My Dreams are my Life, my Heart and my Future!

Saturday, May 22, 2010

ဧည္႕သည္



တကယ္ေတာ႔...
ငါဆိုတာ လူ႕ဘ၀ရဲ႕
ဧည္႕သည္တစ္ေယာက္...

ပုခက္ေပၚက ခုန္ဆင္း
ေၿခာက္ေပက်င္းထဲမေရာက္ခင္အထိေတာ႔
ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြနဲ႔
ကခုန္လိုက္အံုးမွ...

ေအာ္... ေမ႔လို႕
အေမွာင္ေတြ မလြန္ခင္
ဘုရားသခင္ဆီေတာ႔ ေၿပးၿပီး
ဧည္႕စာရင္းေလး တိုင္လိုက္အံုးမယ္။

မ်ိဳးေဇာ္(၁၁.၀၅.၁၀)

Tuesday, May 4, 2010

ေႏြ မိုး ေဆာင္း ေမေမ


ေမေမေရ...
ပူၿပင္းတဲ႔ ေႏြရက္ေတြမွာ
ေမေမ႔ေပါင္ေပၚေခါင္းတင္ၿပီး
ၾကယ္စံုညေကာင္းကင္ကို
ၾကည္႕ခဲ႔ဘူးတဲ႔ ေႏြညေတြကို
သားအရမ္းသတိရတယ္ ေမေမ...

ေမေမေရ...
အခုေတာ႔ ပူၿပင္းတဲ႔ ေလာကီရက္ေတြမွာ
လူေတြရဲ႕ မ်က္လံုးစူးစူးရဲရဲေတြေအာက္က
အဓိပၸာယ္အမွန္ကို လိုက္ဖတ္ရတာ
ၾကယ္စံုညေကာင္းကင္ကို ၾကည္႕ရတာေလာက္
ေပ်ာ္စရာမေကာင္းဘူး ေမေမ...

ေမေမေရ...
မိုးေတြေစြေနေအာင္ရြာတဲ႔ မိုးေန႔ေတြမွာ
ေမေမ႔ရင္ခြင္ထဲေခါင္းထည္႔ၿပီး
ၿပတင္းအၿပင္က မိုးေရေတြစီးက်ေနတာကို
ၾကည္႕ခဲ႔ရတဲ႔ မိုးေန႔ေတြကို
သားအရမ္းတမ္းတမိတယ္ ေမေမ...

ေမေမေရ...
အခုသားေလွ်ာက္ေနတဲ႔ ဘ၀လမ္းခရီးမွာ
လူေတြရဲ႕ ေလာဘ၊ ေဒါသမိုးေတြ
သည္းေနေအာင္ရြာေနတယ္ ေမေမ..
သားေဆာင္းထားတဲ႔ ခႏၵီဆိုတဲ႔ ထီးလည္း
ဒီမိုးဒဏ္နဲ႔ ေပါက္ၿပဲကုန္ရပါၿပီ ေမေမရယ္...

ေမေမေရ...
ေအးစိမ္႕ေနေအာင္ ခ်မ္းေအးလွတဲ႔
ေဆာင္းမနက္ေတြမွာ အုန္းခြံေတြကို မီးၿမိဳက္ၿပီး
ေမေမ႔ရင္ခြင္ထဲကေန မီးလႈံခဲ႔ရတဲ႔
ေၿမာင္းၿမရဲ႕ေဆာင္းမနက္ေတြကို
သားအရမ္းလြမ္းတယ္ ေမေမ...

ေမေမေရ...
အခုေတာ႔ ဥေပကၡာတရားေတြရြာခ်ထားတဲ႔
လူ႕ဘ၀ရဲ႕ေဆာင္းရာသီမွာ
ေမတၱာတရားဆိုတဲ႔ မီးလင္းဖိုကို
သားအသည္းအသန္လိုက္ရွာေနရတာ
ေအးခဲလွပါၿပီ ေမေမရယ္...

ေမေမေရ...
သားကေလးဘ၀တည္းက ေမေမ၀တ္ေပးလိုက္တဲ႕
သစၥာတရားဆိုတဲ႔ ဂ်ာကက္ၾကီးက
အရမ္းကိုထူလြန္းလို႕ တစ္ခါတစ္ေလ
ခၽြတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ပူလြန္းတယ္ေမေမ...

ေမေမေရ...
တစ္လမ္းသြားလို႕ လူေတြဆိုၾကတဲ႕
လူ႕ဘ၀လမ္းခရီးမွာ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႕လည္း
မၿဖစ္ႏိုင္မွန္းသိေပမယ္႕ ဘ၀ဆိုတာကို ဂငယ္ေကြ႕ေကြ႕ၿပီး
အရင္က ကေလးဘ၀ကို သားၿပန္သြားၾကည္႕ခ်င္တယ္ ေမေမ...

ေမေမေရ...
ဘယ္လိုပဲ ေႏြမိုးေဆာင္းေတြ ေၿပာင္းေနပါေစ
ေမေမကေတာ႔ သားရင္ထဲမွာ ဘယ္ေတာ႔မွမေၿပာင္းလည္းတဲ႔
ေႏြမိုးေဆာင္းေမေမပါ ေမေမ...
လူ႕ဘ၀ရဲ႕ ေႏြမိုးေဆာင္းရာသီေတြ
ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲပါေစ
ေမေမရဲ႕တုႏိႈင္းမဲ႔ ေမတၱာတရားေတြနဲ႕
သား ဘ၀ခရီးဆက္ေနဆဲပါေမေမ...။

မ်ိဳးေဇာ္(၀၅.၀၅.၁၀)

(၂၀၁၀ ၿပည္႕ႏွစ္ ေမလ(၉)ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္မည္႕ အေမမ်ားေန႕အတြက္ အမွတ္တရ...)

Friday, April 30, 2010

တစ္ေထာင္႔ေလးရာ ကိုးဆယ္႔ကိုး


ေလာကၾကီးရွိ လူသားတို႕ၾကားတြင္ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာမ်ားစြာ ရွိၾကပါသည္။ အၾကမ္းဖ်င္းအားၿဖင္႔ ေမတၱာတရားကို (၅၂၈)ဟုေခၚေသာ မိဘႏွင္႔သားသမီးအၾကားတြင္ ရွိေသာခ်စ္ၿခင္း၊ ခ်စ္သူရည္စားတို႕ၾကားတြင္ ရွိသည္႕ (၁၅၀၀) ခ်စ္ၿခင္း ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးခြဲၿခားထားၾကပါသည္။ လူသားတို႔ ၾကားတြင္ ေမာင္ႏွမလိုခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳး၊ သူငယ္ခ်င္းလို ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳး၊ ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာေတြလို ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးေတြကိုေတာ႔ (၅၂၈)ေမတၱာတရားေအာက္တြင္ ထည္႕၍ရမည္ထင္ပါသည္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း (၅၂၈)ထက္ပိုေသာ (၁၅၀၀)လည္း မၿပည္႕သည္႔ ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးေတြ လူသားတို႕ၾကားတြင္ ရွိခဲ႔ဘူးၾကမည္ ဆိုရင္ေရာ သင္တို႕လက္ခံၾကမွာလား။ အကယ္၍မ်ား အဲဒီ႕လိုခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးေတြရွိခဲ႔မည္ဆိုရင္ေရာ အဲဒီလိုခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးကို သင္တို႕ဘယ္လိုအမ်ိဳးအစားေတြထဲမွာ ထည္႕ခ်င္ပါသလဲ။ အခုကၽြန္ေတာ္ေၿပာၿပမည္႕ ဇာတ္လမ္းေလးသည္ လူသားႏွစ္ေယာက္ၾကားရွိ (၅၂၈)လိုမၿဖဳစင္ေသာ၊ (၁၅၀၀)လည္း မၿပည္႕မွီေသာ ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ၿဖစ္မည္ ထင္ပါသည္...။


~ အခန္း(၁) ~
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... ေကာင္ေလး.. ဒီေန႔ၿပီးရင္ ေက်ာင္းၾကီးက ပိတ္ေတာ႕မွာေနာ္... နင္အခုထိ ေကာင္မေလးကို ဖြင္႔မေၿပာေသးဘူးလား?

(ေကာင္ေလး) အာ... ငါ႔မွာ ေၿပာစရာစကား ဘာမွာမွမရွိတာ.... ဘာကိုဖြင္႔ေၿပာရမွာလဲ?

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟယ္... နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ကတြဲေနၾကတာ သမီးရည္းစားေတြ အတိုင္းပဲေလ... အဲဒါနင္တို႕ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္စိတ္၀င္စားေနၾကတာ မဟုတ္ဘူးလား?

(ေကာင္ေလး) အဲလိုလည္းမဟုတ္ရပါဘူးဟာ.. ငါကေကာင္မေလးကို ရိုးရိုးေလးပဲ ခင္တာပါ... ညီမေလးတစ္ေယာက္လုိ... သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို.............

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... ေသနာ နင္ကရိုးရိုးေလးခင္ေန... ဟိုမွာ နင္တို႕အေၾကာင္းက တစ္တန္းလံုးပ်ံ႔ေနၿပီ... ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ... ဟိုကမိန္းကေလးေလ.... သနားပါတယ္....

