ေဒေ၀ါၾကီးေရ မလာပါနဲ႕

၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ တစ္ခုေသာ ေမလဆန္းပိုင္း ေန႕တစ္ေန႕

အိမ္အၿပင္ဘက္မွာ မိုးရိပ္ေတြၿမင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္အလြန္ေပ်ာ္ပါသည္။ ဘာကိုပဲၿမင္ၿမင္ေပ်ာ္စရာဟုသာ
ထင္ေနေသးေသာ အပူအပင္ဆိုတာဘာမွန္းမသိေသးသည္႔ ကေလးဘ၀ပဲမဟုတ္လား။ မိုးရိပ္ေတြၿမင္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္းအားရ၀မ္းသာအၿပင္ေၿပးထြက္ၿပီး ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႔ၾကည္႔မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႔ေလး၏ အေနာက္ေတာင္ေထာင္႔ဆီမွာ မိုးသားမိုးလိမ္႕ေတြမည္းေနသည္ပဲ။ ဒါဆိုရင္မၾကာခင္မိုးရြာေတာ႔မည္။ မိုးမရြာခင္တိုက္ခတ္လာေသာ ေလေၿပေတြၾကားမွာ အမိုးအကာပါမလာသူ လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားကလည္း မိုးမရြာခင္သူတို႔လိုရာခရီးေရာက္ဖို႔ ေၿခကုန္သုတ္ေနၾကသည္။ အေမကေတာ႔သူလွမ္းထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားမိုးစိုကုန္မည္စိုး၍ အေၿပးအလႊားလိုက္ရုတ္ေနသည္။ အဖြားကေတာ႔ မိုးဦးေလဦးအခ်ိန္မွာ ေလၿပင္းေတြတိုက္တတ္၍ အၿပင္မထြက္ရန္ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေအာ္ေၿပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မၾကာခင္မိုးရြာပါက မိုးေရထဲထြက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေဘာလံုးကန္ရင္ေကာင္းမလား၊ ဒါမွမဟုတ္တစ္ေယာက္ထဲ လမ္းထဲမွာေလွ်ာက္ေဆာ႔ရလွ်င္ေကာင္းမလားဆိုတာကိုသာ ေ၀ခြဲမရၿဖစ္ေနသည္။ အဖြားေၿပာေနေသာ စကားေတြကိုေခါင္းထဲမထည္႔အား။ အလြန္ပူေလာင္ေသာ ေႏြရာသီကိုၿဖတ္သန္းလာရတာၾကာၿပီမို႕ အခုလိုမိုးၾကိဳကာလမွာ မိုးသားမိုးလိမ္႔ေတြၿမင္လွ်င္ ေပ်ာ္ၾကရႊင္ၾကတာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းေတာ႔ဟုတ္မည္မထင္ပါ။

ဆန္ေရစပါးကိုတိုင္း၏ အဓိကစီးပြားေရးအေနၿဖင္႔မွီခိုအားထားေနရေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ ၿမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသေလးရွိ ေတာင္သူလယ္သမားေတြကလည္း မိုးကိုေမွ်ာ္ေနၾကတာ ၾကာလွၿပီထင္ပါသည္။ ေႏြရာသီ၏ပူၿပင္းမႈႏွင္႔ ေရၿပတ္လပ္မႈဒဏ္ေၾကာင္႔ ၄င္းတို႕စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ သီးႏွံေတြၿဖစ္ထြန္းဖို႕အတြက္ သဘာ၀တရားကဖန္တီးေပးထားေသာ မိုးရာသီကိုသာ အမ်ားဆံုးအားထားၾကရသည္မဟုတ္လား။ အေရးၾကီးတာက မိုးေတြအဆက္မၿပတ္ၿပင္းထန္စြာရြာၿပီး ေလၿပင္းေတြေၾကာင္႕ သီးႏွံေတြမဆံုးရံႈးရဖို႕ပ ဲၿဖစ္သည္။ ေလာကၾကီးမွာ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္အစြန္းေရာက္တရားေတြ လြမ္းမိုးေနရင္ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးမႈေတြ မ်ားတတ္သည္မဟုတ္လား။

