ေလာကၾကီးရွိ လူသားတို႕ၾကားတြင္ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာမ်ားစြာ ရွိၾကပါသည္။ အၾကမ္းဖ်င္းအားၿဖင္႔ ေမတၱာတရားကို (၅၂၈)ဟုေခၚေသာ မိဘႏွင္႔သားသမီးအၾကားတြင္ ရွိေသာခ်စ္ၿခင္း၊ ခ်စ္သူရည္စားတို႕ၾကားတြင္ ရွိသည္႕ (၁၅၀၀) ခ်စ္ၿခင္း ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးခြဲၿခားထားၾကပါသည္။ လူသားတို႔ ၾကားတြင္ ေမာင္ႏွမလိုခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳး၊ သူငယ္ခ်င္းလို ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳး၊ ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာေတြလို ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးေတြကိုေတာ႔ (၅၂၈)ေမတၱာတရားေအာက္တြင္ ထည္႕၍ရမည္ထင္ပါသည္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း (၅၂၈)ထက္ပိုေသာ (၁၅၀၀)လည္း မၿပည္႕သည္႔ ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးေတြ လူသားတို႕ၾကားတြင္ ရွိခဲ႔ဘူးၾကမည္ ဆိုရင္ေရာ သင္တို႕လက္ခံၾကမွာလား။ အကယ္၍မ်ား အဲဒီ႕လိုခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးေတြရွိခဲ႔မည္ဆိုရင္ေရာ အဲဒီလိုခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးကို သင္တို႕ဘယ္လိုအမ်ိဳးအစားေတြထဲမွာ ထည္႕ခ်င္ပါသလဲ။ အခုကၽြန္ေတာ္ေၿပာၿပမည္႕ ဇာတ္လမ္းေလးသည္ လူသားႏွစ္ေယာက္ၾကားရွိ (၅၂၈)လိုမၿဖဳစင္ေသာ၊ (၁၅၀၀)လည္း မၿပည္႕မွီေသာ ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ၿဖစ္မည္ ထင္ပါသည္...။
~ အခန္း(၁) ~
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... ေကာင္ေလး.. ဒီေန႔ၿပီးရင္ ေက်ာင္းၾကီးက ပိတ္ေတာ႕မွာေနာ္... နင္အခုထိ ေကာင္မေလးကို ဖြင္႔မေၿပာေသးဘူးလား?
(ေကာင္ေလး) အာ... ငါ႔မွာ ေၿပာစရာစကား ဘာမွာမွမရွိတာ.... ဘာကိုဖြင္႔ေၿပာရမွာလဲ?
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟယ္... နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ကတြဲေနၾကတာ သမီးရည္းစားေတြ အတိုင္းပဲေလ... အဲဒါနင္တို႕ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္စိတ္၀င္စားေနၾကတာ မဟုတ္ဘူးလား?
(ေကာင္ေလး) အဲလိုလည္းမဟုတ္ရပါဘူးဟာ.. ငါကေကာင္မေလးကို ရိုးရိုးေလးပဲ ခင္တာပါ... ညီမေလးတစ္ေယာက္လုိ... သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို.............
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... ေသနာ နင္ကရိုးရိုးေလးခင္ေန... ဟိုမွာ နင္တို႕အေၾကာင္းက တစ္တန္းလံုးပ်ံ႔ေနၿပီ... ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ... ဟိုကမိန္းကေလးေလ.... သနားပါတယ္....
(ေကာင္ေလး) .......
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ၾကာပါတယ္ဟာ... ဒီေန႔ပဲ သူကိုနင္ဖြင္႔ေၿပာလိုက္ေတာ႔ေနာ္... ဖိတ္ခ်င္ဖိတ္ ကိုယ္႔အိတ္ထဲပဲဖိတ္ ရမယ္မဟုတ္လား... အဟီး ...... ဒါမွ ငါတို႕လည္း မုန္႕စားရမွာ... အေဟး ေဟး....
(ေကာင္ေလး) ဟာ... ငါ႔ရင္ထဲမွာဖြင္႔ေၿပာရေအာင္လည္း ဘာမွာမွမရွိတာ.... ဘာေၿပာရမွာတုန္းဟ... ၿပီးေတာ႔ ငါေကာင္မေလးနဲ႔ အခင္အမင္မပ်က္ခ်င္ဘူးေလ.....