(ေကာင္ေလး) .......

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ၾကာပါတယ္ဟာ... ဒီေန႔ပဲ သူကိုနင္ဖြင္႔ေၿပာလိုက္ေတာ႔ေနာ္... ဖိတ္ခ်င္ဖိတ္ ကိုယ္႔အိတ္ထဲပဲဖိတ္ ရမယ္မဟုတ္လား... အဟီး ...... ဒါမွ ငါတို႕လည္း မုန္႕စားရမွာ... အေဟး ေဟး....

(ေကာင္ေလး) ဟာ... ငါ႔ရင္ထဲမွာဖြင္႔ေၿပာရေအာင္လည္း ဘာမွာမွမရွိတာ.... ဘာေၿပာရမွာတုန္းဟ... ၿပီးေတာ႔ ငါေကာင္မေလးနဲ႔ အခင္အမင္မပ်က္ခ်င္ဘူးေလ.....

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) နင္ဟာေလ.... တကယ္႕ငေၾကာင္ပဲ.... စိတ္ပ်က္တယ္.....



~ အခန္း(၂) ~
ကန္ေတာ္ၾကီးေရရင္ၿပင္က တည္ၿငိမ္ေနသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ကန္ေရၿပင္ကိုၿဖတ္ၿပီး တိုက္ခိုက္လာေသာ ေလၿပင္ညွင္းေတြသာ မရွိခဲ႔လွ်င္ ကန္ေတာ္ၾကီးတစ္ခုလံုး အသက္မဲ႔ေနသည္ဟုသာ ထင္စရာရွိပါသည္။ ကန္ေရၿပင္ၾကီး၏ ေဘးရွိၿမက္ခင္းၿပင္တစ္ခုေပၚမွာေတာ႔ ေကာင္ေလးႏွင္႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ၿငိမ္သက္စြာၿဖင္႔ ကန္ေရၿပင္ကို အဓိပၸာယ္မဲ႔စြာ ေငးၾကည္႕ရင္း ထိုင္ေနၾကပါသည္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္၍ ကန္ေရၿပင္သို႕ မ်က္ႏွာလႊဲထားၾကတာလည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ မၾကာေသးခင္အခ်ိန္ကေတာ႔ ဒီေနရာေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြတစ္ပံုတစ္ပင္ၾကီးနဲ႕ ဆူညံေနခဲ႔ေသးသည္။ ဒါေပမယ္႔ သိပ္မၾကာလိုက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကအေၾကာင္းၿပခ်က္ကိုယ္စီႏွင္႔ထြက္သြားၾက၍ ဒီေနရာေလးမွာ ေကာင္ေလးနဲ႕ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္သာ က်န္ခဲ႔ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘာေၾကာင္႔သူတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္းကို ထားခဲ႔ၿပီး ထြက္သြားတာလည္း ဆိုတာကို ေကာင္ေလးေရာ ေကာင္မေလးေရာ သူ႕အလိုလိုသေဘာေပါက္နားလည္ထားၿပီးၿဖစ္မည္ ထင္ပါသည္။

(ေကာင္မေလး) ေကာင္ေလး... နင္႔အေဒၚေဆးရံုတက္ေနရတာ သက္သာသြားၿပီလား?

(ေကာင္ေလး) အင္း... တစ္ၿဖည္းၿဖည္းေတာ႔ သက္သာလာပါၿပီ....

(ေကာင္မေလး) အင္း.........

(ေကာင္ေလး) ငါလည္းသူ႕ကိစၥေတြနဲ႔ ပင္ပန္းေနတာဟ... အခုတစ္ေလာ ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွထည္႕ထားလို႕ မရသလိုၿဖစ္ေနတယ္....

(ေကာင္မေလး) အင္း... ငါနားလည္ပါတယ္........

(ေကာင္ေလး) ..........

(ေကာင္မေလး) ..........

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္စကားစမၿပတ္ၾကေသးဘူးလား.... ငါတို႕ေတာ႔ ဒီ႔ထက္ပိုၿပီးေရွာင္မေပးႏိုင္ေတာ႔ဘူး... ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေရွာင္ေပးဖို႕ဆိုရင္ေတာ႔ ဒီအတိုင္းမရဘူးေနာ္.... ဟဲဟဲ ဒီေလာက္ေတာ႔ အလိုက္သိတတ္ရမွာေပါ႔ဟာ....


~ အခန္း(၃) ~
ကန္ေတာ္ၾကီးကန္ပတ္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ ဆူညံစြာ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကသည္။ အဲဒီ႔အဖြဲ႔ထဲမွာပဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေခါင္းကိုငံု႕ထားသည္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ႕ သူ႕ဟာသူပင္ မခန္႕မွန္းႏိုင္ေသာ သက္ၿပင္ေမာေတြထပ္ခါထပ္ခါခ်ရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေလွ်ာက္လာမိပါသည္။

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔.. ေကာင္မေလး... ေၿပာစမ္း... ဟိုငနာက နင္႔ကိုဘယ္လိုစကားေတြနဲ႕ propose လုပ္လိုက္တာလဲ... ငါတို႕သိခ်င္လို႕ပါဟာ... နင္ကလည္း ရွက္မေနပါနဲ႔... အခ်င္းခ်င္းေတြပဲဟာ.....

(ေကာင္မေလး) အင္း.....

(ေကာင္ေလး) .........

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔ နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ဘာၿဖစ္ေနၾကတာလဲ....

(ေကာင္ေလး) ဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး.... အရင္တိုင္းပါပဲဟာ....

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဘာလဲဟ... အရင္တိုင္းဆိုတာ..... ဘာလဲ ဟိုဟာမေလးက နင္႔ကိုၿငင္းလိုက္လို႕လား... အင္း ၿဖစ္ႏုိင္တယ္... ၿဖစ္ႏိုင္တယ္... နင္႔လိုေကာင္မ်ိဳးကို မိန္းကေလးတိုင္းက ၿငင္းမွာပဲ... ဟား ဟား ဟား
ဟဲ႔ ေကာင္မေလး... ဟုတ္တယ္မလား....

(ေကာင္မေလး) ..........

(ေကာင္ေလး) အင္း... ဟုတ္တယ္.... သူငါ႔ကို ၿငင္းလိုက္.... တယ္.....

(သူငယ္ခ်င္မ်ား) ဟဲ႔ တကယ္လား.... ေကာင္ေလး... ငါတို႕ကိုမေနာက္နဲ႕ေနာ္.... ဒီေန႕ၿပီးရင္ ငါတို႕သူငယ္ခ်င္းေတြေနာက္ဘယ္ေတာ႕ၿပန္ဆံုရမယ္ဆိုတာ မသိႏိုင္တာဟာ... နင္အဲလို ငါတို႕ကို က်ီစားဖို႕မေကာင္းပါဘူး.....

(ေကာင္ေလး) နင္တို႕မယံုရင္ ေကာင္မေလးကို ေမးၾကည္႕ေပါ႔...

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟဲ႔... ေကာင္မေလး... ဟုတ္လား.... ဟုတ္လားလို႕ေမးေနတယ္ေလဟာ

(ေကာင္မေလး) .......

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ေကာင္မေလးရယ္... နင္ေကာင္ေလးကို အဲလိုလုပ္ဖို႕ေတာ႕ မေကာင္းပါဘူးဟာ.....

(ေကာင္မေလး) ........

(ေကာင္ေလး) ဟုတ္တယ္.... သူ႕မွာ အိမ္ကေစ႕စပ္ေပးထားတဲ႔ သူရွိတယ္တဲ႔....

(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟယ္.... တကယ္?


~ အခန္း(၄) ~
ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးကိုအခုလို သူမအိမ္ၿပန္ဖို႔အတြက္ ေစာင္႔စီးရေသာဘတ္စ္ကားဂိတ္အထိ လိုက္ပို႕ေပးတာ အခုခ်ိန္က ေနာက္ဆံုးအခြင္႕အေရးတစ္ခုၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုးမွာ ပူၿပင္းမႈကို သရဖူေဆာင္းထားေသာ ေႏြေနပူက ေကာင္ေလးႏွင္႔ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ၾကားရွိ အပူအပင္ေတြကိုေတာ႔ မွီႏိုင္မည္မထင္ပါ။

(ေကာင္မေလး) ေကာင္ေလး.....

(ေကာင္ေလး) အင္း.....

(ေကာင္မေလး) နင္ဘာလို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို လိမ္ေၿပာလိုက္ရတာလဲ?

(ေကာင္ေလး) ငါလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေနာက္ဆံုးလမ္းခြဲခါနီးမွာ လိမ္မေၿပာခ်င္ပါဘူးဟာ... ဒါေပမယ္႔...

(ေကာင္မေလး) ဒါေပမယ္႔... ဘာလဲ.. ငါ႕အတြက္လို႕ နင္ေၿပာမလို႕မလား.... မလိုပါဘူးဟာ.... အခုငါ႔ရင္ထဲမွာ ဘာဆိုဘာမွမလိုခ်င္ေတာ႔ပါဘူး... ကံတရားတစ္ခုအတိုင္းေပါ႔....

