ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္း နတ္သမီး

ခ်စ္သူေရ...
လူဆိုတာ အခ်စ္အတြက္နဲ႔ခ်ည္း
အသက္ရွင္ေနၾကတာေတာ႔ မဟုတ္ဘူးကြဲ႔။
ဒါေပမယ္႔ အခ်စ္အတြက္ေတာ႔
ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းေတြ ထားတတ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။

ေအာ္... ေနာက္တစ္ခုရွိေသးတယ္။
လူဆိုတာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႔ အသက္ဆက္ၾကရတာတဲ႔။
ဒါဆိုရင္ လူဆိုတာ အခ်စ္အတြက္နဲ႔ အသက္ဆက္ေနၾကတာပဲေပါ႔။

ခ်စ္သူေရ...
နင္ဟာ ငါ႔ရဲ႕ "ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းနတ္သမီး" ပါ။

အိပ္မက္မ်ား
၂၀၁၀၊ ဒီဇင္ဘာ(၃၁)



ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္း နတ္သမီး


(၁)

" အစ္ကို... မနက္က အစ္ကို႕ဆီကို ဖုန္းတစ္ေကာလ္ လာတယ္ သိလား။"

" ဟုတ္လား... ဘယ္သူလို႕ေၿပာသြားေသးလဲ"

" ဟင္႔အင္း... ဘာမွေတာ႔ေၿပာမသြားဘူး... မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အသံပဲ"

" ေအာ္... သင္႔ခ္ယူေနာ္"

ကၽြန္ေတာ္ရံုးကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေအာ္ပေရတာမေလးက ေၿပာလာေသာ မက္ေဆ႔ခ်္ၿဖစ္သည္။ အရင္ေန႕ေတြတုန္းကလည္း ကၽြန္ေတာ္ရံုးမွာမရွိတဲ႔အခ်ိန္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ဆီကိုဖုန္းလာတိုင္း တယ္လီဖုန္းေအာ္ပေရတာေတြကေၿပာၿပေနၾကမို႕ ဘာမွေတာ႔မထူးဆန္း။ ဒါေပမယ္႔ ဒီေန႔ေတာ႔ တစ္လမ္းလံုးစိတ္ကူးယဥ္လာေသာ အရာတစ္ခုႏွင္႔တိုက္ဆိုင္ေနသည္မို႕ ကၽြန္ေတာ္ရင္ဖိုသြားသည္။ ဟုတ္သည္ပဲ။ ဒီေန႔က သူမႏွင္႔ကၽြန္ေတာ္႔ၾကားမွာ တစ္ခ်ိန္ကေပးထားခဲ႔ဘူးေသာ ကတိစကားတစ္ခုရွိသည္မို႕ ဒီေန႕မ်ား သူမဖုန္းေခၚလာလွ်င္ဟူေသာ အေတြးတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္႔ကိုတစ္ေန႔ကုန္လြမ္းမိုးထားသည္ပဲမဟုတ္လား။

ယေန႔ဂ်ဳတီက်ေသာ ေအာ္ပေရတာမေလးက ေရာက္တာသိပ္မၾကာေသးေသာ ၀န္ထမ္းအသစ္မို႕ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ ဆက္မေမးၿဖစ္ေတာ႔။ အရင္႔အရင္ေအာ္ပေရတာေတြသာဆိုလွ်င္ သူမဆီကလာေသာဖုန္းဆိုပါက အသံကိုမွတ္မိေနၿပီသားမို႕ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေနာက္ေၿပာင္က်ီစယ္ရင္ လာေၿပာမွာ ေသခ်ာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ရံုးကိုဖုန္းဆက္တတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း လက္ခ်ိဳးရည္ရေလာက္ေအာင္ နည္းသားမို႕ သူတို႕ဆီကိုဖုန္းဆက္ၿပီး မနက္ကငါ႔ဆီကိုဖုန္းေခၚလားဟု ေမးၾကည္႕ခ်င္ေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ကို ကၽြန္ေတာ္အတတ္ႏိုင္ဆံုး ၾကိဳးစားထိန္းရင္ အလုပ္ထဲမွာပဲ စိတ္ကိုႏွစ္ထားလိုက္ေတာ႔သည္။


(၂)