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) နင္ဟာေလ.... တကယ္႕ငေၾကာင္ပဲ.... စိတ္ပ်က္တယ္.....
~ အခန္း(၂) ~
ကန္ေတာ္ၾကီးေရရင္ၿပင္က တည္ၿငိမ္ေနသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ကန္ေရၿပင္ကိုၿဖတ္ၿပီး တိုက္ခိုက္လာေသာ ေလၿပင္ညွင္းေတြသာ မရွိခဲ႔လွ်င္ ကန္ေတာ္ၾကီးတစ္ခုလံုး အသက္မဲ႔ေနသည္ဟုသာ ထင္စရာရွိပါသည္။ ကန္ေရၿပင္ၾကီး၏ ေဘးရွိၿမက္ခင္းၿပင္တစ္ခုေပၚမွာေတာ႔ ေကာင္ေလးႏွင္႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ၿငိမ္သက္စြာၿဖင္႔ ကန္ေရၿပင္ကို အဓိပၸာယ္မဲ႔စြာ ေငးၾကည္႕ရင္း ထိုင္ေနၾကပါသည္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္၍ ကန္ေရၿပင္သို႕ မ်က္ႏွာလႊဲထားၾကတာလည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ မၾကာေသးခင္အခ်ိန္ကေတာ႔ ဒီေနရာေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြတစ္ပံုတစ္ပင္ၾကီးနဲ႕ ဆူညံေနခဲ႔ေသးသည္။ ဒါေပမယ္႔ သိပ္မၾကာလိုက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကအေၾကာင္းၿပခ်က္ကိုယ္စီႏွင္႔ထြက္သြားၾက၍ ဒီေနရာေလးမွာ ေကာင္ေလးနဲ႕ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္သာ က်န္ခဲ႔ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘာေၾကာင္႔သူတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္းကို ထားခဲ႔ၿပီး ထြက္သြားတာလည္း ဆိုတာကို ေကာင္ေလးေရာ ေကာင္မေလးေရာ သူ႕အလိုလိုသေဘာေပါက္နားလည္ထားၿပီးၿဖစ္မည္ ထင္ပါသည္။
(ေကာင္မေလး) ေကာင္ေလး... နင္႔အေဒၚေဆးရံုတက္ေနရတာ သက္သာသြားၿပီလား?
(ေကာင္ေလး) အင္း... တစ္ၿဖည္းၿဖည္းေတာ႔ သက္သာလာပါၿပီ....
(ေကာင္မေလး) အင္း.........
(ေကာင္ေလး) ငါလည္းသူ႕ကိစၥေတြနဲ႔ ပင္ပန္းေနတာဟ... အခုတစ္ေလာ ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွထည္႕ထားလို႕ မရသလိုၿဖစ္ေနတယ္....
(ေကာင္မေလး) အင္း... ငါနားလည္ပါတယ္........
(ေကာင္ေလး) ..........
(ေကာင္မေလး) ..........
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္စကားစမၿပတ္ၾကေသးဘူးလား.... ငါတို႕ေတာ႔ ဒီ႔ထက္ပိုၿပီးေရွာင္မေပးႏိုင္ေတာ႔ဘူး... ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေရွာင္ေပးဖို႕ဆိုရင္ေတာ႔ ဒီအတိုင္းမရဘူးေနာ္.... ဟဲဟဲ ဒီေလာက္ေတာ႔ အလိုက္သိတတ္ရမွာေပါ႔ဟာ....
~ အခန္း(၃) ~
ကန္ေတာ္ၾကီးကန္ပတ္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ ဆူညံစြာ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကသည္။ အဲဒီ႔အဖြဲ႔ထဲမွာပဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေခါင္းကိုငံု႕ထားသည္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ႕ သူ႕ဟာသူပင္ မခန္႕မွန္းႏိုင္ေသာ သက္ၿပင္ေမာေတြထပ္ခါထပ္ခါခ်ရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေလွ်ာက္လာမိပါသည္။
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔.. ေကာင္မေလး... ေၿပာစမ္း... ဟိုငနာက နင္႔ကိုဘယ္လိုစကားေတြနဲ႕ propose လုပ္လိုက္တာလဲ... ငါတို႕သိခ်င္လို႕ပါဟာ... နင္ကလည္း ရွက္မေနပါနဲ႔... အခ်င္းခ်င္းေတြပဲဟာ.....