တကယ္ေတာ႔ အဲဒီ႔ေန႔က ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကိုသူ သူမကိုခ်စ္ေနေၾကာင္းဖြင္႔မေၿပာခဲ႔သလို၊ ေကာင္မေလးကလည္း ေကာင္ေလးကို ယင္းကိစၥမ်ားႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာစကားမွတစ္စြန္းတစ္စမေၿပာခဲ႔ပါ။

ညီမေလးတစ္ေယာက္လို တန္ဖိုးထားေသာ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို ခင္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္မေလးကို ေကာင္ေလးအမွန္ပင္ ေတြ႕စကစိတ္၀င္စားခဲ႔ပါသည္။ ဒါေပမယ္႔ ခ်စ္သူေတြၿဖစ္ရေလာက္တဲ႔အထိေတာ႔ ရင္မခုန္ခဲ႔တာကို ေကာင္ေလးလည္း ေနာက္မွကိုယ္႔ကိုကိုယ္နားလည္လာသည္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ႕အခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးကလည္း ေကာင္ေလးအေပၚမွာ မခ်ည္ေႏွာင္သင္႔ေသာ သံေယာဇဥ္တစ္စက ရစ္ပတ္ၿပီးသည္႕ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုသို႕ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ ေနာက္ဆုတ္လို႕ရေသးသည္႕ အခ်ိန္မလြန္ေသးေသာ ကာလတစ္ခုမွာပဲ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးကို ခ်စ္သူေတြအၿဖစ္သို႕ မေရာက္ရန္ အၿပဳမူေတြကို ၿပင္ဖို႕ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔ပါသည္။ ေကာင္မေလး၏ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မွာ ရွိရမည္႕ သိကၡာတရားတစ္ခုအတြက္ ပါေပးဆပ္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ခဲ႔ပါသည္။

ေကာင္ေလး၏ ေကာင္မေလးအေပၚတြင္ထားေသာ ခ်စ္ၿခင္းသည္ (၅၂၈)လို မၿဖဳစင္ေသာလည္း (၁၅၀၀)လိုမညစ္ႏြမ္းေသးေသာ ခ်စ္ၿခင္းတစ္ခုၿဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ ႏွလံုးသားနွင္႔ရင္း၍မရေသာ ဥေဏွာက္၏အသိကသာ လက္ခံေသာ ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးသည္ ယင္းသက္ဆိုင္ရာ ပုဂိၢဳလ္အေပၚတြင္ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုတြင္ အဆိပ္ခပ္သလို ၿဖစ္ေစတတ္သည္ဆိုတာကို ေကာင္ေလးနာလည္ထားပါသည္။ ထို႕ေၾကာင္႔လည္း အခ်ိန္ေတြမလြန္ခင္မွာပဲ ေကာင္ေလးအရာအားလံုး (သူငယ္ခ်င္းဆိုေသာ ဆက္ဆံေရး) ကိုပါစြန္႔လြန္႕ခဲ႔ရပါသည္။ အရမ္းခင္စရာေကာင္းေသာ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို ေကာင္ေလးစြန္႕လႊတ္ခဲ႔ရၿခင္းသည္ တကယ္ေတာ႔ ေကာင္ေလးအတြက္ မဟာစြန္႕စားခန္းတစ္ခုလည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္ ။ အကယ္၍ ယခုလိုခ်စ္ၿခင္းေမတၱာမ်ိဳးကို လူသားေတြတိုင္းတာေနၾကသည္႕ စံခ်ိန္စံညႊန္းတစ္ခုနဲ႔ တိုင္းတာမည္ဆိုပါလွ်င္ (၁၅၀၀) ၿပည္႔ရန္ တစ္မွတ္သာလိုေသာ (၁၄၉၉) ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္မည္ ဟုထင္ပါသည္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ႔အမွတ္တစ္မွတ္ၿပည္႕မွိဖို႕ကို မည္သို႕ၿဖည္႕စြက္ရမည္ မသိေသာေကာင္ေလးကေတာ႔ အရမ္းခင္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္မေလးကို အမွတ္တစ္မွတ္၏ တန္ဖိုးႏွင္႕ပင္ သူ႕ဘ၀တစ္ခုလံုးကေန ထာ၀ရစြန္႕လႊတ္ခဲ႔ရပါေတာ႔သည္။


လူသားတိုင္း ၿဖဳစင္ေအးၿမတဲ႔ (၅၂၈)ေမတၱာကို ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ရႏိုင္ၾကသလို မိမိခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ပါ (၁၅၀၀)ၿပည္႕မွီတဲ႔ အခ်စ္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ.....

မ်ိဳးေဇာ္(၃၀.၀၄.၁၀)

ရိုးရိုးေလး...


(၁)
ေကာင္မေလးေရ...
အၿပာေရာင္ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႕
အ၀ါေရာင္တိမ္တိုက္ေတြ တြန္းတိုက္မိတဲ႔
အခုေသာ sunday မွာ
ငါတို႕ ေတြ႔ဆံုခဲ႔ၾကတယ္ေနာ္...

ေကာင္မေလးေရ...
နင္႔ရဲ႕ဆံႏြယ္တစ္ခ်ိဳ႕ ငါ႔ရင္ခြင္မွာ
"ရင္ခ"ခဲ႔တဲ႔ တစ္ခုေသာေန႔ေလးမွာ
ငါတို႕ ခ်စ္သူေတြၿဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္ေနာ္...
အဲဒီ႔ေန႔က ႏွင္းဆီေတြ ဆူးမထြက္ခဲ႔ၾကဘူးတဲ႔။

ေကာင္မေလးေရ...ငါတို႔ေတြ
ရိုးရိုးေလးပဲ ခ်စ္ခဲ႔ၾကတာပါေနာ္......

(၂)
ေကာင္မေလးေရ...
ပုဇြန္ဆီေရာင္ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႕
အညိဳေရာင္တိမ္တိုက္ေတြ တြန္းတိုက္မိတဲ႔
တစ္ခုေသာ sunday မွာ
ငါတို႕ေတြ ေ၀းခဲ႔ၾကရတယ္ေနာ္

ေကာင္မေလးေရ...
လူေတြကေၿပာတယ္
အဲဒီ႔ေနက စံပယ္ၿဖဳေတြပြင္႔ခဲ႔ၾကတယ္တဲ႔
ဒါေပမယ္႔ ငါေတာ႔ဘာရနံ႔တစ္ခုမွ မရခဲ႔ပါဘူး။

အဲဒီ႔ေန႔က...
ငါတို႕ေတြ ရိုးရိုးေလးပဲ...
ေ၀း.. ေ၀းခဲ႔ၾကတာပါဟာ... ေနာ္

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၉.၀၄.၁၀)

ေဒေ၀ါၾကီးေရ မလာပါနဲ႕


၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ တစ္ခုေသာ ေမလဆန္းပိုင္း ေန႕တစ္ေန႕

အိမ္အၿပင္ဘက္မွာ မိုးရိပ္ေတြၿမင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္အလြန္ေပ်ာ္ပါသည္။ ဘာကိုပဲၿမင္ၿမင္ေပ်ာ္စရာဟုသာ
ထင္ေနေသးေသာ အပူအပင္ဆိုတာဘာမွန္းမသိေသးသည္႔ ကေလးဘ၀ပဲမဟုတ္လား။ မိုးရိပ္ေတြၿမင္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္းအားရ၀မ္းသာအၿပင္ေၿပးထြက္ၿပီး ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႔ၾကည္႔မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႔ေလး၏ အေနာက္ေတာင္ေထာင္႔ဆီမွာ မိုးသားမိုးလိမ္႕ေတြမည္းေနသည္ပဲ။ ဒါဆိုရင္မၾကာခင္မိုးရြာေတာ႔မည္။ မိုးမရြာခင္တိုက္ခတ္လာေသာ ေလေၿပေတြၾကားမွာ အမိုးအကာပါမလာသူ လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားကလည္း မိုးမရြာခင္သူတို႔လိုရာခရီးေရာက္ဖို႔ ေၿခကုန္သုတ္ေနၾကသည္။ အေမကေတာ႔သူလွမ္းထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားမိုးစိုကုန္မည္စိုး၍ အေၿပးအလႊားလိုက္ရုတ္ေနသည္။ အဖြားကေတာ႔ မိုးဦးေလဦးအခ်ိန္မွာ ေလၿပင္းေတြတိုက္တတ္၍ အၿပင္မထြက္ရန္ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေအာ္ေၿပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မၾကာခင္မိုးရြာပါက မိုးေရထဲထြက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေဘာလံုးကန္ရင္ေကာင္းမလား၊ ဒါမွမဟုတ္တစ္ေယာက္ထဲ လမ္းထဲမွာေလွ်ာက္ေဆာ႔ရလွ်င္ေကာင္းမလားဆိုတာကိုသာ ေ၀ခြဲမရၿဖစ္ေနသည္။ အဖြားေၿပာေနေသာ စကားေတြကိုေခါင္းထဲမထည္႔အား။ အလြန္ပူေလာင္ေသာ ေႏြရာသီကိုၿဖတ္သန္းလာရတာၾကာၿပီမို႕ အခုလိုမိုးၾကိဳကာလမွာ မိုးသားမိုးလိမ္႔ေတြၿမင္လွ်င္ ေပ်ာ္ၾကရႊင္ၾကတာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းေတာ႔ဟုတ္မည္မထင္ပါ။