ဒီေန႔မိုးေတြစရြာေပမယ္႔ အဖြားကကၽြန္ေတာ္႔ကို အၿပင္သို႕ေပးမထြက္။ အခုမွစရြာေသာမိုးက လူေတြကိုဖ်ားေစတတ္သည္၊ မ်က္စိနာတတ္သည္၊ ၿပီးေတာ႔မိုးဦးေလဦးမို႕ ေလၿပင္းေတြေၾကာင္႔သစ္ကိုင္းမ်ားက်ိဳးၾကတတ္သည္၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ၾကိဳးမ်ား ၿပတ္က်တတ္သည္ဆိုေသာ သူမရွည္လ်ားစြာ ၿဖတ္သန္းလာခဲ႔ရေသာ လူ႕ဘ၀ခရီးရွည္ၾကီးမွ အေတြ႕အၾကံဳေပါင္းမ်ားစြာၿဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုတားၿမစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အေဆာ႔မက္ေသာကေလးဘ၀ပဲမို႕ မိုးေရထဲထြက္ေဆာ႔ဖို႕ေလာက္ကို အားသန္ေနၿပီး အဖြားေၿပာၿပေသာ အရာေတြကို ေခါင္းထဲမထည္႕အား။ ေနာက္ဆံုးအၿပင္မထြက္ရေတာ႕ အာေခါင္ၿခစ္ၿပီးေအာ္ငိုသည္။ အေမကေတာ႔ နင္အၿပင္ထြက္ရင္ ေဒေ၀ါၾကီးကိုက္လိမ္႕မယ္ဟု က်ိမ္းသည္။ ဒီေတာ႕အေဖက ကေလးကိုဆိုဆံုးမပါက မိမိေၿပာလိုသည္ကို လက္ခံလာေအာင္ေၿပာရန္၊ ဒါမွမရလွ်င္ေနာက္ဆံုး ရိုက္ႏွိက္ဆံုးမလိုလွ်င္ဆံုးမရန္ႏွင္႔ ကေလးကိုတသက္လံုးလူရာမ၀င္ၿဖစ္ေစတတ္သည္႕ အေၾကာက္တရားမ်ားႏွင္႔ မေၿခာက္လွန္႕ရန္ အေမ႔ကိုေၿပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ အက်င္႔တစ္ခုက ကေလးမ်ားကို ေၿပာဆိုဆံုးမ၍မရပါက မိမိပင္တစ္ခါမွ မၿမင္ဘူး မၾကားဘူးေသာ နာနာဘာ၀မ်ား၊ စကားဆန္းမ်ားႏွင္႔ ေၿခာက္လွန္႕တတ္ၾကသည္မဟုတ္ပါလား။ အမွန္တကယ္ေတာ႔ ယင္းသို႕ေၿခာက္လွန္႕မႈမ်ားေၾကာင္႔ ကေလးမ်ားက လူၾကီးမိဘမ်ား၏ ေၿပာစကားမ်ားကို နာခံလာမည္ ဆိုရင္ေတာင္မွ ၄င္းတို႔အရြယ္ေရာက္လာသည္႕ အခ်ိန္တြင္ ယင္းအေၾကာက္တရားဆိုသည္႕ အက်င္႔ဆိုးၾကီးက တြဲကပ္ပါလာၿပီး လူတန္ဖိုးတစ္ခုကို အေၿခအေနတစ္ခုထိဆြဲခ်တတ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ႔ အေၾကာက္တရားသည္ လူတစ္ေယာက္ သို႕မဟုတ္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအတြက္ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံတစ္ခုကို တည္ေထာင္ရာတြင္ အက်ိဳးယုတ္ေစတတ္သည္မဟုတ္ပါလား။