(ေကာင္မေလး) အင္း.....
(ေကာင္ေလး) .........
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔ နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ဘာၿဖစ္ေနၾကတာလဲ....
(ေကာင္ေလး) ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး.... အရင္တိုင္းပါပဲဟာ....
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဘာလဲဟ... အရင္တိုင္းဆိုတာ..... ဘာလဲ ဟိုဟာမေလးက နင္႔ကိုၿငင္းလိုက္လို႕လား... အင္း ၿဖစ္ႏုိင္တယ္... ၿဖစ္ႏိုင္တယ္... နင္႔လိုေကာင္မ်ိဳးကို မိန္းကေလးတိုင္းက ၿငင္းမွာပဲ... ဟား ဟား ဟား
ဟဲ႔ ေကာင္မေလး... ဟုတ္တယ္မလား....
(ေကာင္မေလး) ..........
(ေကာင္ေလး) အင္း... ဟုတ္တယ္.... သူငါ႔ကို ၿငင္းလိုက္.... တယ္.....
(သူငယ္ခ်င္မ်ား) ဟဲ႔ တကယ္လား.... ေကာင္ေလး... ငါတို႕ကိုမေနာက္နဲ႕ေနာ္.... ဒီေန႕ၿပီးရင္ ငါတို႕သူငယ္ခ်င္းေတြေနာက္ဘယ္ေတာ႕ၿပန္ဆံုရမယ္ဆိုတာ မသိႏိုင္တာဟာ... နင္အဲလို ငါတို႕ကို က်ီစားဖို႕မေကာင္းပါဘူး.....
(ေကာင္ေလး) နင္တို႕မယံုရင္ ေကာင္မေလးကို ေမးၾကည္႕ေပါ႔...
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... ေကာင္မေလး... ဟုတ္လား.... ဟုတ္လားလို႕ေမးေနတယ္ေလဟာ
(ေကာင္မေလး) .......
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ေကာင္မေလးရယ္... နင္ေကာင္ေလးကို အဲလိုလုပ္ဖို႕ေတာ႕ မေကာင္းပါဘူးဟာ.....
(ေကာင္မေလး) ........
(ေကာင္ေလး) ဟုတ္တယ္.... သူ႕မွာ အိမ္ကေစ႕စပ္ေပးထားတဲ႔ သူရွိတယ္တဲ႔....
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟယ္.... တကယ္?
~ အခန္း(၄) ~
ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးကိုအခုလို သူမအိမ္ၿပန္ဖို႔အတြက္ ေစာင္႔စီးရေသာဘတ္စ္ကားဂိတ္အထိ လိုက္ပို႕ေပးတာ အခုခ်ိန္က ေနာက္ဆံုးအခြင္႕အေရးတစ္ခုၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုးမွာ ပူၿပင္းမႈကို သရဖူေဆာင္းထားေသာ ေႏြေနပူက ေကာင္ေလးႏွင္႔ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ၾကားရွိ အပူအပင္ေတြကိုေတာ႔ မွီႏိုင္မည္မထင္ပါ။
(ေကာင္မေလး) ေကာင္ေလး.....
(ေကာင္ေလး) အင္း.....
(ေကာင္မေလး) နင္ဘာလို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို လိမ္ေၿပာလိုက္ရတာလဲ?
(ေကာင္ေလး) ငါလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေနာက္ဆံုးလမ္းခြဲခါနီးမွာ လိမ္မေၿပာခ်င္ပါဘူးဟာ... ဒါေပမယ္႔...
(ေကာင္မေလး) ဒါေပမယ္႔... ဘာလဲ.. ငါ႕အတြက္လို႕ နင္ေၿပာမလို႕မလား.... မလိုပါဘူးဟာ.... အခုငါ႔ရင္ထဲမွာ ဘာဆိုဘာမွမလိုခ်င္ေတာ႔ပါဘူး... ကံတရားတစ္ခုအတိုင္းေပါ႔....