ၿပာလဲ႔လဲ႔ပင္လယ္ၿပင္ၾကီး၏ အနားသပ္ဆီသို႔ ေန၀န္းနီနီတစ္ခုက ပုန္းလွ်ိဳးငံု႕ဆင္းဖို႕ တာစူေနၿပီ။ ၿဖဳလႊလႊသဲေသာင္ၿပင္ေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ကိုယ္တည္းထိုင္ေနရင္း ေရၿပင္က်ယ္ကို ဘာရယ္မဟုတ္ေငးၾကည္႕ေနမိသည္။ ေမွာင္ရည္ပ်ိဳးလာၿပီၿဖစ္ေသာ ေရမ်က္ႏွာၿပင္ရွိေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကားမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္းအရာ၀တၱဳတစ္ခုကို အမွတ္မထင္ ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိသြားသည္။ ေရစပ္ကိုဆင္းရင္း အဲဒီ႔အရာ၀တၱဳေလးကို သြားေရာက္ဆယ္ယူၾကည္႕ေတာ႔ ရွည္ရွည္ေမ်ာေမ်ာႏွင္႔ ၾကဳပ္လိုမ်ိဳးေရွးေဟာင္းပစၥည္းတစ္ခု ၿဖစ္ေနသည္။ ၾကဳပ္ေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွမၿမင္ဘူးေသာ ဘာသာစကားႏွင္႔စာတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေရးထားၿပီး အဖံုးေနရာကိုေတာ႔ ခ်ိတ္ပိတ္ထားသည္။ ဒီၾကဳပ္ကေလးကိုၿမင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အေတြးထဲကို ရုတ္တရက္၀င္လာတာက ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဖတ္ခဲ႔ဘူးေသာ မီးခြက္ေစာင္႔ဘီလူးအေၾကာင္းႏွင္႔ တီဗြီဇာတ္လမ္းတြဲတစ္ခုထဲက ဂ်င္းနီဆိုေသာ လိုတရဖန္ဆင္းရွင္ေတြကိုပဲ ၿဖစ္ပါသည္။ ၿပီးေတာ႔ အကယ္၍မ်ား ေဟာဒီ႔ၾကဳပ္ေလးထဲကေန ကၽြန္ေတာ္၏ လိုအင္ဆႏၵေတြကို ဖန္ဆင္းေပးႏိုင္ေသာ တန္ခိုးရွင္တစ္ေယာက္သာ ထြက္လာခဲ႔လွ်င္ဆိုၿပီး စိတ္ကူးယဥ္နယ္ခ်ဲ႔ေနမိေတာ႕သည္။ ကၽြန္ေတာ႔္စိတ္ကူးထဲမွာေတာ႔ ၾကဳပ္ေလးထဲမွထြက္လာမည္႔ တန္ခိုးရွင္ၾကီးက ဖန္ဆင္းေပလိုက္ေသာ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းလိုခ်င္သည္႔ စိမ္းလန္းစိုေၿပေနေသာ ၿမက္ခင္းစိမ္းက်ယ္က်ယ္ေတြရွိသည္႔ ၿခံ၀င္းေလးတစ္ခုႏွင္႔ တိုက္ပုေလးတစ္လံုး၊ ၿပီးေတာ႔ဇိမ္ခံကားၾကီးတစ္စီး၊ ၿပီးေတာ႔ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ကေလးေလးေတြနဲ႔ မိသားစုေလးတစ္ခု စသည္စသည္ၿဖင္႔...။

အေတြးေတြဆံုးသြားေတာ႔ ၾကဳပ္ကေလးကို ကၽြန္ေတာ္ေစ႕ေစ႕ၾကည္႕ရင္း ဆံုးၿဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ႔ လက္တစ္ဖက္ႏွင္႔ ၾကဳပ္ကေလးကို အားယူလႊဲရင္း ေရၿပင္က်ယ္ၾကီးဆီသို႕ ေ၀းႏိုင္သမွ်ေ၀းေအာင္ အားကုန္သံုးၿပီး လႊင္႔ပစ္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္လႊင္႔ပစ္လိုက္ေသာ ၾကဳပ္ကေလးကေတာ႔ လႈိင္းၾကက္ခြပ္ကေလးေတြကိုစီးရင္း ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ေ၀းရာ ပင္လယ္ၿပင္ၾကီးဆီသို႔ စီးေမ်ာထြက္ခြာသြားပါေတာ႔သည္။

(၃)