မိုးကဒီေန႔မွစရြာသည္ဆိုေပမယ္႔ မိုးဦးေလဦးမို႕ေလအနည္းငယ္ပါသလို မိုးကလည္းေတာ္ေတာ္ႏွင္႕မစဲ။ ေနာက္ဆံုးအိမ္တံခါးမၾကီးကိုပိတ္ၿပီး အိမ္တြင္ရွိသည္႕ထမင္းႏွင္႔ဟင္းကိုၿဖစ္သလိုစားရင္း အေဖနားေထာင္ေနေသာ လိုင္းသိပ္မမိသည္႔ ေရဒီယိုအိုၾကီးဆီမွ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွမၾကားဘူးေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွ မုန္းတိုင္းတိုက္ခိုက္သြား၍ လူေတြေသၾကပံု ဒုကၡေရာက္ၾကပံုကို နားေထာင္ေနမိသည္။ အဖြားကေတာ႔ ေလၾကီးမိုးၾကီးေတြတိုက္ခိုက္မည္စိုး၍ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုသင္ေပးဘူးေသာ သဗၺဳေဒၵဂါထာေတာ္ၾကီးကို ပါးစပ္ကတစ္တြတ္တြတ္ရြတ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ အဖြားရြတ္ေနေသာ ဘုရားစာႏွင္႔ အေဖနားေထာင္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္မသိေသာႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္တစ္ခုမွ မွန္းတိုင္းသတင္းကို နားစြင္႕ရင္း အေမေၿပာေသာ ေဒေ၀ါဆိုသည္႔အေကာင္ၾကီးကို စိတ္ကူးပံုေဖာ္ၾကည္႕ေနမိပါေတာ႔သည္။

*****

၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ(၂)ရက္

ဒီေန႔ကၽြန္ေတာ္႔အလုပ္က ညေနအဆိုင္းမို႔ ေန႔လည္(၂)နာရီေလာက္မွာ အိမ္ကထြက္ခဲ႔သည္။ မေန႔ကမိုးေတြအဆက္မၿပတ္ရြာ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာေတာင္ ေရေတြက ေၿခသလံုးၿမဳပ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ ဒီေန႕က်ေတာ႔မိုးကစဲသြား၍ေတာ္ေသးသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီး၏ ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးမွာလည္း ၾကည္လင္ေနသည္။ ဒါဆိုရင္ဟိုေန႕ကၾကားလိုက္ရေသာ မုန္တိုင္းကၿပီးသြားၿပီထင္သည္။ ဒါေပမယ္႔ရံုးေရာက္ေတာ႔ ဟိုမွသည္မွေၿပာေနၾကေသာ မုန္တိုင္းသတင္းကိုၿပန္ၾကားလာရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရံုးမွာေတာင္ Cyclone Alert လုပ္ထားသည္တဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အရင္ကလည္းဒီလိုပဲ မိုးဦးေလဦးေတြမွာ ၿမန္မာႏိုင္ငံကို မုန္တိုင္းေတြအဖ်ားခတ္ရိုက္တတ္ၿပီး ပ်က္စီးမႈကလည္း ဆိုရံုမွ်ႏွင္႔ၿပီးသြားတတ္သည္မို႕ သိပ္ၿပီးဂရုမစိုက္မိ။ မုန္တိုင္းတကယ္၀င္ခဲ႕လွ်င္ေတာင္ ရခိုင္ဘက္ကစစ္ေတြဘက္ေလာက္မွာပင္ ၿမန္မာၿပည္ကေနၿပန္ထြက္သြားႏိုင္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ညေနခင္းေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း