ဆန္ေရစပါးကိုတိုင္း၏ အဓိကစီးပြားေရးအေနၿဖင္႔မွီခိုအားထားေနရေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ ၿမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသေလးရွိ ေတာင္သူလယ္သမားေတြကလည္း မိုးကိုေမွ်ာ္ေနၾကတာ ၾကာလွၿပီထင္ပါသည္။ ေႏြရာသီ၏ပူၿပင္းမႈႏွင္႔ ေရၿပတ္လပ္မႈဒဏ္ေၾကာင္႔ ၄င္းတို႕စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ သီးႏွံေတြၿဖစ္ထြန္းဖို႕အတြက္ သဘာ၀တရားကဖန္တီးေပးထားေသာ မိုးရာသီကိုသာ အမ်ားဆံုးအားထားၾကရသည္မဟုတ္လား။ အေရးၾကီးတာက မိုးေတြအဆက္မၿပတ္ၿပင္းထန္စြာရြာၿပီး ေလၿပင္းေတြေၾကာင္႕ သီးႏွံေတြမဆံုးရံႈးရဖို႕ပ ဲၿဖစ္သည္။ ေလာကၾကီးမွာ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္အစြန္းေရာက္တရားေတြ လြမ္းမိုးေနရင္ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးမႈေတြ မ်ားတတ္သည္မဟုတ္လား။

ဒီေန႔မိုးေတြစရြာေပမယ္႔ အဖြားကကၽြန္ေတာ္႔ကို အၿပင္သို႕ေပးမထြက္။ အခုမွစရြာေသာမိုးက လူေတြကိုဖ်ားေစတတ္သည္၊ မ်က္စိနာတတ္သည္၊ ၿပီးေတာ႔မိုးဦးေလဦးမို႕ ေလၿပင္းေတြေၾကာင္႔သစ္ကိုင္းမ်ားက်ိဳးၾကတတ္သည္၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ၾကိဳးမ်ား ၿပတ္က်တတ္သည္ဆိုေသာ သူမရွည္လ်ားစြာ ၿဖတ္သန္းလာခဲ႔ရေသာ လူ႕ဘ၀ခရီးရွည္ၾကီးမွ အေတြ႕အၾကံဳေပါင္းမ်ားစြာၿဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုတားၿမစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အေဆာ႔မက္ေသာကေလးဘ၀ပဲမို႕ မိုးေရထဲထြက္ေဆာ႔ဖို႕ေလာက္ကို အားသန္ေနၿပီး အဖြားေၿပာၿပေသာ အရာေတြကို ေခါင္းထဲမထည္႕အား။ ေနာက္ဆံုးအၿပင္မထြက္ရေတာ႕ အာေခါင္ၿခစ္ၿပီးေအာ္ငိုသည္။ အေမကေတာ႔ နင္အၿပင္ထြက္ရင္ ေဒေ၀ါၾကီးကိုက္လိမ္႕မယ္ဟု က်ိမ္းသည္။ ဒီေတာ႕အေဖက ကေလးကိုဆိုဆံုးမပါက မိမိေၿပာလိုသည္ကို လက္ခံလာေအာင္ေၿပာရန္၊ ဒါမွမရလွ်င္ေနာက္ဆံုး ရိုက္ႏွိက္ဆံုးမလိုလွ်င္ဆံုးမရန္ႏွင္႔ ကေလးကိုတသက္လံုးလူရာမ၀င္ၿဖစ္ေစတတ္သည္႕ အေၾကာက္တရားမ်ားႏွင္႔ မေၿခာက္လွန္႕ရန္ အေမ႔ကိုေၿပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ အက်င္႔တစ္ခုက ကေလးမ်ားကို ေၿပာဆိုဆံုးမ၍မရပါက မိမိပင္တစ္ခါမွ မၿမင္ဘူး မၾကားဘူးေသာ နာနာဘာ၀မ်ား၊ စကားဆန္းမ်ားႏွင္႔ ေၿခာက္လွန္႕တတ္ၾကသည္မဟုတ္ပါလား။ အမွန္တကယ္ေတာ႔ ယင္းသို႕ေၿခာက္လွန္႕မႈမ်ားေၾကာင္႔ ကေလးမ်ားက လူၾကီးမိဘမ်ား၏ ေၿပာစကားမ်ားကို နာခံလာမည္ ဆိုရင္ေတာင္မွ ၄င္းတို႔အရြယ္ေရာက္လာသည္႕ အခ်ိန္တြင္ ယင္းအေၾကာက္တရားဆိုသည္႕ အက်င္႔ဆိုးၾကီးက တြဲကပ္ပါလာၿပီး လူတန္ဖိုးတစ္ခုကို အေၿခအေနတစ္ခုထိဆြဲခ်တတ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ႔ အေၾကာက္တရားသည္ လူတစ္ေယာက္ သို႕မဟုတ္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအတြက္ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံတစ္ခုကို တည္ေထာင္ရာတြင္ အက်ိဳးယုတ္ေစတတ္သည္မဟုတ္ပါလား။

မိုးကဒီေန႔မွစရြာသည္ဆိုေပမယ္႔ မိုးဦးေလဦးမို႕ေလအနည္းငယ္ပါသလို မိုးကလည္းေတာ္ေတာ္ႏွင္႕မစဲ။ ေနာက္ဆံုးအိမ္တံခါးမၾကီးကိုပိတ္ၿပီး အိမ္တြင္ရွိသည္႕ထမင္းႏွင္႔ဟင္းကိုၿဖစ္သလိုစားရင္း အေဖနားေထာင္ေနေသာ လိုင္းသိပ္မမိသည္႔ ေရဒီယိုအိုၾကီးဆီမွ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွမၾကားဘူးေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွ မုန္းတိုင္းတိုက္ခိုက္သြား၍ လူေတြေသၾကပံု ဒုကၡေရာက္ၾကပံုကို နားေထာင္ေနမိသည္။ အဖြားကေတာ႔ ေလၾကီးမိုးၾကီးေတြတိုက္ခိုက္မည္စိုး၍ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုသင္ေပးဘူးေသာ သဗၺဳေဒၵဂါထာေတာ္ၾကီးကို ပါးစပ္ကတစ္တြတ္တြတ္ရြတ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ အဖြားရြတ္ေနေသာ ဘုရားစာႏွင္႔ အေဖနားေထာင္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္မသိေသာႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္တစ္ခုမွ မွန္းတိုင္းသတင္းကို နားစြင္႕ရင္း အေမေၿပာေသာ ေဒေ၀ါဆိုသည္႔အေကာင္ၾကီးကို စိတ္ကူးပံုေဖာ္ၾကည္႕ေနမိပါေတာ႔သည္။

