My Dreams are my Life, my Heart and my Future!

Monday, July 13, 2009

ရန္ကုန္မိုး (၂)


အထီးက်န္လွတဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ရန္ကုန္မိုးညေတြမွာ မိုးေတြက မည္းမည္း၊ လယ္ကြင္းေတြက စိမ္းစိမ္း၊ အိမ္ေလးေတြက ညိဳညိဳနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေနခဲ႕ဖူးတဲ႕ ၿမိဳ႕ေလးဆီ အိပ္မက္ေတြကေန တစ္ဆင္႕ၿပန္ေရာက္သြားခဲ႕မိတယ္။ မိုးသည္းသည္းေတြေအာက္က သူတို႕ရဲ႕ ဘ၀ၾကမ္းၾကမ္းေတြကို စာနာနားလည္ႏိုင္ေပမယ္႕ လက္ေတြ႕ဘ၀မွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္.....ရန္ကုန္မိုးထဲ တစ္၀ဲ၀ဲလည္..။
မ်ိဳးေဇာ္ (၁၃.၀၇.၀၉)

ရန္ကုန္မိုး


ရန္ကုန္မိုးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ကၽြမ္း၀င္ခဲ႕ရတာ ရွစ္ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ခဲ႕ၿပီ။ ရန္ကုန္မိုးဆိုရင္ ရြာလည္းခဏ၊ သည္းလည္းခဏ ဆိုတာ ၿမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္းလိုလို သိၾကမွာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႕လည္း မိုးတစ္ခါရြာရင္ ရက္ေတြဆက္ေနေအာင္ မတိတ္တဲ႕၊ ခ်မ္းစိမ္႕ေနေအာင္ရြာတတ္တဲ႕ ငယ္ငယ္တုန္းကေနခဲ႕ရတဲ႕ ဧရာ၀တီတိုင္းက နယ္ၿမိဳ႕ေလးကို လြမ္းမိပါတယ္။ အခုေရာ အဲဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ မိုးေတြေန႕ဆက္ ညဆက္ရြာေနတတ္တုန္းပဲလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ရန္ကုန္မိုးနဲ႕တူတဲ႕ ရန္ကုန္သူေတြရဲ႕ အခ်စ္လိုမ်ား…။

မ်ိဳးေဇာ္ (၁၁.၀၇.၀၉)

ဒီဇင္ဘာရဲ႕ အၿပံဳး


ေဖေဖာ္၀ါရီ (၂၅)
ဘ၀မွာ ထင္မွတ္မထားတဲ႕
ကမ္းလွမ္းမႈ တစ္ခုနဲ႕
ငါတို႕စတင္ ဆံုစည္းခဲ႕ၾကတယ္။
ငါကလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႕
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရင္း
အဲဒီ႕ ေန႕ကသာ
ငါ႔ဘ၀၊ ငါ႔ခံယူခ်က္ေတြကို
ေၿပာင္းလည္းေစမယ္႕
နိဒန္းတစ္ခုဆိုတာ သိခြင္႕ရခဲ႕ရင္…။

မတ္ (၂၇)
စိတ္ကူးေတာင္ ယဥ္မၾကည္႕ဘူးခဲ႕တဲ႕
ခရီးတစ္ခုကို ငါသြားခဲ႕ရတယ္။
ငါခ်စ္တဲ႕သူေတြနဲ႕၊ ၿပီးေတာ႕ …
သူတို႕ေတြကို ငါဆန္႕က်င္ရင္း
အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုကို
စတင္မက္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ႕တယ္။
အဲဒီေန႔ကသာ
ငါ႔ရဲ႕ခံယူခ်က္၊ ငါ႔မာနေတြကို
ေၿပာင္းလည္းပစ္ဖို႕၊ ခြန္အားေတြကို
ၿဖစ္ေစခဲ႕တယ္ ဆိုတာသိခဲ႕ရင္…။

ဧၿပီ (၄)
ဧၿပီဖူးလ္မွာ စရ၊ ေနာက္ရတာကို
ခံုမင္တဲ႕ငါ ဒီႏွစ္ေတာ႕
အိပ္မက္ေတြထဲ ႏွစ္မြန္းေနမိတယ္။
ဧၿပီဖူးလ္ေဒးအၿပီး ေလးရက္ၾကာေတာ႕
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ေၿပာတယ္
Belated April fool ပါတဲ႕။
ငါ႕ႏွလံုးသားေတြ တစ္ခုလံုး
ေၾကမြလို႕၊ ရူးသြပ္သြားခဲ႕ရတယ္။
ဒီလိုေန႔မ်ိဳး....
ဘ၀မွာ ရွိလာခဲ႕မယ္လို႕မ်ား
ၾကိဳသိခြင္႕ ရခဲ႕ရင္…။


ေမ (၂)
ေႏြေနပူရဲ႕ ေန႔လည္ခင္းကို
ရြ႔ံမုန္းတဲ႕ငါ ဒီတစ္ခါေတာ႕
ငါ သိပ္ၿဖစ္ခ်င္ခဲ႕တဲ႕
ဌက္တစ္ေကာင္လို၊
ေႏြေနပူထဲ၊ ပ်ံသန္းခဲ႕မိတယ္၊
အၿပာေရာင္ထီးေလးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
အဲဒီေန႕ကသာ ေႏြေနပူထက္ပူတဲ႕
အၾကည္႕ေတြကိုမ်ား ၿမင္ေတြ႕ခြင္႕
ရခဲ႕မယ္ဆိုရင္…။