ၾကည္လင္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ တစ္ခါတစ္ခါေလေပြတစ္ခ်ိဳ႕ေလာက္သာတိုက္ခတ္တတ္ၿပီး အရင္ေန႕ေတြကလို မိုးစက္မိုးေပါက္ေတြေတာင္မရြာေတာ႕သည္မို႕ ရာသီဥတုကသာယာေနသည္ဟုပင္ေၿပာႏိုင္သည္။ ဒါေပမယ္႔ရာသီဥတုသာယာေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ၾကာၾကာပင္မခံစားလိုက္ရ။ ႏိုင္ငံၿခားတီဗီရုပ္သံတစ္ခုမွ မုန္တိုင္းသတင္းက ၿမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းေဒသသို႕ အပူပိုင္းဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းတစ္ခု၀င္လာေနသည္ဟု သတင္းေတြစၾကားလာရသည္။ ညေန(၆)နာရီေလာက္မွာေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ႏိုင္ငံၿခားမွလွမ္းပို႕ေသာ အီးေမလ္တစ္ေစာင္မွာေတာ႕
“ > နာဂစ္မုန္တိုင္းသည္ ေလာေလာဆယ္တြင္ လတ္15.8 ႏွင့္ ေလာင္ 91.2 မထင္မွတ္ပဲ အေရွ႔သို႔ဆက္ ေရြ႔ေနသည္။
> ခန္႔မွန္ခ်က္အရ ဒီေန႔မနက္ ၇နာရီတြင္ေမာ္တင္စြန္းသို႔ စတင္၀င္ေရာက္မည္။ ရန္ကုန္အနီးသို႔ ဒီညတြင္ျဖတ္လိမ္႔မည္။
>ဧရာ၀တီတိုင္း၏ ပင္လယ္ႏွင့္ထိစပ္ေနေသာ အပိုင္းမ်ား စိစိ ညက္ညက္ေၾကသြားႏိုင္သည္။
> ရန္ကုန္တြင္ ေလျပင္းတိုက္က ဆိုင္းဘုတ္ႀကီမ်ား တုံးလံုးလဲသြားႏိုင္သည္။
> မုန္တိုင္းသတင္းကိုဒီေန႔ေတာက္ေလွ်ာက္ ေစာင့္ၾကည္႔ ေပးၾကပါ။ လက္ဆင့္ကမ္းေပးၾကပါ။
> မုန္တိုင္းသည္ မိန္းမလွကၽြန္းေနာက္ဖက္မိုင္ ၉၀ခန္႔တြင္ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ ပိုၿပီးအားေကာင္းလာေနပါသည္ အေရွ႔ဘက္သို႔ လွ်င္ျမန္စြာ ေရြ႔ေနသည္။
> နာရီအနည္းငယ္အတြင္း ဧရာ၀တီေတာင္ပိုင္းကို ဟိုင္းႀကီးကၽြန္းအနီးမွျဖတ္မည္။
> ေလတိုက္ႏႈန္း တနာရီ မိုင္၆၀ေက်ာ္မည္။
> မုန္တိုင္းဗဟိုႏွင့္ အနီး မိုင္၂၀အတြင္းတြင္ တနာရီမိုင္၁၂၀အထက္ေလတိုက္မည္ မုန္တိုင္းဒီေရ ၁၅ေပခန္႔ျမင့္မည္။
> မုန္တိုင္းႀကီးဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းသလဲ။ ဂူဂယ္အတ္ကေန ၀ဲသာကို ကလစ္ဖြင့္ၿပီး ၾကည္႔ရင္ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။
> ေလာေလာဆယ္ ဖ်ာပုံ ပုသိမ္ ကလူေတြကမုန္တိုင္အၾကာင္မယံုၾကပါ
>မုန္းတိုင္းအေရးေပၚေၾကျငာခ်က္မ်ားထြက္ဟန္ မတူေသးပါ အဲဒီမုန္တိုင္းလမ္းတေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔ ၿမိဳ႔ေတြကို ၀ိုင္းကူဖုန္းဆက္ေပးၾကပါအံုး။” ဟူ၍ၿဖစ္သည္။

ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ မုန္တိုင္းသတင္းကို လူေတြပိုၿပီး သတိထားမိလာၾကသည္။ ရံုးမွလူေတြ သက္ဆိုင္ရာအိမ္ေတြဆီဖုန္းေတြဆက္ၾကသည္။ အၿပင္မွ မိသားစု၀င္ေတြဆီမွလည္း မုန္တိုင္းအေၾကာင္းကို သတင္းအေနနဲ႕ေရာ ေကာလဟာသအေနနဲ႕ေရာ ဖုန္းေတြ၀င္လာသည္။ ေကာလဟာသေတြက ရန္ကုန္မဂၤလာဒံုဘက္ကိုေတာင္ မုန္တိုင္းကစ၀င္လာၿပီဟုဆိုသည္။ ရန္ကုန္မွာမိုးဆိုရံုေလာက္ေလး ရြာၿပီးရပ္သြားၿပန္သည္။ ေလအနည္းငယ္ တစ္ခါတစ္ေလတိုက္တာကလြဲလွ်င္ အေၿခအေနကပံုမွန္ၿဖစ္ေနသည္။

ကၽြန္ေတာ္ရံုးကၿပန္ဖို႕လုပ္ေတာ႔ ည (၁၂)နာရီထိုးခါနီးေနၿပီ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း ၾကည္လင္ေနသည္မို႕ မုန္တိုင္းကအားေပ်ာ႕ပ်က္ၿပယ္သြားၿပီလားမသိ။ ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံက သဘာ၀ေဘးအႏၱာရာယ္ေတြနဲ႕ပတ္သက္လွ်င္ ပထ၀ီအေနအေထားအရ ေဘးအကင္းဆံုးႏိုင္ငံေပပဲ။ ရံုးကအၿပန္အေတာ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။ ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုးက ၾကည္လင္ေနၿပီး အင္လ်ားလမ္းတစ္ခုလံုးမွ သရက္ပင္ေတြ၊ အုန္းပင္ေတြဆီမွ သရက္သီးေတြ၊ အုန္းသီးေတြကေၾကြက်ေနသည္။ ဖယ္ရီကားေပၚက တစ္ခ်ိဳႈ၀န္ထမ္းေတြက ကားေပၚမွဆင္းၿပီး သရက္သီးေတြ၊ အုန္းသီးေတြေကာက္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ည(၁၂)နာရီေက်ာ္သြားၿပီ။ လူေၿခတိတ္ခ်ိန္ေလၿပင္းတစ္ခ်က္တိုက္လိုက္ေသာေၾကာင္႔ အိမ္တစ္ခုမွၿပတင္းေပါက္မွန္တစ္ခု က်ကြဲသံၾကားလိုက္ရသည္။

*****

၂၀၀၈ခုႏွစ္ ေမလ(၃)ရက္

ကၽြန္ေတာ္အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ အိမ္ရွိလူမ်ား ဘယ္သူမွမအိပ္ၾကေသး။ သူတို႕အားလံုးလည္း မုန္တိုင္းသတင္းကို ၾကားၿပီးသားမို႔အိပ္ႏိုင္ၾကေသးပံုမရ။ ၫဥ္႕နက္သည္ႏွင္႔ ေလတိုက္ႏႈန္းကလည္းတစ္ၿဖည္းၿဖည္းၿပင္းလာသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္စိက်ယ္ေန၍ အိမ္ေရွ႕ဧည္႕ခန္းတြင္ထိုင္ေနလိုက္သည္။ လွ်ပ္စစ္မီးမ်ားၿဖတ္ေတာက္ထား၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လမ္းမၾကီးမ်ားက ေမွာင္မည္းတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ေလၿပင္းေတြၾကားမွာ ေလခၽြန္သံလိုအသံေတြပါ ပါလာသည္။ မနက္မိုးလင္းခါနီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမွးကနည္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေနေသာ အိပ္ရာကယိမ္းထိုးသလိုၿဖစ္ေန၍ လန္႕ႏိုးလာေတာ႔ မနက္(၇)နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ မုန္တိုင္းအေၿခအေနက အထြဋ္အထိပ္သို႕ေရာက္ေနၿပီထင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အထပ္ၿမင္႔တိုက္ေတြေပၚမွေန၍ လမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ရွိသစ္ပင္ၾကီးေတြၿပိဳလဲေနတာကို ၿမင္ေနရသည္။ မိုးႏွင္႔ေလစဲသြားေသာ ေန႔လည္(၁)နာရီေလာက္အခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္လွည္းတန္းလမ္းဆံုဘက္သို႕ထြက္ၿဖစ္သည္။ ဒီေတာ႕မွပဲ မုန္တိုင္းဆိုတာဂ်ိဳနဲ႔လားဟု ေမးရေလာက္ေအာင္ ၿဖစ္ခဲ႕ၾကေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြအတြက္ မုန္တိုင္းရိုက္ခတ္မႈ၏ ဆိုးရြားမႈအေၿခအေနေတြကို မ်က္ၿမင္ကိုယ္ေတြ႕ၿမင္လိုက္ရသည္။ လွည္းတန္းလမ္းဆံုရွိ ေၾကာ္ၿငာဆိုင္းဘုတ္ၾကီးမ်ား၊ ႏွစ္ရွည္သစ္ပင္ၾကီးမ်ား၊ ဓါတ္တိုင္မ်ားအားလံုးလိုလိုၿပိဳလဲေနသည္။ တစ္ၿခားေနရာေတြမွာေရာ ဘာေတြၿဖစ္ကုန္ၿပီလဲ။ လွ်ပ္စစ္မီး၊ ေရ၊ တယ္လီဖုန္းႏွင္႔ အင္တာနက္လိုင္းေတြ ကေတာ႔အားလံုးၿပတ္ေတာက္ကုန္ၿပီ။ အိမ္အတြက္စားစရာတစ္ခ်ိဳ႕၀ယ္မည္လုပ္ေတာ႔ ဆိုင္ေတြကလုမွာယွက္မွာေၾကာက္၍ဆိုၿပီး ပိတ္ကုန္ၾကၿပီ။ ဖြင္႔ထားေသာတစ္ခ်ိဳ႕ဆိုင္ေတြကလည္း ပစၥည္းကိုလိုသေလာက္၀ယ္မရေတာ႔။ ရေသာပစၥည္းေတြကလည္း ကာလတန္ဖိုးထက္ ႏွစ္ဆနီးပါးၿဖစ္ေနသည္။ ညဘက္ေရဒီယိုကို ဖြင္႔ၾကည္႕လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဧရာ၀တီတိုင္းအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ေတြ၊ ရြာေတြအေတာ္မ်ားမ်ား နာဂစ္ဒဏ္ခံလိုက္ရသည္တဲ႔။ တစ္ခ်ိဳ႕ရြာေလးေတြဆိုရင္ ရြာလံုးကၽြတ္နီးပါးပ်က္စီးသြားၿပီတဲ႔။ အေသအေပ်ာက္ကလည္း မခန္႔မွန္းႏိုင္ေသး။ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္႔ၿမိဳ႕ေလးဆီသို႕ ဖုန္းလွမ္းဆက္ေပးမယ္႔ ဆက္၍မရေတာ႔....။