*****

၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ(၂)ရက္

ဒီေန႔ကၽြန္ေတာ္႔အလုပ္က ညေနအဆိုင္းမို႔ ေန႔လည္(၂)နာရီေလာက္မွာ အိမ္ကထြက္ခဲ႔သည္။ မေန႔ကမိုးေတြအဆက္မၿပတ္ရြာ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာေတာင္ ေရေတြက ေၿခသလံုးၿမဳပ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ ဒီေန႕က်ေတာ႔မိုးကစဲသြား၍ေတာ္ေသးသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီး၏ ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးမွာလည္း ၾကည္လင္ေနသည္။ ဒါဆိုရင္ဟိုေန႕ကၾကားလိုက္ရေသာ မုန္တိုင္းကၿပီးသြားၿပီထင္သည္။ ဒါေပမယ္႔ရံုးေရာက္ေတာ႔ ဟိုမွသည္မွေၿပာေနၾကေသာ မုန္တိုင္းသတင္းကိုၿပန္ၾကားလာရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရံုးမွာေတာင္ Cyclone Alert လုပ္ထားသည္တဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အရင္ကလည္းဒီလိုပဲ မိုးဦးေလဦးေတြမွာ ၿမန္မာႏိုင္ငံကို မုန္တိုင္းေတြအဖ်ားခတ္ရိုက္တတ္ၿပီး ပ်က္စီးမႈကလည္း ဆိုရံုမွ်ႏွင္႔ၿပီးသြားတတ္သည္မို႕ သိပ္ၿပီးဂရုမစိုက္မိ။ မုန္တိုင္းတကယ္၀င္ခဲ႕လွ်င္ေတာင္ ရခိုင္ဘက္ကစစ္ေတြဘက္ေလာက္မွာပင္ ၿမန္မာၿပည္ကေနၿပန္ထြက္သြားႏိုင္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ညေနခင္းေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း ၾကည္လင္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ တစ္ခါတစ္ခါေလေပြတစ္ခ်ိဳ႕ေလာက္သာတိုက္ခတ္တတ္ၿပီး အရင္ေန႕ေတြကလို မိုးစက္မိုးေပါက္ေတြေတာင္မရြာေတာ႕သည္မို႕ ရာသီဥတုကသာယာေနသည္ဟုပင္ေၿပာႏိုင္သည္။ ဒါေပမယ္႔ရာသီဥတုသာယာေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ၾကာၾကာပင္မခံစားလိုက္ရ။ ႏိုင္ငံၿခားတီဗီရုပ္သံတစ္ခုမွ မုန္တိုင္းသတင္းက ၿမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းေဒသသို႕ အပူပိုင္းဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းတစ္ခု၀င္လာေနသည္ဟု သတင္းေတြစၾကားလာရသည္။ ညေန(၆)နာရီေလာက္မွာေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ႏိုင္ငံၿခားမွလွမ္းပို႕ေသာ အီးေမလ္တစ္ေစာင္မွာေတာ႕
“ > နာဂစ္မုန္တိုင္းသည္ ေလာေလာဆယ္တြင္ လတ္15.8 ႏွင့္ ေလာင္ 91.2 မထင္မွတ္ပဲ အေရွ႔သို႔ဆက္ ေရြ႔ေနသည္။
> ခန္႔မွန္ခ်က္အရ ဒီေန႔မနက္ ၇နာရီတြင္ေမာ္တင္စြန္းသို႔ စတင္၀င္ေရာက္မည္။ ရန္ကုန္အနီးသို႔ ဒီညတြင္ျဖတ္လိမ္႔မည္။
>ဧရာ၀တီတိုင္း၏ ပင္လယ္ႏွင့္ထိစပ္ေနေသာ အပိုင္းမ်ား စိစိ ညက္ညက္ေၾကသြားႏိုင္သည္။
> ရန္ကုန္တြင္ ေလျပင္းတိုက္က ဆိုင္းဘုတ္ႀကီမ်ား တုံးလံုးလဲသြားႏိုင္သည္။
> မုန္တိုင္းသတင္းကိုဒီေန႔ေတာက္ေလွ်ာက္ ေစာင့္ၾကည္႔ ေပးၾကပါ။ လက္ဆင့္ကမ္းေပးၾကပါ။
> မုန္တိုင္းသည္ မိန္းမလွကၽြန္းေနာက္ဖက္မိုင္ ၉၀ခန္႔တြင္ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ ပိုၿပီးအားေကာင္းလာေနပါသည္ အေရွ႔ဘက္သို႔ လွ်င္ျမန္စြာ ေရြ႔ေနသည္။
> နာရီအနည္းငယ္အတြင္း ဧရာ၀တီေတာင္ပိုင္းကို ဟိုင္းႀကီးကၽြန္းအနီးမွျဖတ္မည္။
> ေလတိုက္ႏႈန္း တနာရီ မိုင္၆၀ေက်ာ္မည္။
> မုန္တိုင္းဗဟိုႏွင့္ အနီး မိုင္၂၀အတြင္းတြင္ တနာရီမိုင္၁၂၀အထက္ေလတိုက္မည္ မုန္တိုင္းဒီေရ ၁၅ေပခန္႔ျမင့္မည္။
> မုန္တိုင္းႀကီးဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းသလဲ။ ဂူဂယ္အတ္ကေန ၀ဲသာကို ကလစ္ဖြင့္ၿပီး ၾကည္႔ရင္ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။
> ေလာေလာဆယ္ ဖ်ာပုံ ပုသိမ္ ကလူေတြကမုန္တိုင္အၾကာင္မယံုၾကပါ
>မုန္းတိုင္းအေရးေပၚေၾကျငာခ်က္မ်ားထြက္ဟန္ မတူေသးပါ အဲဒီမုန္တိုင္းလမ္းတေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔ ၿမိဳ႔ေတြကို ၀ိုင္းကူဖုန္းဆက္ေပးၾကပါအံုး။” ဟူ၍ၿဖစ္သည္။

ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ မုန္တိုင္းသတင္းကို လူေတြပိုၿပီး သတိထားမိလာၾကသည္။ ရံုးမွလူေတြ သက္ဆိုင္ရာအိမ္ေတြဆီဖုန္းေတြဆက္ၾကသည္။ အၿပင္မွ မိသားစု၀င္ေတြဆီမွလည္း မုန္တိုင္းအေၾကာင္းကို သတင္းအေနနဲ႕ေရာ ေကာလဟာသအေနနဲ႕ေရာ ဖုန္းေတြ၀င္လာသည္။ ေကာလဟာသေတြက ရန္ကုန္မဂၤလာဒံုဘက္ကိုေတာင္ မုန္တိုင္းကစ၀င္လာၿပီဟုဆိုသည္။ ရန္ကုန္မွာမိုးဆိုရံုေလာက္ေလး ရြာၿပီးရပ္သြားၿပန္သည္။ ေလအနည္းငယ္ တစ္ခါတစ္ေလတိုက္တာကလြဲလွ်င္ အေၿခအေနကပံုမွန္ၿဖစ္ေနသည္။

ကၽြန္ေတာ္ရံုးကၿပန္ဖို႕လုပ္ေတာ႔ ည (၁၂)နာရီထိုးခါနီးေနၿပီ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း ၾကည္လင္ေနသည္မို႕ မုန္တိုင္းကအားေပ်ာ႕ပ်က္ၿပယ္သြားၿပီလားမသိ။ ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံက သဘာ၀ေဘးအႏၱာရာယ္ေတြနဲ႕ပတ္သက္လွ်င္ ပထ၀ီအေနအေထားအရ ေဘးအကင္းဆံုးႏိုင္ငံေပပဲ။ ရံုးကအၿပန္အေတာ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။ ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုးက ၾကည္လင္ေနၿပီး အင္လ်ားလမ္းတစ္ခုလံုးမွ သရက္ပင္ေတြ၊ အုန္းပင္ေတြဆီမွ သရက္သီးေတြ၊ အုန္းသီးေတြကေၾကြက်ေနသည္။ ဖယ္ရီကားေပၚက တစ္ခ်ိဳႈ၀န္ထမ္းေတြက ကားေပၚမွဆင္းၿပီး သရက္သီးေတြ၊ အုန္းသီးေတြေကာက္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ည(၁၂)နာရီေက်ာ္သြားၿပီ။ လူေၿခတိတ္ခ်ိန္ေလၿပင္းတစ္ခ်က္တိုက္လိုက္ေသာေၾကာင္႔ အိမ္တစ္ခုမွၿပတင္းေပါက္မွန္တစ္ခု က်ကြဲသံၾကားလိုက္ရသည္။

*****

၂၀၀၈ခုႏွစ္ ေမလ(၃)ရက္

ကၽြန္ေတာ္အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ အိမ္ရွိလူမ်ား ဘယ္သူမွမအိပ္ၾကေသး။ သူတို႕အားလံုးလည္း မုန္တိုင္းသတင္းကို ၾကားၿပီးသားမို႔အိပ္ႏိုင္ၾကေသးပံုမရ။ ၫဥ္႕နက္သည္ႏွင္႔ ေလတိုက္ႏႈန္းကလည္းတစ္ၿဖည္းၿဖည္းၿပင္းလာသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္စိက်ယ္ေန၍ အိမ္ေရွ႕ဧည္႕ခန္းတြင္ထိုင္ေနလိုက္သည္။ လွ်ပ္စစ္မီးမ်ားၿဖတ္ေတာက္ထား၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လမ္းမၾကီးမ်ားက ေမွာင္မည္းတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ေလၿပင္းေတြၾကားမွာ ေလခၽြန္သံလိုအသံေတြပါ ပါလာသည္။ မနက္မိုးလင္းခါနီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမွးကနည္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေနေသာ အိပ္ရာကယိမ္းထိုးသလိုၿဖစ္ေန၍ လန္႕ႏိုးလာေတာ႔ မနက္(၇)နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ မုန္တိုင္းအေၿခအေနက အထြဋ္အထိပ္သို႕ေရာက္ေနၿပီထင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အထပ္ၿမင္႔တိုက္ေတြေပၚမွေန၍ လမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ရွိသစ္ပင္ၾကီးေတြၿပိဳလဲေနတာကို ၿမင္ေနရသည္။ မိုးႏွင္႔ေလစဲသြားေသာ ေန႔လည္(၁)နာရီေလာက္အခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္လွည္းတန္းလမ္းဆံုဘက္သို႕ထြက္ၿဖစ္သည္။ ဒီေတာ႕မွပဲ မုန္တိုင္းဆိုတာဂ်ိဳနဲ႔လားဟု ေမးရေလာက္ေအာင္ ၿဖစ္ခဲ႕ၾကေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြအတြက္ မုန္တိုင္းရိုက္ခတ္မႈ၏ ဆိုးရြားမႈအေၿခအေနေတြကို မ်က္ၿမင္ကိုယ္ေတြ႕ၿမင္လိုက္ရသည္။ လွည္းတန္းလမ္းဆံုရွိ ေၾကာ္ၿငာဆိုင္းဘုတ္ၾကီးမ်ား၊ ႏွစ္ရွည္သစ္ပင္ၾကီးမ်ား၊ ဓါတ္တိုင္မ်ားအားလံုးလိုလိုၿပိဳလဲေနသည္။ တစ္ၿခားေနရာေတြမွာေရာ ဘာေတြၿဖစ္ကုန္ၿပီလဲ။ လွ်ပ္စစ္မီး၊ ေရ၊ တယ္လီဖုန္းႏွင္႔ အင္တာနက္လိုင္းေတြ ကေတာ႔အားလံုးၿပတ္ေတာက္ကုန္ၿပီ။ အိမ္အတြက္စားစရာတစ္ခ်ိဳ႕၀ယ္မည္လုပ္ေတာ႔ ဆိုင္ေတြကလုမွာယွက္မွာေၾကာက္၍ဆိုၿပီး ပိတ္ကုန္ၾကၿပီ။ ဖြင္႔ထားေသာတစ္ခ်ိဳ႕ဆိုင္ေတြကလည္း ပစၥည္းကိုလိုသေလာက္၀ယ္မရေတာ႔။ ရေသာပစၥည္းေတြကလည္း ကာလတန္ဖိုးထက္ ႏွစ္ဆနီးပါးၿဖစ္ေနသည္။ ညဘက္ေရဒီယိုကို ဖြင္႔ၾကည္႕လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဧရာ၀တီတိုင္းအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ေတြ၊ ရြာေတြအေတာ္မ်ားမ်ား နာဂစ္ဒဏ္ခံလိုက္ရသည္တဲ႔။ တစ္ခ်ိဳ႕ရြာေလးေတြဆိုရင္ ရြာလံုးကၽြတ္နီးပါးပ်က္စီးသြားၿပီတဲ႔။ အေသအေပ်ာက္ကလည္း မခန္႔မွန္းႏိုင္ေသး။ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္႔ၿမိဳ႕ေလးဆီသို႕ ဖုန္းလွမ္းဆက္ေပးမယ္႔ ဆက္၍မရေတာ႔....။