ေတာ္ပါၿပီ
ေနာက္လာမယ္႕ ဇြန္၊ ဇူလိုင္ေတြ
ရင္မဆိုင္ခ်င္ေတာ႕လို႕
အခန္းထဲက ေၿပးထြက္
နံရံေပၚက ၿပကၡဒိန္ကို ဆြဲယူရင္း
ရက္ေတြ၊ လေတြကို
တစ္ရြက္ခ်င္း ဆြဲဆုတ္ေနလိုက္မိတယ္။
ဒါေပမယ္႕…။
ဒီဇင္ဘာ စာမ်က္ႏွာအေရာက္
ၿပကၡဒိန္ေပၚက
ဆံပင္တိုတိုေကာင္မေလး တစ္ေယာက္က
ၿပံဳးၾကည္႕ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

အၿပံဳး…။
ဒီအၿပံဳးေတြ၊ သူ႕အၿပံဳးေတြ
ငါ႔မွတ္မိေနမိတယ္။
ၾကမ္းရွလွတဲ႕ စုတ္ခ်က္ေတြနဲ႕ “ဒါဗင္ခ်ီ”ရဲ႕ေရွ႕မွာ
မာနတစ္ခုနဲ႕ ၿပိဳင္ဆိုင္ခဲ႕တဲ႕
ႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႔လွတဲ႕
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၿပံဳး
မိုနာလီဇာရဲ႕ အၿပံဳး
ငါမ်က္ႏွာလႊဲခဲ႕ရဖူးတဲ႕၊ အၿပံဳး...။

ဟုတ္တယ္…။
ဒီအၿပံဳးေတြ၊ သူ႕အၿပံဳးေတြသာ
ေဖေဖာ္၀ါရီေကာင္မေလး
ၿမင္ေတြ႕ခြင္႕ ရခဲ႕မယ္ဆိုရင္…။

မ်ိဳးေဇာ္ (၀၉.၀၇.၀၉)

(ဒီကဗ်ာေလးကို ကၽြန္ေတာ္႔ဘေလာဂ္ေလးမွာ တင္မယ္လုပ္ေတာ႕ အရင္ဆံုး စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚမွာ အၾကမ္းခ်ေရးၾကည္႔မိတယ္။ တစ္ခါမွ မေရးခဲ႕ဘူးတဲ႕ လြန္ခဲ႕တဲ႕သံုးႏွစ္ေက်ာ္က ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္ရခဲ႕ဘူးတဲ႕ ေဘာလ္ပင္ အ၀ါေရာင္ေလးနဲ႕ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ၿပန္ေပးခဲ႕ဘူးတဲ႕ အၿဖဳနဲ႕အနီက်ား ေဘာလ္ပင္ေလးကေတာ႕ ဘယ္ေရာက္ေနတယ္ မသိ။)