*****

၂၀၁၀ ၿပည္႔ႏွစ္ ဧၿပီလ(၂ရ)ရက္

ဒီႏွစ္ေႏြကစံခ်ိန္တင္ေလာက္ေအာင္ကို အေတာ္ပူသည္။ အရိပ္ရသစ္ပင္ၾကီးေတြရွားသြားေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ လမ္းေတြမွာ ရႏိုင္သမွ်အရိပ္အာ၀ါသကို ကၽြန္ေတာ္အမွီၿပဳရင္း ေလွ်ာက္လာမိသည္။ သၾကၤန္ၿပီးသြားလို႕ ကဆုန္လေတာင္ေရာက္ေနၿပီဆိုေပမယ္႔ အခုထိရန္ကုန္မွာ မိုးမၿမင္ရေသး။ နာဂစ္ၿဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းက်ေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမန္မာၿပည္သူေတြလည္း သဘာ၀တရားၾကီး၏ ယိုယြင္းပ်က္ဆီးလာမႈကို ပိုၿပီးသတိထားမိလာၾကသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံရွိ မီဒီယာေတြမွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာေအာင္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံႏွင္႔ဘာမွမသက္ဆိုင္သလိုေနခဲ႔ၾကေသာ Global warming ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ လ်စ္လွ်ရႈေန၍မရေတာ႔ဆိုတာကို ဒီႏွစ္ေႏြကပဲ သက္ေသၿပေနၿပီမဟုတ္ပါလား။ ပူၿပင္းလွေသာ ေနေရာင္ကိုကာကြယ္ရန္ လမ္းေဘးရွိအိမ္အရိပ္တစ္ခုအနီးမွ ကပ္ေလွ်ာက္ရင္း ယင္းအိမ္ထဲမွ အေမလုပ္သူက ကေလးကိုေၿပာဆိုဆံုးမ၍ မရသည္ထင္႔ နာဂစ္လာလိမ္႕ေနာ္ဟု ကေလးကိုေၿခာက္လွန္႕ေနတာ ၾကားလိုက္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးမိပါသည္။ လြန္ခဲ႕ေသာ အႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔အေမက ကၽြန္ေတာ္ေၿပာစကားနားမေထာင္သည္႔ အခါတိုင္း ေဒေ၀ါၾကီးလာလိမ္႔မယ္ေနာ္ဟု ေၿခာက္လွန္႔ခဲ႕ဖူးပါသည္။ အဲဒီ႔အခ်ိန္တုန္းကလည္း ေဒေ၀ါဆိုေသာ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္႔ဆိုသည္ အေကာင္ၾကီးကို ကၽြန္ေတာ္႔နည္းကၽြန္ေတာ္႔ဟန္ႏွင္႔ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ၾကည္႔ဖူးသည္။ အခုေတာ႔ကေလးေတြကို ေဒေ၀ါဆိုတာနဲ႕ေၿခာက္စရာမလိုေတာ႔။ နာဂစ္ဆိုတာနဲ႕ အားလံုးကေၾကာက္ရြ႔ံေနၾကၿပီ။ တကယ္လည္း အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ဘာသာစကားအရ ပန္းတစ္ပြင္႔၏နာမည္ကို ကိုယ္စားၿပဳေသာ နာဂစ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမန္မာ႔သမိုင္းမွာေတာ႔ သမိုင္း၀င္လူဆိုးၾကီးၿဖစ္ခဲ႔ၿပီမဟုတ္လား။

ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းကင္ကိုေမာ႔ၾကည္႔မိေတာ႔ ပူၿပင္းေသာ ေနေရာင္ၿခည္ေတြၾကားမွာ တိမ္စိုင္တိမ္လိမ္႔တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ကၽြန္ေတာ္ကေလးဘ၀တုန္းကေတာ႔အခုလို ပူၿပင္းေသာေႏြရက္ေတြမွာ တိမ္စိုင္ေတြအံု႕စိုင္းလာၿပီဆုိလွ်င္ မိုးရြာမည္ကိုေမွ်ာ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္အလြန္ေပ်ာ္ပါသည္။ အခုေရာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ဇာတိခ်က္ေၾကြေမြးရပ္ေၿမေလးရွိရာ ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ကေလးဘ၀ကေပ်ာ္ခဲ႔သလို မိုးရိပ္ေတြၿမင္တိုင္း အဲဒီေဒသက ကေလးေတြ ေပ်ာ္ႏိုင္ၾကပါေသးရဲ႕လား။ ေႏြရာသီ၏ အပူဒဏ္မွကင္းလြတ္ၿပီး မိမိတို႕စိုက္ပ်ိဳးထားသည္႔ လယ္ယာစိုက္ခင္းမ်ားကို ပိုမိုအထြက္တိုးေစမည္႕ မိုးရာသီကိုေရာ အဲဒီ႔ေဒသက လယ္သမားေတြေမွ်ာ္ရဲၾကတုန္းပဲလားဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္မသိႏိုင္ေတာ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က အေဖဖြင္႔ေသာ ေရဒီယိုအိုၾကီးမွသာၾကားဖူးေသာ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္မ်ားမွ ဆိုးရြားလွသည္႔ ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးၾကီးမ်ားကို ဒီေဒသကလူေတြကေတာ႔ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ခါးခါးသီးသီးရင္ဆိုင္ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔ၿပီးၾကပါၿပီ။