တကယ္ေတာ႔ အဲဒီ႔ေန႔က ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကိုသူ သူမကိုခ်စ္ေနေၾကာင္းဖြင္႔မေၿပာခဲ႔သလို၊ ေကာင္မေလးကလည္း ေကာင္ေလးကို ယင္းကိစၥမ်ားႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာစကားမွတစ္စြန္းတစ္စမေၿပာခဲ႔ပါ။
ညီမေလးတစ္ေယာက္လို တန္ဖိုးထားေသာ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို ခင္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္မေလးကို ေကာင္ေလးအမွန္ပင္ ေတြ႕စကစိတ္၀င္စားခဲ႔ပါသည္။ ဒါေပမယ္႔ ခ်စ္သူေတြၿဖစ္ရေလာက္တဲ႔အထိေတာ႔ ရင္မခုန္ခဲ႔တာကို ေကာင္ေလးလည္း ေနာက္မွကိုယ္႔ကိုကိုယ္နားလည္လာသည္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ႕အခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးကလည္း ေကာင္ေလးအေပၚမွာ မခ်ည္ေႏွာင္သင္႔ေသာ သံေယာဇဥ္တစ္စက ရစ္ပတ္ၿပီးသည္႕ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုသို႕ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ ေနာက္ဆုတ္လို႕ရေသးသည္႕ အခ်ိန္မလြန္ေသးေသာ ကာလတစ္ခုမွာပဲ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးကို ခ်စ္သူေတြအၿဖစ္သို႕ မေရာက္ရန္ အၿပဳမူေတြကို ၿပင္ဖို႕ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔ပါသည္။ ေကာင္မေလး၏ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မွာ ရွိရမည္႕ သိကၡာတရားတစ္ခုအတြက္ ပါေပးဆပ္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔ပါသည္။
ေကာင္ေလး၏ ေကာင္မေလးအေပၚတြင္ထားေသာ ခ်စ္ၿခင္းသည္ (၅၂၈)လို မၿဖဳစင္ေသာလည္း (၁၅၀၀)လိုမညစ္ႏြမ္းေသးေသာ ခ်စ္ၿခင္းတစ္ခုၿဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ ႏွလံုးသားနွင္႔ရင္း၍မရေသာ ဥေဏွာက္၏အသိကသာ လက္ခံေသာ ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးသည္ ယင္းသက္ဆိုင္ရာ ပုဂိၢဳလ္အေပၚတြင္ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုတြင္ အဆိပ္ခပ္သလို ၿဖစ္ေစတတ္သည္ဆိုတာကို ေကာင္ေလးနာလည္ထားပါသည္။ ထို႕ေၾကာင္႔လည္း အခ်ိန္ေတြမလြန္ခင္မွာပဲ ေကာင္ေလးအရာအားလံုး (သူငယ္ခ်င္းဆိုေသာ ဆက္ဆံေရး) ကိုပါစြန္႔လြန္႕ခဲ႔ရပါသည္။ အရမ္းခင္စရာေကာင္းေသာ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို ေကာင္ေလးစြန္႕လႊတ္ခဲ႔ရၿခင္းသည္ တကယ္ေတာ႔ ေကာင္ေလးအတြက္ မဟာစြန္႕စားခန္းတစ္ခုလည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္ ။ အကယ္၍ ယခုလိုခ်စ္ၿခင္းေမတၱာမ်ိဳးကို လူသားေတြတိုင္းတာေနၾကသည္႕ စံခ်ိန္စံညႊန္းတစ္ခုနဲ႔ တိုင္းတာမည္ဆိုပါလွ်င္ (၁၅၀၀) ၿပည္႔ရန္ တစ္မွတ္သာလိုေသာ (၁၄၉၉) ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္မည္ ဟုထင္ပါသည္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ႔အမွတ္တစ္မွတ္ၿပည္႕မွိဖို႕ကို မည္သို႕ၿဖည္႕စြက္ရမည္ မသိေသာေကာင္ေလးကေတာ႔ အရမ္းခင္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္မေလးကို အမွတ္တစ္မွတ္၏ တန္ဖိုးႏွင္႕ပင္ သူ႕ဘ၀တစ္ခုလံုးကေန ထာ၀ရစြန္႕လႊတ္ခဲ႔ရပါေတာ႔သည္။
လူသားတိုင္း ၿဖဳစင္ေအးၿမတဲ႔ (၅၂၈)ေမတၱာကို ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ရႏိုင္ၾကသလို မိမိခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ပါ (၁၅၀၀)ၿပည္႕မွီတဲ႔ အခ်စ္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ.....
မ်ိဳးေဇာ္(၃၀.၀၄.၁၀)
No comments:
Post a Comment