Sunday, July 12, 2009

H1N1 အတြက္ အသစ္တီထြင္ထားတာပါ...။









ၾကိဳက္ၾကိဳက္ ၊ မၾကိဳက္ၾကိဳက္ ေအာက္မွာ comment ေပးခဲ႔ပါ..။

မ်က္မၿမင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵ


တစ္ခါကေမြးရာပါ မ်က္မၿမင္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိသတဲ႕။ အဲဒီေကာင္မေလးက အၿမင္အာရံုခ်ိဳ႕ရြင္းလို႕ လူေတာမတိုးႏိုင္တဲ႕ သူ႕ဘ၀ကိုသူ အရမ္းအားငယ္ေနတယ္တဲ႕ေလ။ ၿပီးေတာ႕သူ႕ေဘးနားကလူေတြ ၿဖတ္သြားတိုင္း ေၿပာသံၾကားဖူးတဲ႕ ေလာကၾကီးရဲ႕ ၿမင္ကြင္းေတြကိုလည္း သူၿမင္ၾကည္႕ခ်င္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ သူ႕ရဲ႕အထီးက်န္တဲ႕ေနရက္ေတြကို လူေတြေၿပာေၿပာေနတဲ႕ တိရစၦာန္ေတြ၊ အေဆာက္အအံုေတြရဲ႕ ပံုစံေတြကို သ႕ူဟာနဲ႕သူ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ၾကည္႕ရင္း ေၿဖသိမ္႕ေနရတယ္ေလ။ ဒါေပမယ္႕ သူစိတ္ကူးယဥ္ၾကည္႕လို႕ မရတဲ႕ပံုပန္းသ႑န္တစ္ခုရိွေနတယ္။ အဲဒီဟာကေတာ႕ လူေတြညဘက္ေရာက္ရင္ ေၿပာၾကတဲ႕ ေမွာင္လိုက္တာကြာ မည္းေနတာပဲ ဆိုတာၾကီးကိုေပါ႕။ သူက အဲဒီ ေလာကၾကီးရဲ႕ အေမွာင္ထုဆိုတာၾကီးကို ပိုၿပီးစိတ္၀င္စားမိတယ္။ ၿပီးေတာ႕ သူမသာ မ်က္စိအလင္းရခဲ႕ရင္ အဲဒီအေမွာင္ထုဆိုတာၾကီးကို အရင္ရွာၾကည္႕မယ္ဆိုၿပီး စိတ္ကူးေတြေတာင္ ယဥ္ထားေသးတယ္ေလ။
ဒီလိုနဲ႕ တစ္ေန႕မွာ သူ႕ရဲ႕ ကံဆိုးလွတဲ႕ ဘ၀ကို ေတြးမိရင္း အားငယ္လို႕ တစ္ေယာက္တည္းငိုေနတုန္းမွာ ေကာင္္းကင္က အသံတစ္သံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ အဲဒီ႕အသံရွင္က သူ႕ကိုေတာင္းလိုရာေတာင္းဆိုၿပီး ဆုတစ္ခုေတာင္းခိုင္းတယ္။ ဒါနဲ႕ မ်က္မၿမင္မေလးလည္း ၀မ္းသာအားရနဲ႕ မဆိုင္းမတြဆုတစ္ခုကို ေတာင္းလိုက္မိတယ္။ အဲဒီဆုက လူေတြေၿပာေၿပာေနတဲ႕၊ သူအရမ္းကို ေတြ႕ခ်င္လွတဲ႕ ေလာကၾကီးရဲ႕ အေမွာင္ထုကို ၿမင္ဖူးခ်င္တယ္ဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔။ ဒါနဲ႕ အသံရွင္ကလည္း ၿပည္႕ေစဆိုၿပီးေၿပာလိုက္တယ္ဆိုပါစို႕။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေကာင္မေလးလည္း အဲဒီအေမွာင္ထုဆိုတာၾကီးကို ၀မ္းသာအားရနဲ႕ ၾကည္႕လိုက္မိတယ္ေလ။ ဒါေပမယ္႕ သူဘာမွမၿမင္ရလို႕ ေကာင္းကင္ကအသံရွင္ကို သူဘာမွ မၿမင္ရေၾကာင္းေၿပာေတာ႕ အသံရွင္က မင္းၿမင္ခ်င္တဲ႕ အေမွာင္ထုဆိုတာ အဲဒါပဲဆိုၿပီး ၿပန္ေၿပာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ႕အသံရွင္လည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ေလ။ ေကာင္မေလးငိုင္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ပါးၿပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြ လိွမ္႕ဆင္းလို႕။ ၿပီးေတာ႕ သူမမ်က္မၿမင္ဘ၀တုန္းက ၿမင္ဘူးခ်င္ခဲ႕လို႕ အႏွစ္အႏွစ္အလလ တမ္းတခဲ႕ရတဲ႕ အရာတစ္ခုဟာ သူမအရင္ဘ၀မွာ ခံစားခဲ႕ရတဲ႕၊ အရမ္းကိုမုန္းတီးစရာေကာင္းခဲ႕တဲ႕ အရာတစ္ခုပဲဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ကုန္လြန္ခဲ႕တဲ႕ အခ်ိန္ေတြကိုလည္း ေနာင္တရမိတယ္ေလ။

လူတိုင္းလိုလိုမွာလဲ ဒီပံုၿပင္ထဲက ေကာင္မေလးအတိုင္းပါပဲ။ ကိုယ္လက္ရွိေရာက္ေနတဲ႕ ဘ၀တစ္ခုကို မေက်နပ္ႏိုင္ပဲ၊ ဒီ႕ထက္ေကာင္းတဲ႕ ကိုယ္တစ္ခါမွ မရဘူးတဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳတစ္ခုကို ရဖူးခ်င္ၾကၿပီး တစ္ခါတစ္ေလၾကေတာ႕လည္း အဲဒီဆႏၵတစ္ခုဟာ ကိုယ္႕ကို အရင္ဘ၀နဲ႕မၿခားတဲ႕ အေၿခအေနတစ္ခုကိုပဲ ၿပန္ေရာက္ေစခဲ႕တယ္ ဆိုရင္ေရာ...။
မ်ိဳးေဇာ္(၀၂.၀၅.၀၉)

အိပ္မက္


အိပ္မက္တစ္ခုမက္တယ္။
အခ်စ္တစ္ခုကို မထိန္းခ်ဳပ္ခဲ႕လို႕တဲ႕....
ငါ႕ရင္ဘတ္မွာ ၿမွားခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕
အၿပစ္ေပးထားတယ္။
ေၾကာက္လြန္းလို႕
အေငြ႕ေတာင္ၿဖစ္သြားခ်င္တဲ႕ ဆႏၵတစ္ခုနဲ႕
ႏူတ္ကေန တစ္တြတ္တြတ္ ဆုေတာင္းေနတယ္
ဌက္ကေလးတစ္ေကာင္ ၿဖစ္ပါရေစ.....။

ဖူးဖူး (၂၆.၀၄.၀၉)
( ဒီကဗ်ာေလးကေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ကဗ်ာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပို႕လိုက္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ႕ဖူးတဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႕လည္း နည္းနည္းေတာ႕ ဆက္စပ္မႈ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္ေနာ္။)

ထီးေလးတစ္ေခ်ာင္း


ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
သူခ်စ္တဲ႕ေကာင္မေလး ဆီကေန
စကားတစ္ခြန္း ၾကားလိုက္မိတယ္။
မိုးေတြရြာေနတုန္း
ထီးေလးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
သူ႕ေဘးမွာ အေဖာ္ၿပဳေပးတဲ႕
ေက်းဇူးပါတဲ႕…။

ေကာင္ေလးကလည္း
အဲဒီလို သူ႕ေဘးနားမွာ
ထီးမိုးၿပီး အေဖာ္ၿပဳေပးရတာကို
အရမ္း ႏွစ္သက္တယ္ေလ။