ဘာလိုလိုနဲ႕ေနာက္ရက္အနည္းငယ္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံသို႕ နာဂစ္မုန္တိုင္းၾကီး ၀င္ေရာက္တိုက္ခတ္ခဲ႔တာ (၂)ႏွစ္ပင္ၿပည္႕ေတာ႔မည္။ (၂)ႏွစ္ဆိုေသာ ကာလသည္႔ အတိုင္းအတာတစ္ခုထိရွည္ၾကာခဲ႔ေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ကေတာ႔ မေန႔တစ္ေန႔ကအၿဖစ္အပ်က္ေတြလို မေမ႔ႏိုင္ၾကေသး။ အဲဒီ႕ေဒသက မိဘမဲ႔ၿဖစ္ခဲ႔ၾကေသာ ေဒသခံကေလးေတြ၊ မိသားစု၀င္ေတြနဲ႔ ေသကြဲကြဲခဲ႔ရေသာ ၿပည္သူေတြ၊ မိမိပိုင္ပစၥည္းဥစၥာေတြ ဆံုးရံႈးခဲ႔ၾကေသာ နာဂစ္ဒဏ္ခံသူေတြကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ခံစားခဲ႔ရတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုဆိုးလိမ္႕မည္ထင္ပါသည္။အခုခ်ိန္ထိလည္းနာဂစ္ေဒသရွိ ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းခ်က္မ်ားမွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိေနဆဲ၊ နာဂစ္ဒဏ္ခံေဒသရွိ ၿပည္သူေတြမွာလည္း အကူအညီေတြမ်ားစြာ လိုအပ္ဆဲအေၿခအေနမွာတင္ ရွိေနေသးသည္။ တကယ္ေတာ႔ သဘာ၀ေဘးဆိုးၾကီး နာဂစ္သည္ သဘာ၀တရားၾကီးက သူ႕အလိုလိုဖန္တီးခဲ႔ၿခင္းမၿဖစ္ႏိုင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူသားေတြကသာ တိုးတက္လာေသာနည္းပညာေတြနဲ႕ လူေနမႈပံုစံေတြၿဖင္႔ သြယ္၀ိုက္၍တစ္ဖံု တိုက္ရိုက္တစ္မ်ိဳး နာဂစ္ကိုဖန္တီးခဲၾကၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ထပ္အခုလိုၿဖစ္ရပ္ဆိုးၾကီးေတြ ထပ္ၿဖစ္လာႏိုင္ ၿဖစ္မလာႏိုင္ဆိုတာကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕လူသားေတြ၏ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ ၿပဳမႈက်င္႔ၾကံေနထိုင္သည္႕ အေလ႕အက်င္႕ေပၚတြင္သာမွီခိုေနမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြက်ေရာက္တိုင္း ကိုယ္႕လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း သို႕မဟုတ္ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္မ်ားသို႕ အေထာက္အပံ႕မ်ားေပးပိုးၿခင္းမွာ လူသားပီသေသာ အလြန္ၿမတ္ႏိုးဖြယ္ေကာင္းသည္႕ ကိုယ္ခ်င္းစာတရာမ်ား ၿဖစ္ၾကပါသည္။ သို႕ေသာ္ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ထိုသို႕ေသာ လူသားပီသမႈႏွင္႕ေရာက္ရဲေက်နပ္မေနပဲ ၿပႆနာ၏ဇစ္ၿမစ္ကိုေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မွသာလွ်င္ ကမၻာၾကီးကို အစစ္အမွန္ကာကြယ္ႏိုင္လိမ္႔မည္ဟုေတြးမိပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သဘာ၀ေဘးအႏၱာရာယ္ၾကီးတစ္ခုၿဖစ္လာတိုင္း ယင္းေဒသမ်ားသို႕သြားေရာက္ကူညီၿခင္းထက္ ယင္းသဘာ၀ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးၾကီးမ်ားေနာက္ထပ္ၿဖစ္မလာေစရန္ ၿပႆနာ၏ဇစ္ၿမစ္ကိုဖန္တီးသလိုၿဖစ္ေနသည္႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕လူသားေတြ၏ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ေပၚ အႏၱာရာယ္ရွိသည္႔က်င္႔ၾကံေနထိုင္မႈပံုစံမ်ားကို ေၿပာင္းလည္းၿခင္း၊ ကာကြယ္ေနထိုင္ၿခင္းကသာလွ်င္ ယေန႔ၿဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိေနေသာ သဘာ၀ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးေတြဒဏ္မွ ကာကြယ္ေၿဖရွင္းႏိုင္မည္႕ အဓိကေသာ႕ခ်က္ၿဖစ္သည္ဟုထင္ပါသည္။

မၾကာခင္မုတ္သုန္ရာသီသို႕ ၀င္ေရာက္လာေတာ႔မည္။ မိုးေလေတြတိုက္သည္႕ မိုးရာသီေရာက္တိုင္း ဟိုးအရင္ခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ေဒသရွိကေလးေတြေၾကာက္စရာအေနနဲ႔ ေၿပာေလ႔ ရွိသည္႕ ေဒေ၀ါၾကီးလာေတာ႔မည္ ဆုိတာကုိေရာ သူတို႕ေတြေၿပာေနၾကတုန္းပဲလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေဒေ၀ါဆိုေသာေနရာတြင္နာဂစ္ဆိုသည္႔ ေ၀ါဟာရအသစ္ကပဲ အစားထိုးသြားၿပီလားဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိႏိုင္ပါ။ ဒါေပမယ္႔ ေသခ်ာတာတစ္ခုေတာ႔ရွိပါသည္။ အဲဒီ႕ေဒသေလးရွိလူေတြအားလံုးလိုလိုကေတာ႔ ေဒေ၀ါၾကီးဆိုတာကိုေရာ၊ နာဂစ္ဆိုတာကိုေရာ ထပ္ၿပီးၾကားခ်င္စိတ္ရွိၾကေတာ႔မည္ မဟုတ္ေတာ႔တာပဲၿဖစ္ပါသည္။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၇.၀၄.၁၀)