မနက္မိုးလင္းေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္ညကမက္ခဲ႔ေသာ အိပ္မက္ေလးအေၾကာင္းကို ၀မ္းသာအားရၿပန္ေၿပာၿဖစ္သည္။ အိပ္မက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ခါမွမေရာက္ဘူးေသာ ပင္လယ္ကမ္းေၿခတစ္ခုကို ေရာက္သြားသည္႔အေၾကာင္း၊ ေရွးေဟာင္းၾကဳပ္ေလးတစ္ခုကို အမွတ္မထင္ေတြ႔ခဲ႔သည္႕အေၾကာင္း၊ ၾကဳပ္ေလးထဲကေန တန္ခိုးရွင္တစ္ေယာက္မ်ား ထြက္လာၿပီး လိုခ်င္တာေတြ ဖန္ဆင္းေပးႏိုင္လွ်င္ဆိုၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႔ပံုအေၾကာင္းေတြႏွင္႕ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ အဲဒီ႕ၾကဳပ္ကေလးကို ဖြင္႔မၾကည္႕ေတာ႔ပဲ ပင္လယ္ၿပင္ထဲသို႕ ၿပန္လည္ေမွ်ာခ်လိုက္သည္႔ အေၾကာင္း စသၿဖင္႔ၿဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္႔စကားဆံုးသြားေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက " မင္းကြာ ေတာ္ေတာ္တံုးတာပဲ။ အလကားရတဲ႔ အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ ဘာလို႕ၾကဳပ္ကေလးကို ဖြင္႔မၾကည္႔ပဲ လႊင္႔ပစ္လိုက္ရတာလဲ" ဆိုၿပီး အားမလိုအားမရ ေမးလာၾကသည္။ အဲဒီ႕ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူတို႕ကိုေမးခြန္းတစ္ခု ၿပန္ထုတ္ၿဖစ္သည္။ "တကယ္လို႕သာ ငါစိတ္ကူးယဥ္သလို တန္ခိုးရွင္ထြက္မလာဘူးဆိုရင္ေရာ... " ဆိုေတာ႔ သူတို႕ဆြံ႕အသြားၾကသည္။

(၄)

အကယ္၍ ညကကၽြန္ေတာ္မက္ခဲ႔ေသာ အိပ္မက္ေလးထဲမွာသာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႔သလို တန္ခိုးရွင္တစ္ေယာက္သာ ထြက္မလာႏိုင္ခဲ႔လွ်င္၊ ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္ေတာင႔္တေသာ အရာေတြမရခဲ႔ဘူးဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ယေန႔မနက္ခင္းလို စိတ္လက္ၾကည္ၾကည္သာသာၿဖင္႔ႏိုးထလာႏိုင္လိမ္႕မည္ မဟုတ္ပါ။ အခုေတာ႔ အိပ္မက္ေလးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးယဥ္ထားေသာ အရာေတြကိုဖန္ဆင္းေပးႏိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ထားေသာ ၾကဳပ္ကေလးကိုလႊင္႔ပစ္ခဲ႔သည္႕အတြက္ တန္ခိုးရွင္ဖန္ဆင္းေပးႏိုင္ေသာ အရာ၀တၱဳေတြကို မပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ေပမယ္႔ "ထြက္လာခဲ႔လွ်င္"ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေလးတစ္ခုကိုေတာ႔ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ႔ပါသည္။ အကယ္၍ အိပ္မက္ထဲမွာသာ ၾကဳပ္ကေလးကိုဖြင္႔ၾကည္႕လိုက္ၿပီး ဘာတန္ခိုးရွင္မွထြက္မလာခဲ႔လွ်င္၊ ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္ခဲ႔ေသာအရာမ်ားကို ဆံုးရံႈးရမည္႕အၿပင္၊ "ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္"ေလးတစ္ခုကိုပါ ထပ္မံဆံုးရံႈးရပါအံုးမည္။

မေန႕ကကၽြန္ေတာ္႔ဆီကို ဖုန္းဆက္လာေသာ မိန္းကေလးသည္ သူမၿဖစ္ခ်င္မွလည္း ၿဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ အကယ္၍မ်ားကၽြန္ေတာ္သာ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကို ဖုန္းဆက္ေမးရင္း တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား သူဆက္တာပါဟု ေၿပာလာလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္႔ပိုင္ဆိုင္ထားသည္႕ ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းေလးတစ္ခုကိုပါ ထပ္မံဆံုးရံႈးရအံုးမည္။ အခုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ရေသာသူမကိုဆံုးရံႈးခဲ႔ရရင္ေတာင္မွ၊ သူမအတြက္ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းေလး တစ္ခုကိုေတာ႔ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေသးသည္။လူဆိုသည္မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းႏွင္႔ အသက္ရွင္ေနၾကသူမ်ား ၿဖစ္ေၾကာင္း စာအုပ္တစ္အုပ္တြင္ဖတ္ခဲ႔ဘူးသည္။ တစ္ကယ္ေတာ႔ လူတိုင္းသည္ တစ္ခါတစ္ရံ ကိုယ္႕စိတ္ကူးႏွင္႔ ကိုယ္ရူးေနၾကေသာ အေတာ္ရယ္စရာေကာင္းသည္ ပုဂိၢဳလ္မ်ားၿဖစ္ၾကပါသည္။

ဘာပဲေၿပာေၿပာ ဒီေန႔ရံုးေရာက္ရင္ေတာ႔ မေန႕ကေအာ္ပေရတာမေလးကို ညကကၽြန္ေတာ္မက္ခဲ႔ေသာ အိပ္မက္ေလးအေၾကာင္း ေဖာက္သည္ခ်ရပါအံုးမည္။

မ်ိဳးေဇာ္

၂၀၁၁၊ ဇန္န၀ါရီ (၁)