမမွန္တဲ႔ ေရႊတိုင္းၿပည္ၾကီးမွာ ေသာင္တင္ေနတုန္းပါပဲလို႕....။ (အိပ္မက္မ်ား)