ဒါေပမယ္႕….
မတည္ၿမဲၿခင္းဆိုတဲ႕
အနိစၥတရားေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ႕
ေဟာဒီ ေလာကၾကီးမွာ
မိုးဆိုတာလည္း အၿမဲတမ္း မရြာႏိုင္ဘူးဆိုတာ
ေကာင္ေလးသိပါတယ္။

မိုးေတြစဲသြားတဲ႕ တစ္ေန႕
………………………………..
………………………………..
ေကာင္မေလးေရာ
အဲဒီေကာင္ေလးရဲ႕ ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
အေဖာ္ၿပဳေပးတာကို
ႏွစ္သက္ပါအံုးမလား

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ပါ
ေကာင္ေလးကေတာ႕
သူရဲ႕ ထီးေလးကို
ေကာင္မေလး မလိုအပ္ေတာ႕ဘူး
ဆိုရင္ေတာင္မွ
မိုးေတြကို ဆက္ၿပီးရြာေစခ်င္တယ္ေလ။
ဘာၿဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ႕
ေကာင္ေလးဆီက
ေယာက်ၤာတန္မဲ႕ က်လာမဲ႕
မ်က္ရည္ေတြကို မိုးနဲ႕အတူ
ေကာင္မေလး မသိေအာင္
စီးေမ်ာသြားေစခ်င္လို႕ပါ…။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၄.၀၄.၀၉)

ၾကယ္ၿဖစ္သြားတဲ႕ ဌက္ကေလး


ဌက္ကေလး တစ္ေကာင္...
ေကာင္ကင္မွာ တစ္ေကာင္ထဲ အထီးက်န္ပ်ံေနရတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ႕လည္း
အေတာင္ပံေတြ ေညာင္းရင္၊ မိုးေတြေလေတြ တိုက္ရင္၊
မွီခိုဘို႕ကုိယ္ပိုင္အသိုက္အၿမံဳေလး တစ္ခုေလာက္ကိုေတာင္႕တမိေလရဲ႕။

ဒီတစ္ခါေတာ႕....
သူလိုခ်င္ေတာင္႕တ မိတဲ႕
အသိုက္ေလးတစ္ခုကို ၀ိုးတစ္၀ါးေတြ႔လိုက္ရတယ္ေလ။
ဒါနဲ႕ လိုခ်င္တက္မက္စိတ္နဲ႕
အေၿပးလွမ္းလိုက္မိတယ္...
ဒါေပမယ္႕ အဲဒီအသိုက္ေလးမွာ ပိုင္ရွင္ရွိမွန္းသိေတာ႕
သူ႕......ကိုယ္သူ အားငယ္သြားမိတယ္။

ဒါေပမယ္႕...
သူကလည္း သူမာနေလးနဲ႕
အမွီအခိုမဲ႕ဆက္ၿပန္ေနမိတယ္......။

ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ခဲ႕ဖူးတဲ႕ ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ရိွပါတယ္
ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေလးေတြက
အဲဒီလို အထီးက်န္ဌက္ကေလးေတြ
တစ္ေကာင္တည္း မရပ္မနားပ်ံသန္းရာကေန
အေတာင္ပံေတြ မီးေတာက္ၿပီး...
ၾကယ္ေလးေတြ ၿဖစ္သြားၾကတာတဲ႕။

ကၽြန္ေတာ္သာ
ၾကယ္ေလး တစ္စင္းၿဖစ္ခဲ႕ရင္...
မင္းရဲ႕အသိုက္အၿမံဳေလး ကိုအလင္းေရာင္ေပးႏိုင္ေအာင္
ၾကိဳးစားမွာပါ...ေကာင္မေလးရယ္။

မ်ိဳးေဇာ္ (၀၅.၀၄.၀၉)

ဘ ႏွင္႕ ၀

တစ္ေန႔ညက အိမ္မွာမီးမလာတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေစာေစာအိပ္ရာ၀င္မိသည္။ အေစာၾကီး ရွိေသးသည္မို႔ အိပ္လို႔ကမရေသးတာနဲ႔ ဟိုဟိုသည္သည္ေလ်ာက္ေတြးေနမိသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ခဲ႔ဖူးေသာ စာအုပ္ေတြအေၾကာင္း၊ လူေတြအေၾကာင္း စဥ္းစားေနမိသည္၊ ေနာက္ စဥ္းစားရင္း ဘ၀ အေၾကာင္းေရာက္သြားသည္။ “ဘ၀” ဘ၀ဆိုတာကိုု လူေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး အဓိပာယ္ ဖြင္႔တာ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ဘ၀ ဆိုတာ ဘ ႏွင္႔ ၀ ေပါင္းထားတာဟုဆိုသည္။ မိခင္ဘာသာစကားကို အေၿခခံၿပီး အေပ်ာ္အပ်က္လိုလို ေၿပာၾကၿခင္းသာၿဖစ္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း ယင္းဘ၀ အေၾကာင္းကို ဆက္စဥ္းစားၾကည္႕မိသည္။


ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿမန္မာစာတြင္ ဗ်ည္းအကၡရာ 'ဘ' ႏွင္႔ '၀' ကိုေပါင္းလိုက္လွ်င္ အလြန္နက္နည္း ရႈပ္ေထြးသည္႕ 'ဘ၀' ဆိုသည္ အဓိပာယ္ကို ကိုယ္စားၿပဳသည္႕ ေ၀ါဟာရတစ္ခု ကိုရသည္။ ဒီလိုဆိုလွ်င္ 'ဘ' ႏွင္႕ '၀' ကိုေရွ႔ေနာက္ မထားပဲ 'ဘ' ေနာက္မွ' ၀' ကိုဲ 'ဘ' ေပၚတင္ၾကည္႔ရင္ေရာ၊ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ႔ 'ဘိ' ၿဖစ္သြားမည္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳး စဥ္းစားမိသည္၊ '၀' ကို 'ဘ' ေအာက္မွာ ၀ ဆြဲအေနနဲ႔ သံုးၾကည္႔ရင္ေရာ၊ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ႔ 'ဘ'ြ ၿဖစ္သြားမည္။ ဘ၀ ႏွင္႕မတူေတာ႕။ဘာေတြမွန္းမသိ....ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

ေနာက္ေန႔ မနက္မိုးလင္းေတာ႔ ရုံးသြားရသည္။ ရုံးေရာက္ေတာ႔ မေန႔ညက စိတ္ကူးကို အင္တာနက္ေပၚမွ နာမည္ေက်ာ္ Social Networking တစ္ခုၿဖစ္ေသာ Facebook ေပၚတင္ၾကည္႔သည္။ “ ဘ + ၀ = ဘိ (or) ဘြ ? “ ဆိုၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ Facebook profile ၏ status bar ေပၚတြင္ အေၿပာင္အပ်က္လိုလို ေရးလိုက္မိသည္။ အခ်ိန္တိုတိုေလးအတြင္းမွာ Facebook မွကၽြန္ေတာ္ status ကို comment ေတြေရာက္လာသည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဘ+၀ ကို ဘြတ္ ဟုေနာက္သည္။ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ဘိြ ဟုေၿပာသည္။ ဘာေတြမွန္း မသိၿပန္....။

ညေနအိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕မွ မနက္က Facebook ေပၚတင္လိုက္ေသာ ဘ၀ ၏အဓိပာယ္ ကို ၿပန္စဥ္းစားၾကည္႕မိသည္။ ဘ၀ ဆိုတဲ႔အဓိပာယ္ကို ဘ ႏွင္႔ ၀ ေပါင္းၿပီး အေၿဖရွာလို႔ရပါသလား။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးထဲမွာေတာ႔ ဘိ ေတြ ဘြ ေတြအၿပင္ သူငယ္ခ်င္းေတြေၿပာေသာ ဘိြ ေတြ ဘြတ္ ေတြပါၿပန္ၿမင္ေရာက္မိသည္။ ဟုတ္သည္ ဘ၀ ဆိုသည္မွာ ယင္းအေၿဖအားလံုးၿဖစ္သည္။


ဘ + ၀ = ဘိ
'ဘ' ေနာက္မွ '၀' ကို 'ဘ' ၏အေနာက္တြင္ မထားပဲ 'ဘ' ေပၚတင္ၾကည္႔လ်င္ ဘိ ၿဖစ္သြားသည္။ 'ဘ' မွာ '၀' ကိုထမ္းထားရသလိုလိုနဲ႔ သနားစရာၾကီးဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ 'ဘ' မွာ '၀' ကိုထမ္းထားသည္မွာ အထုပ္အပိုးမ်ားကို မႏိုင္မနင္းထမ္းထားရေသာ အဘိုအိုတစ္ဦးႏွင္႔ တူသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း လူမႈဒုကၡ အဖံုဖံုကို ထမ္းၿပီး ဘ၀ ဆိုသည္႕ခရီးကိုသြားေနၾကရသည္ မဟုတ္ပါလား။


ဘ + ၀ = ဘြ
ဒီတစ္ခါ '၀' ကို 'ဘ' ေအာက္တြင္ ထားၾကည္႔မည္။ ဒီလိုဆိုလ်င္ေတာ႔ 'ဘြ' ၿဖစ္သြားၿပန္သည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အၿမင္တြင္ေတာ႔ 'ဘြ' ကေတာ္ေတာ္ ၾကည္႔ရဆိုးသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ တစ္နည္း ေၿပာရလ်င္ '၀'ဆြဲ ေၾကာင္႔ ဘ မွာကြတတ ၿဖစ္ေနသည္။ ၀ ကဆြဲထား၍လိုရာခရီးကို မသြားႏိုင္ၿဖစ္ေနပံုရသည္။ ဟုတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးလည္း 'ဘ' ႏွင္႔ တူသည္။ ၀ ႏွင္႔အလားသ႑န္တူေသာ သံေယာဇဥ္ေတြ၊ တဏွာရာဂေတြ စေသာႏြံေတြၾကားမွ ရုန္းကန္ေနၾကရသည္ မဟုတ္ပါလား။

ဘ + ၀ = ဘိြ
ဒီတစ္ခါေတာ႔ '၀' ကႏွစ္ခု ၿဖစ္သြားသည္။ 'ဘ' ၏အေပၚတြင္ေရာ ေအာက္တြင္ပါ ေနရာယူလာသည္။ 'ဘ' ၏ပံုမွာ အေပၚက '၀' ၏ ၀န္ကိုထမ္းထားရသည္႕ ၾကားထဲ ေအာက္က '၀' ဆြဲ၏ ဒဏ္ကိုလည္းခံေနရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၀န္းက်င္မွ လူအေတာ္မ်ားမ်ား၏ ဘ၀ မွာလည္း ယင္း 'ဘိြ' ႏွင္႔ပိုၿပီး ဆင္တူသည္ ဟုကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ တစ္ဖက္က ဘ၀ မွေပးအပ္လာေသာ မိမိမၿဖစ္မေနသည္ရမည္႔ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးမ်ားကို တစ္ဖက္ကသယ္ရင္း၊ တစ္ဖက္ကလည္း တစ္ပါးသူ၏ သံေယာဇဥ္ ေႏွာင္ၾကိဳးေတြ၏ ဆြဲငင္မႈဒဏ္ကိုလည္း ခံေနရသည္ မဟုတ္ပါလား။