*****

၂၀၁၀ ၿပည္႔ႏွစ္ ဧၿပီလ(၂ရ)ရက္

ဒီႏွစ္ေႏြကစံခ်ိန္တင္ေလာက္ေအာင္ကို အေတာ္ပူသည္။ အရိပ္ရသစ္ပင္ၾကီးေတြရွားသြားေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ လမ္းေတြမွာ ရႏိုင္သမွ်အရိပ္အာ၀ါသကို ကၽြန္ေတာ္အမွီၿပဳရင္း ေလွ်ာက္လာမိသည္။ သၾကၤန္ၿပီးသြားလို႕ ကဆုန္လေတာင္ေရာက္ေနၿပီဆိုေပမယ္႔ အခုထိရန္ကုန္မွာ မိုးမၿမင္ရေသး။ နာဂစ္ၿဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းက်ေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမန္မာၿပည္သူေတြလည္း သဘာ၀တရားၾကီး၏ ယိုယြင္းပ်က္ဆီးလာမႈကို ပိုၿပီးသတိထားမိလာၾကသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံရွိ မီဒီယာေတြမွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာေအာင္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံႏွင္႔ဘာမွမသက္ဆိုင္သလိုေနခဲ႔ၾကေသာ Global warming ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ လ်စ္လွ်ရႈေန၍မရေတာ႔ဆိုတာကို ဒီႏွစ္ေႏြကပဲ သက္ေသၿပေနၿပီမဟုတ္ပါလား။ ပူၿပင္းလွေသာ ေနေရာင္ကိုကာကြယ္ရန္ လမ္းေဘးရွိအိမ္အရိပ္တစ္ခုအနီးမွ ကပ္ေလွ်ာက္ရင္း ယင္းအိမ္ထဲမွ အေမလုပ္သူက ကေလးကိုေၿပာဆိုဆံုးမ၍ မရသည္ထင္႔ နာဂစ္လာလိမ္႕ေနာ္ဟု ကေလးကိုေၿခာက္လွန္႕ေနတာ ၾကားလိုက္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးမိပါသည္။ လြန္ခဲ႕ေသာ အႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔အေမက ကၽြန္ေတာ္ေၿပာစကားနားမေထာင္သည္႔ အခါတိုင္း ေဒေ၀ါၾကီးလာလိမ္႔မယ္ေနာ္ဟု ေၿခာက္လွန္႔ခဲ႕ဖူးပါသည္။ အဲဒီ႔အခ်ိန္တုန္းကလည္း ေဒေ၀ါဆိုေသာ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္႔ဆိုသည္ အေကာင္ၾကီးကို ကၽြန္ေတာ္႔နည္းကၽြန္ေတာ္႔ဟန္ႏွင္႔ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ၾကည္႔ဖူးသည္။ အခုေတာ႔ကေလးေတြကို ေဒေ၀ါဆိုတာနဲ႕ေၿခာက္စရာမလိုေတာ႔။ နာဂစ္ဆိုတာနဲ႕ အားလံုးကေၾကာက္ရြ႔ံေနၾကၿပီ။ တကယ္လည္း အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ဘာသာစကားအရ ပန္းတစ္ပြင္႔၏နာမည္ကို ကိုယ္စားၿပဳေသာ နာဂစ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမန္မာ႔သမိုင္းမွာေတာ႔ သမိုင္း၀င္လူဆိုးၾကီးၿဖစ္ခဲ႔ၿပီမဟုတ္လား။

ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းကင္ကိုေမာ႔ၾကည္႔မိေတာ႔ ပူၿပင္းေသာ ေနေရာင္ၿခည္ေတြၾကားမွာ တိမ္စိုင္တိမ္လိမ္႔တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ကၽြန္ေတာ္ကေလးဘ၀တုန္းကေတာ႔အခုလို ပူၿပင္းေသာေႏြရက္ေတြမွာ တိမ္စိုင္ေတြအံု႕စိုင္းလာၿပီဆုိလွ်င္ မိုးရြာမည္ကိုေမွ်ာ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္အလြန္ေပ်ာ္ပါသည္။ အခုေရာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ဇာတိခ်က္ေၾကြေမြးရပ္ေၿမေလးရွိရာ ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ကေလးဘ၀ကေပ်ာ္ခဲ႔သလို မိုးရိပ္ေတြၿမင္တိုင္း အဲဒီေဒသက ကေလးေတြ ေပ်ာ္ႏိုင္ၾကပါေသးရဲ႕လား။ ေႏြရာသီ၏ အပူဒဏ္မွကင္းလြတ္ၿပီး မိမိတို႕စိုက္ပ်ိဳးထားသည္႔ လယ္ယာစိုက္ခင္းမ်ားကို ပိုမိုအထြက္တိုးေစမည္႕ မိုးရာသီကိုေရာ အဲဒီ႔ေဒသက လယ္သမားေတြေမွ်ာ္ရဲၾကတုန္းပဲလားဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္မသိႏိုင္ေတာ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က အေဖဖြင္႔ေသာ ေရဒီယိုအိုၾကီးမွသာၾကားဖူးေသာ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္မ်ားမွ ဆိုးရြားလွသည္႔ ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးၾကီးမ်ားကို ဒီေဒသကလူေတြကေတာ႔ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ခါးခါးသီးသီးရင္ဆိုင္ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔ၿပီးၾကပါၿပီ။