ဘ + ၀ = ဘ၀
ေနာက္ဆံုးစဥ္စားမိသည္က မူရင္းစာလံုး 'ဘ၀' ၿဖစ္သည္။ အခု ဘ၀ မွာ အရင္ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိေသာ 'ဘ'ြ ေတြ 'ဘိ' ေတြ လိုၾကည္႔ရမဆိုးေတာ႔။ သူ႔ေနရာႏွင္႔ သူၾကည္႔ေကာင္းေနသည္။ 'ဘ'က '၀' ကိုထမ္းမထားသလို '၀' ကလည္း 'ဘ' ကိုဆြဲမထား။ ဒီေတာ႔လည္း 'ဘ၀' ဆိုတာရုပ္လံုးေပၚလာသည္။ ဟုတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ နိစၥဓူ၀ အလုပ္ေတြကို 'ဘိ' လိုလည္း ထမ္းမထားပဲ သူ႕ေနရာသူထားၾကည္႔လ်င္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ပုထုဇဥ္လူသားေတြ၏ တဏွာကို 'ဘ'ြ လို အဆြဲမခံရေအာင္လည္း ထားႏုိင္လ်င္ ဘ၀ ဆိုတာ ရုပ္လံုးေပၚလာသည္။ ဘ၀ သည္ ကိုယ္လုပ္သင္႕ လုပ္ထိုက္တာေတြ၊ လုပ္ခ်င္တာေတြ၊ လုပ္ရမွာေတြကို သူ႔ေနရာႏွင္႔သူ ထားၿပီး လုိရာခရီးကို သြားရၿခင္းၿဖစ္မည္ဟုကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။

ထို႔ေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားခဲ႔ေသာ "ဘ+၀=" ၏ အေၿဖမွာ 'ဘ၀' ပင္ၿဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး၏ ဘ၀ေတြမွာလည္း ဘ ႏွင္႔ ၀ တို႕၏ ဥပမာမ်ားကဲ႔သို႔ပင္ ကိုလုပ္ရမည္႕ တာ၀န္၀တၱရားကိုစီကို သူ႕ေနရာႏွင္႕သူ သင္႕တင္႕ ေလွ်ာက္ပတ္ေအာင္ စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္လွ်င္ သာယာေကာင္းမြန္ေသာ ဘ၀ မ်ားကို ကိုယ္စီ ပိုင္ဆိုင္ၾကမည္ မွာမလြဲဧကန္ပင္ ၿဖစ္ပါသည္။

မ်ိဳးေဇာ္ (၀၆.၀၂.၀၉)

ရုပ္ရွင္ၿဖစ္သြားတဲ႕ ၀တၱဳတစ္ပုဒ္

မတ္လ (၂၇)ရက္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္
ဒီေန႕ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ေလ။ ဘာၿဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ႕ကၽြန္ေတာ္အရမ္းကို ေတြ႔ခ်င္ခဲ႕္တဲ႕ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ အၿပင္မွာ ပထမဆံုးေတြ႕ရမယ္႕ ေန႕မို႕လို႕ပါ။ ဒါေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ အၿပင္မွာ တရား၀င္ ခ်ိန္းေတြ႕က်တာမ်ိဳးေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး။ ခရီးတစ္ခုကို အတူတူသြားရင္ ေတြ႕ၾကရမွာပါ။ ခရီးသြားဟန္လႊဲ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကို ေၿပာတာထင္ပါရဲ႕။ အခု ကၽြန္ေတာ္စီးလာတဲ႕ ကားၾကီးက ရန္ကုန္-ၿပည္ လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္ကေန ၿပည္ၿမိဳ႕ရွိရာ ပဲခူးတိုင္းထဲကို ဦးတည္ၿပီးေမာင္းေနတာပါ။ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ခရီး အတူတူသြားၿဖစ္တယ္ ဆိုေပမယ္႕ စီးက်တဲ႕ ကားကေတာ႕ တစ္စီးရယ္ပါ။ ကားေပၚမွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ရင္း သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္စေတြ႔ခဲ႕ ၾကပံုကို ၿပန္စဥ္စားေနမိတယ္ေလ……။