ဘာလိုလိုနဲ႕ေနာက္ရက္အနည္းငယ္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံသို႕ နာဂစ္မုန္တိုင္းၾကီး ၀င္ေရာက္တိုက္ခတ္ခဲ႔တာ (၂)ႏွစ္ပင္ၿပည္႕ေတာ႔မည္။ (၂)ႏွစ္ဆိုေသာ ကာလသည္႔ အတိုင္းအတာတစ္ခုထိရွည္ၾကာခဲ႔ေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ကေတာ႔ မေန႔တစ္ေန႔ကအၿဖစ္အပ်က္ေတြလို မေမ႔ႏိုင္ၾကေသး။ အဲဒီ႕ေဒသက မိဘမဲ႔ၿဖစ္ခဲ႔ၾကေသာ ေဒသခံကေလးေတြ၊ မိသားစု၀င္ေတြနဲ႔ ေသကြဲကြဲခဲ႔ရေသာ ၿပည္သူေတြ၊ မိမိပိုင္ပစၥည္းဥစၥာေတြ ဆံုးရံႈးခဲ႔ၾကေသာ နာဂစ္ဒဏ္ခံသူေတြကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ခံစားခဲ႔ရတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုဆိုးလိမ္႕မည္ထင္ပါသည္။အခုခ်ိန္ထိလည္းနာဂစ္ေဒသရွိ ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းခ်က္မ်ားမွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိေနဆဲ၊ နာဂစ္ဒဏ္ခံေဒသရွိ ၿပည္သူေတြမွာလည္း အကူအညီေတြမ်ားစြာ လိုအပ္ဆဲအေၿခအေနမွာတင္ ရွိေနေသးသည္။ တကယ္ေတာ႔ သဘာ၀ေဘးဆိုးၾကီး နာဂစ္သည္ သဘာ၀တရားၾကီးက သူ႕အလိုလိုဖန္တီးခဲ႔ၿခင္းမၿဖစ္ႏိုင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူသားေတြကသာ တိုးတက္လာေသာနည္းပညာေတြနဲ႕ လူေနမႈပံုစံေတြၿဖင္႔ သြယ္၀ိုက္၍တစ္ဖံု တိုက္ရိုက္တစ္မ်ိဳး နာဂစ္ကိုဖန္တီးခဲၾကၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ထပ္အခုလိုၿဖစ္ရပ္ဆိုးၾကီးေတြ ထပ္ၿဖစ္လာႏိုင္ ၿဖစ္မလာႏိုင္ဆိုတာကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕လူသားေတြ၏ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ ၿပဳမႈက်င္႔ၾကံေနထိုင္သည္႕ အေလ႕အက်င္႕ေပၚတြင္သာမွီခိုေနမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြက်ေရာက္တိုင္း ကိုယ္႕လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း သို႕မဟုတ္ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္မ်ားသို႕ အေထာက္အပံ႕မ်ားေပးပိုးၿခင္းမွာ လူသားပီသေသာ အလြန္ၿမတ္ႏိုးဖြယ္ေကာင္းသည္႕ ကိုယ္ခ်င္းစာတရာမ်ား ၿဖစ္ၾကပါသည္။ သို႕ေသာ္ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ထိုသို႕ေသာ လူသားပီသမႈႏွင္႕ေရာက္ရဲေက်နပ္မေနပဲ ၿပႆနာ၏ဇစ္ၿမစ္ကိုေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မွသာလွ်င္ ကမၻာၾကီးကို အစစ္အမွန္ကာကြယ္ႏိုင္လိမ္႔မည္ဟုေတြးမိပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သဘာ၀ေဘးအႏၱာရာယ္ၾကီးတစ္ခုၿဖစ္လာတိုင္း ယင္းေဒသမ်ားသို႕သြားေရာက္ကူညီၿခင္းထက္ ယင္းသဘာ၀ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးၾကီးမ်ားေနာက္ထပ္ၿဖစ္မလာေစရန္ ၿပႆနာ၏ဇစ္ၿမစ္ကိုဖန္တီးသလိုၿဖစ္ေနသည္႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕လူသားေတြ၏ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ေပၚ အႏၱာရာယ္ရွိသည္႔က်င္႔ၾကံေနထိုင္မႈပံုစံမ်ားကို ေၿပာင္းလည္းၿခင္း၊ ကာကြယ္ေနထိုင္ၿခင္းကသာလွ်င္ ယေန႔ၿဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိေနေသာ သဘာ၀ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးေတြဒဏ္မွ ကာကြယ္ေၿဖရွင္းႏိုင္မည္႕ အဓိကေသာ႕ခ်က္ၿဖစ္သည္ဟုထင္ပါသည္။

မၾကာခင္မုတ္သုန္ရာသီသို႕ ၀င္ေရာက္လာေတာ႔မည္။ မိုးေလေတြတိုက္သည္႕ မိုးရာသီေရာက္တိုင္း ဟိုးအရင္ခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ေဒသရွိကေလးေတြေၾကာက္စရာအေနနဲ႔ ေၿပာေလ႔ ရွိသည္႕ ေဒေ၀ါၾကီးလာေတာ႔မည္ ဆုိတာကုိေရာ သူတို႕ေတြေၿပာေနၾကတုန္းပဲလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေဒေ၀ါဆိုေသာေနရာတြင္နာဂစ္ဆိုသည္႔ ေ၀ါဟာရအသစ္ကပဲ အစားထိုးသြားၿပီလားဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိႏိုင္ပါ။ ဒါေပမယ္႔ ေသခ်ာတာတစ္ခုေတာ႔ရွိပါသည္။ အဲဒီ႕ေဒသေလးရွိလူေတြအားလံုးလိုလိုကေတာ႔ ေဒေ၀ါၾကီးဆိုတာကိုေရာ၊ နာဂစ္ဆိုတာကိုေရာ ထပ္ၿပီးၾကားခ်င္စိတ္ရွိၾကေတာ႔မည္ မဟုတ္ေတာ႔တာပဲၿဖစ္ပါသည္။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၇.၀၄.၁၀)

Friday, April 23, 2010

အားမငယ္နဲ႔ ရန္ကုန္


စြန္႔ပစ္ခံ ရန္ကုန္ေရ…
နင္ဘာမွအားမငယ္နဲ႔
နင္႔ေဘးမွာ နင္႔ကိုမွတက္မက္တဲ႔
ငါတို႔ေတြရွိတယ္….

အထီးက်န္ ရန္ကုန္ေရ…
နင္ဘာမွအားမငယ္နဲ႔
နင္႔ကိုမွ စြဲလမ္းတဲ႔
ငါတို႕ေတြရွိတယ္….

အထည္ၾကီးပ်က္ ရန္ကုန္ေရ…
နင္ဘာမွ အားမငယ္နဲ႔
နင္နဲ႔အတူတူ ရုန္းကန္မယ္႔
ငါတို႔ေတြရွိတယ္…

ေၾကာက္ရြံ႕ေနတဲ႕ ရန္ကုန္ေရ…
ငါတို႕ရဲ႕ ေပ်ာ္စရာပိေတာက္ရက္ေတြ
ေသြးေတြစြန္းခဲ႔ရၿပီ..
နင္ဘာမွအားမငယ္ပါနဲ႔
နင္႔မွာအၿပစ္မရွိတာ ငါတို႕နားလည္
ငါတို႕ေတြအတူတူ လက္တြဲၾကမယ္…
ငါတို႕ေတြယံုၾကည္ထားတယ္..
ငါတို႕ေတြ ေမွ်ာ္လင္႔ထားတယ္...
ေပ်ာ္စရာ သၾကၤန္ေန႔ရက္ေတြ
ကမၻာတည္သေရြ႕ ဆက္ရွိေနအံုးမယ္။

မ်ိဳးေဇာ္(၁၆.၀၄.၁၀)

မေန႕က မဟာသၾကၤန္အၾကတ္ေန႕မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေရကစားမ႑ပ္တစ္ခုမွာ ဗံုးေတြေပါက္တယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းၾကားၿပီးေတာ႔ ေဟာဒီ႔ကဗ်ာေလး ေရးမိေၾကာင္းပါ...။

Saturday, April 10, 2010

သၾကၤန္ သခၤါရ


သၾကၤန္.. သၾကၤန္
အရင္လို သၾကၤန္မိုးေၿပးေတြ
မရြာေတာ႔တဲ႔ သၾကၤန္
ပိေတာက္ေတြ ပင္လံုးကၽြတ္
မပြင္႔ႏိုင္ေတာ႕တဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
အတာအိုးနဲ႔ အတာၾကိဳပန္းေရာင္းတဲ႕
ေစ်းသည္ၾကီး ေစ်းဦးမေပါက္တဲ႔ သၾကၤန္
အရက္နဲ႔ဘီယာဆိုင္ေတြ
အလုပ္ရႈပ္ၾကရတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
ၿမိဳ႕မနဲ႔ ဒီေဂ် ေနရာလုၾကရတဲ႔
သၾကၤန္...
မုန္႔လံုးေရေပၚနဲ႔ ယာမကာ
စဥ္ၿပိဳင္လုၾကရတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
သေၿပခက္နဲ႔ ေရထြက္ပက္လို႕
အဟားခံရတဲ႔ သၾကၤန္
မီးသတ္ပိုက္နဲ႔ အပက္ခံရလို႕
အက်ၤီကၽြတ္ရတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
ကိုယ္ထိုင္တဲ႔ မ႑ပ္ကို
အိမ္ကကိုယ္ပိုင္ေရခ်ိဳးခန္းလို
သေဘာထားတဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင္႔
အရွက္ရၾကရတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
ႏွမခ်င္းကိုယ္ခ်င္းမစာနာတတ္တဲ႔
အမ်ိဳးသားတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင္႔
ရြံစရာၿဖစ္သြားရတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
သၾကၤန္မွာ ေရေတြပက္ၾကသလို
အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ အိုးမဲေတြလည္း
အၿပန္အလွန္သုတ္ၾကတဲ႔ သၾကၤန္

သၾကၤန္.. သၾကၤန္
ကိုယ္႔ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ္႔လူမ်ိဳး
ကိုယ္႔ယဥ္ေက်းမႈကို
အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ အိုးမဲမသုတ္မိဖို႕ေတာ႕
ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထားရမယ္႔
ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕
ၿမန္မာ႔ရိုးရာ တာသၾကၤန္...။

မ်ိဳးေဇာ္ (၁၁.၀၄.၁၀)

Sunday, April 4, 2010

ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႕


ေႏြရာသီရဲ႕ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ ညေနခင္းတစ္ခုမွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို မွီတြယ္ရင္း အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ ထိုင္ေနၾကပါတယ္။ ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုးမွာလည္း အမ်ိဳးအစားစံုလင္တဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြေတာက္ပေနတာဟာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ႔ တကယ္႔ကိုစိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းတဲ႔ ၿမင္ကြင္းေလးတစ္ခုပါ။ ေကာင္းကင္ေပၚက ထူးဆန္းတဲ႔ပံုသ႑န္ရွိတဲ႔ ၾကယ္စုၾကယ္ေ၀းေလးေတြကို လိုက္ရွာရင္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေနာက္ေၿပာင္က်ီစယ္ရတာကလည္း သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ႔ တစ္သက္မေမ႔ႏိုင္စရာ ညေလးတစ္ခုၿဖစ္မွာပါ။