ဒီလိုပါ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးတစ္ခုေအာက္က ဌာနခြဲေတြမွာ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြပါ။ ဒါေပမယ္႕ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ စေတြ႕ခဲ႕ၾကတာေတာ႕ ဒီေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီး တစ္ခုေအာက္မွာ အလုပ္အတူတူလုပ္ၾကလို႕ဆိုတဲ႕ အေၾကာင္းၿပခ်က္ေၾကာင္႕ေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး။ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္စေတြ႕ြခဲ႕ၾကတာေတာ႕ အြန္လိုင္းေပၚမွာပါ။ ဘာေၾကာင္႕ အြန္လိုင္းမွာ ေတြ႕ခဲ႕ၾကတာလဲ ဆိုတာကိုေတာ႕ ေနာက္မွပဲ ရွင္းၿပေတာ႕မယ္ဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ႕ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းကို ခင္သြားၾကတယ္ဆိုပါေတာ႕။ ဒါေပမယ္႕ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္က အၿပင္မွာ တစ္ခါမွ မေတြ႕ခဲ႕ဖူူးၾကပါဘူး။ သူ႕ဓာတ္ပံုေတာင္မွ သူ႕ရဲ႕ gtalk logo ထဲမွာ ၀ိုးတိုး၀ိုးတားနဲ႕ စကၠန္႕ပိုင္းေလာက္ပဲ ၿမင္ဖူးခဲ႕တာပါ။ ဒါေပမယ္႕ ကၽြန္္ေတာ္ကေတာ႕ စိတ္ထဲမွာ သူ႕ကို တိတ္တခိုး စြဲလမ္းခဲ႕မိေလရဲ႕။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ပညာရွိက၀ိေတြေၿပာခဲ႕တဲ႕ အဆိုရွိပါတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ မ်က္စိကစတယ္တဲ႕။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ႕လည္း အၾကားအာရံုကစတယ္လို႕ ဆိုခဲ႕ပါတယ္။ အခုလို နည္းပညာေတြ တိုးတက္ေနတဲ႕ အိုင္တီေခတ္ၾကီးမွာေရာ။ အင္း gtalk ကစတယ္လို႕ ထပ္တိုးရမလိုေတာင္ ၿဖစ္ေနၿပီဗ်ာ။ ဘာပဲေၿပာေၿပာပါ ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကို စြဲလမ္းခဲ႕တာ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ၾကားက တူညီတဲ႕ခံစားခ်က္တစ္ခု ရွိေနခဲ႕တာနဲ႕ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နားလည္မႈေတြ ေပးႏိုင္ခဲ႕လို႕ပဲလို႕ေတာ႕ထင္ပါတယ္။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ၿဖစ္ေနၾက ေပါ႕ပ်က္ပ်က္ ဇာတ္လမ္းေတြမ်ိဳးထဲက တစ္ခုမဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ထားပါတယ္ေလ။


တစ္ၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္စီးလာတဲ႕ ကားၾကီးလည္း ဟိုင္းေ၀လမ္းမၾကီးေပၚကေန လမ္းေဘးတစ္ေနရာကို ထိုးရပ္လိုက္ေတာ႕မွ ေန႕လည္စာစားဖို႕ အတြက္ထိုးရပ္လိုက္တာမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႕
သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ရေတာ႕မယ္ ဆိုတဲ႕အသိ၀င္လာတဲ႕ အခိ်န္မွာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးတဲ႕ ခံစားခ်က္မ်ိဳးခံစားလိုက္ရတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ၁ ပတ္္ေက်ာ္ ရင္ခုန္ေစာင္႕ခဲ႕ရတဲ႕ ဒီေန႕ေလး၊ ၿပီးေတာ႕ေဟာဒီ႕ ကားၾကီးေပၚမွာ နာရီေပါင္း မ်ားစြာ စိတ္လႈပ္ရွား ၾကည္ႏူး ေမွ်ာ္လင္႕ခဲ႕ရတာေတြဟာ အားလံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္ေလ။ ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ခ်င္စိတ္ လံုး၀မရွိေတာ႕လို႕ပါပဲ။ ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆံုးမွ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ကားေပၚကေနဆင္းခဲ႕ပါတယ္…..။



လူတို္င္းလိုလိိုမွာ ကိုအရမ္းကို စြဲလမ္းခဲ႕ရဘူးတဲ႕ ၀တၱဳဇာတ္လမ္းေတြ အနည္းဆံုး တစ္ပုဒ္စီေတာ႕ ရွိၾကမွာပါေနာ္။ အဲဒီ ကိုအရမ္းၾကိဳက္တဲ႕ ၀တၱဳေတြကို ရုပ္ရွင္အၿဖစ္ အသက္သြင္းၿပီး ရိုက္ကူးလာၾကရင္ေရာ ခင္ဗ်ားတို႕ ၾကိဳက္ၾကပါအံုးမလား။ ဘယ္ေလာက္ပဲ နာမည္ၾကီး သရုပ္ေဆာင္ေတြပါပါ၊ ေခတ္မွီနည္းပညာေတြ ဘယ္ေလာက္သံုးသံုး လူတိုင္းလိုလိုကေတာ႕ ကိုအရမ္းကို စြဲလမ္းႏွစ္သက္ခဲ႕တဲ႕ ၀တၱဳေတြေလာက္ ဇတ္လမ္းဇာတ္အိမ္၊ ရိုက္ကူးေဖာ္ၿပမႈေတြဟာ မေကာင္းဘူလို႕ ထင္ၾကတာပဲေနာ္။ တစ္ကယ္ေတာ႕ ၀တၱဳဆိုတာ စာရြက္ေတြေပၚမွာ စာေရးဆရာက သူေရးခ်င္တာေတြကို စာေတြစီၿပီး စာရြက္ေတြကို ေပါင္းခ်ဳပ္ထားတဲ႕ စကၠဳထုပ္တစ္ထုပ္ ပါပဲ။ ဒါေပမယ္႕ အဲဒီၤ၀တၱဳေတြထဲက အႏွစ္သာရတစ္ခုကို စာဖတ္သူက စြဲလမ္းသြားၿပီဆိုရင္ေတာ႕ ၀တၱဳထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြ၊ ေနရာရႈခင္းေတြကို စာဖတ္သူက သူစိတ္ၾကိဳက္ သူနဲ႕သန္ရာသန္ရာ ဖန္တီးယူသြားၾကတာပဲေလ။ အဲဒီအခ်က္ကိုက ရုပ္ရွင္ဆိုတာနဲ႕မတူတဲ႕ အားသာခ်က္တစ္ခုပါပဲ။ ကိုယ္ဖတ္ခဲ႕ဘူးတဲ႕ ၀တၱဳေတြထဲမွာ ဇာတ္လိုက္ေတြ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ၊ ေနရာရႈခင္းေတြကို ကိုယ္တိုင္ စိတ္ကူးယဥ္ ေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ႕ၾကၿပီး၊ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို ပဲရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ကလည္း သူ႕စိတ္ၾကိဳက္ ဖန္တီယူတဲ႕ အခါကို႕စိတ္ထဲမွာ ဖန္တီးယူခဲ႔ဲတာေတြနဲ႕ မတိုက္ဆိုင္ေတာ႕တဲ႕ အခါ အဲဒီရုပ္ရွင္ေတြကို လက္မခံႏိုင္ ၿဖစ္ၾကေတာ႕တာပါပဲ။


အဲဒီလိုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေရာ။ ကၽြန္ေတာ္႔အြန္လိုင္းေပၚမွာ၊ ၅လက္မနဲ႕ ၂လက္မေလာက္သာက်ယ္တဲ႕ Gtalk chat room ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္စြဲလမ္းခဲ႕တဲ႕၊ စိတ္ကူးယဥ္ ရူးသြပ္ခဲ႕ရတဲ႕ ေကာင္မေလးကို ကၽြန္ေတာ္အၿပင္မွာေတြ႕ရင္ ေက်နပ္လက္ခံႏိုင္ပါအံုးမလား။ သူကေရာ ကၽြန္ေတာိကို ေတြ႔ရင္ လက္ခံႏိုင္ပါ႕မလာ။ ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ကားေပၚက ဆင္းခဲ႕ပါတယ္။ ကားေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္း သူကို႕ရွာမၾကည္႕ပဲေနၾကည္႕လိုက္မိတယ္။ ဒါေပမယ္႕ေလ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေဘးနားမွာေတာ႕ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္စြဲလမ္းခဲ႕တဲ႕ သူ႕ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြကေတာ႕ လႊမ္းၿခံဳထားပါတယ္။ သူဘယ္လိုပံုစံမိ်ဳးပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ေဘးနားမွာ သူရွိေနတယ္ ဆိုတယ္အသိတစ္ခုနဲ႕တင္ ကၽြန္ေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ေရွ႕ဆက္ၿပီး သူနဲ႕ေတြ႕ရမယ္႕ ေန႕ေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ ၾကည္႔ခဲ႕မိတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ သူဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးလည္း ဆိုတာသိလိုက္ရပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးယဥ္ထားတဲ႕ ေကာင္မေလးနဲ႕ အခုအၿပင္မွာ ၿမင္ေနရတဲ႕ ေကာင္မေလး ထပ္တူက်ပါ႔မလား။ ၀တၱဳထဲက ကိုၾကိဳက္တဲ႕ ဇာတ္ေကာင္တစ္ခုနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕စိတ္ကူးခ်င္း ထပ္တူမက်ႏိုင္တဲ႕ ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ ဖန္တီးထားတဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ကို လက္ခံႏိုင္ပါအံုးမလား။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ပါ ကိုအရမ္းစြဲလမ္းခဲ႕ရတဲ႕၊ gtalk ထဲက စာေၾကာင္းေတြကို ကိုယ္တိုင္အသက္သြင္းထားတဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ကမၻာထဲက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ သဘာ၀တရားၾကီးတစ္ခုက လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ႕ လက္ေတြ႕ဘ၀ထဲက ေကာင္မေလး ထပ္တူမက်ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေစာေစာကတည္းက လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားထားၿပီးသားပါ။ ၿပီးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းၿမတ္ႏိုးထားတဲ႕ ၀တၱဳထဲက ဇာတ္ေကာင္ေလးကို အခုလို အၿပင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕လိုက္ရတာကို ကၽြန္ေတာ္ရင္ခုန္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ အရမ္းလည္း ၿမတ္ႏိုးပါတယ္။ သူ႕ကိုကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ခဲ႔မိတာ အၿမင္အာရံုတစ္ခုရဲ႕ တက္မက္မႈက စခဲ႕တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ခဲ႕တာ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ၾကားက ၿဖန္႕က်က္ထားတဲ႕ အြန္လိုင္းေပၚကေန သေႏၵတည္ခဲ႕တာလို႕ဆိုပါရေစ။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးထဲက ၀တၱဳတစ္ပုဒ္ ကိုအသက္သြင္းေပးခဲ႕တဲ႕ သဘာ၀ကံဇတ္ဆရာ ရဲ႕လက္ရာေၿမာက္လွတဲ႕ ရုပ္ရွင္တစ္ကားကိုလည္း လက္ခံႏိုင္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ္႕ေလ အဲဒီရုပ္ရွင္ေလးက ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကို မေရာက္ေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးေမွ်ာ္လင္႕တဲ႕ ၀တၱဳထဲက ဇာတ္သိမ္းခန္းေလးကို ဘယ္သူ႕မွ အစိုးမရႏိုင္တဲ႕ သဘာ၀ကံဇာတ္ဆရာကေရာ ဖန္တီးေပးႏိုင္ပါ႕ မလားဆိုတာကိုေတာ႕......။

မိ်ဳးေဇာ္ (၂၆.၀၄.၀၉)