(ေကာင္မေလး) ေကာင္ေလး နင္႔ကိုငါတစ္ခုေမးခ်င္တယ္။ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ ေနရယ္၊ လရယ္၊ ၾကယ္ရယ္ဆိုၿပီး ကမၻာၾကီးကိုအလင္းေရာင္းေပးတဲ႔ ၿဂိဳလ္ေတြရွိၾကတယ္ေနာ္။ တကယ္လို႔ ငါသာကမၻာၾကီးဆိုရင္ နင္ငါ႔ကိုဘယ္လိုအရာမ်ိဳးနဲ႕ အလင္းေရာင္ေပးခ်င္လဲ။ ေန၊ လ ဒါမွမဟုတ္ ၾကယ္တစ္ခုခုေပါ႔ဟာ...။

(ေကာင္ေလး) အင္း.... နင္သာကမၻာၾကီးဆိုရင္ ငါကေတာ႔"ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔"အေနနဲ႔ပဲ နင္႔ကို အလင္းေရာင္ေပးခ်င္တယ္။

(ေကာင္မေလး) ဟင္....တကယ္လား။ နင္ကေတာ္ေတာ္ရယ္စရာေကာင္းတာပဲ။ ေနရယ္ လရယ္ ၾကယ္ရယ္ဆိုၿပီး ေရြးစရာသံုးခုေပးထားတာေတာင္ ဘာလို႔အလင္းေရာင္ အမွိန္ဆံုး အားမကိုးရဆံုးၾကယ္ကိုမွ ေရြးရတာလဲ။ ငါသာေယာက်ၤာေလးဆိုရင္ ေလာကတစ္ခြင္ကို အလင္းေပးႏိုင္တဲ႔ "ေန" ကိုပဲေရြးမိမွာပဲ။ ေတာ္ပါၿပီ နင္ငါ႔အေပၚထားတဲ႔ ေစတနာကို အခုမွပဲသိရေတာ႔တယ္။

(ေကာင္ေလး) ဘာလဲနင္႔က ငါ႔ကိုစိတ္ဆိုးတာလား။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ ငါကေတာ႔ နင္႔အတြက္ဆိုရင္ ၾကယ္တစ္ပြင္႔ပဲ ၿဖစ္ခ်င္ခဲ႔တာပါဟာ။

(ေကာင္မေလး) ေကာင္ေလး နင္႔ငါကိုေနာက္ေနတာလားဟင္?

(ေကာင္ေလး) ေနာက္တာမဟုတ္ပါဘူးဟာ။ ငါ႔ရင္ထဲမွာ ရွိတာကိုေၿပာတာ။ နင္စဥ္းစားၾကည္႔ေလ။ နင္အားကိုးတဲ႔ "ေန"ကနင္႔ကို (၂၄) နာရီပတ္လံုး အလင္းေရာင္ေပးႏိုင္လို႔လား။ အခုလိုညမ်ိဳးဆိုရင္ သူကတစ္ၿခားေနရာမွာ သြားၿပီးအလင္းေရာင္ေပးၿပီး ငါတို႔ကိုညတစ္ခုအေနနဲ႔ထားပစ္ခဲ႔တယ္ေလ။ ၿပီးေတာ႔ ေန႔လည္ဘက္ေတြဆိုရင္လည္း "ေန"ကေနခ်င္စရာ မေကာင္းေလာက္ေအာင္ပူတယ္မဟုတ္လား။ ငါကေတာ႔ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ နင္႔ကို "ေန"လိုမဟုတ္ပဲ (၂၄) နာရီအလင္းေရာင္ေပးခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေနတစ္စင္းလို မပူေလာင္ေစခ်င္ဘူးေလ။

(ေကာင္မေလး) အင္း...ဟုတ္ပါၿပီ။ နင္ဟာေလ တကယ္႕ကိုဆင္ေၿခဆင္လက္ေတာ္ေတာ္မ်ားတာပဲေနာ္။ ဒါဆိုလည္း "ေန"မလုပ္နဲ႔ေလ။ "လ" လုပ္ေပါ႔။ "လ" ကလၿပည္႔ညဆိုရင္ အရမ္းၾကည္႕လို႕ေကာင္းတာဟ။ ၿပီးေတာ႔ ညတစ္ညလံုးလည္း လင္းထိန္ေနတာ။ ၾကယ္ေတာ႔မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ..ေနာ္။

(ေကာင္ေလး) ဟာ... ငါက နင္႔အတြက္ဆိုရင္ "လ"လည္းမၿဖစ္ခ်င္ဘူးဟ။ တကယ္ေတာ႔ "လ" မွာလည္း လဆန္းလဆုတ္ဆိုၿပီးေတာ႔ အတက္အက်ေတြရွိတယ္ေလ။ ငါကေတာ႔ နင္႔ကို လဆန္းလဆုတ္ေတြလို လင္းလာလိုက္ ေမွာင္သြားလိုက္နဲ႔ မခ်စ္ခ်င္ပါဘူး။

(ေကာင္မေလး) ဒါဆိုရင္... ၾကယ္ကေရာ ဘာေတြေကာင္းေနလို႕လဲ?

(ေကာင္ေလး) နင္စဥ္းစားၾကည္႔ေပါ႔။ ၾကယ္ဆိုတာ အၿမဲတမ္းထြန္းလင္းတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေနလိုမပူၿပင္းသလို လလိုလည္း အတက္အက်မရွိဘူး။ အၿမဲတမ္း တစ္ေၿပးညီပဲ။ တကယ္ေတာ႔ ၾကယ္ဆိုတာမ်ိဳးက ကမၻာေၿမၾကီးကို အၿမဲတမ္းအလင္းေရာင္ေပးေနတဲ႔ အရာတစ္ခုပါဟာ။ ေနအလင္းေရာင္ရွိေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ ေနရဲ႕အရွိန္အ၀ါေၾကာင္႔ လူေတြက ၾကယ္ေလးေတြအလင္းေရာင္ေပးေနတာကို မၿမင္ႏုိင္ၾကသလို လမင္းၾကီးရွိတဲ႔ညေတြမွာဆိုရင္လည္း လရဲ႔လွပတဲ႔ အလင္းေရာင္ေတြကို မွိန္းေမာရင္း ၾကယ္ေလးေတြကို အသိအမွတ္ၿပဳဖို႔ေမ႔ေနၾကတယ္ေလ။ တကယ္ေတာ႔ ၾကယ္ဆိုတာဟာ ကမၻာၾကီးကိုသူ႕မွာရွိသေလာက္ အလင္းေရာင္ေတြကိုေပးတဲ႔ အၿပင္ လမိုက္ညမွာ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ႔သူေတြကိုပါ လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ ညႊန္ၿပေပးတယ္ေလ။ အဲေတာ႔ ငါကနင္႔အတြက္ဆိုရင္ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔ပဲၿဖစ္ခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ နင္ဒုကၡေရာက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမ်ိဳးမွာဆိုရင္လည္း ၾကယ္ေလးေတြလို႔ပဲ ငါစြမ္းသေလာက္ နင္႔ကိုလမ္းၿပေပးခ်င္တယ္။

(ေကာင္မေလး) အင္းေနာ္... နင္ေၿပာတာလည္း ဟုတ္တာပဲ။ ဒါဆိုလည္း နင္က ငါ႔အတြက္အၿမဲတမ္းၾကယ္ေလးပဲ လုပ္ေတာ႔ေနာ္။

(ေကာင္ေလး) အင္း...ေက်းဇူးေနာ္ ေကာင္မေလး

အဲဒီ႔ညက ေကာင္မေလးအိမ္ၿပန္ေတာ႔ ေကာင္ေလးက အိမ္ေရွ႕အထိေရာက္ေအာင္ လိုက္ပို႕ေပးရင္း လမ္းမွာေကာင္းကင္ကေန ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔ေၾကြက်လာတာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ၾကယ္ေၾကြတာကို ေတြ႕ေတာ႕ ေကာင္မေလးက ခ်က္ခ်င္းပဲ၀မ္းသာအားရနဲ႔ တီးတိုးဆုေတာင္းေနေလရဲ႕။ ေကာင္မေလးဘာေတြဆုေတာင္းေနလဲ ဆိုတာကို ေကာင္ေလးမေမးခဲ႔မိပါဘူး။

ဘာၿဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ႔ အဲဒီ႔အခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးကိုယ္တိုင္က တစ္ခုခုကိုေတြးေနရလို႕ပါ။

တကယ္ေတာ႔ ၾကယ္ေလးေတြဟာ ကမၻာေၿမၾကီးကို လူေတြအသိအမွတ္ၿပဳၿပဳမၿပဳၿပဳ တတ္စြမ္းသေလာက္ အလင္းေရာင္ေလးေတြေပးရင္း သူတို႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိေတာင္ ေပးဆပ္သြားရတယ္ဆိုတာပါပဲ။ လူေတြစြဲလမ္းရူးသြပ္ၾကတဲ႔ ၾကယ္ေၾကြတုန္း ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာဟာဆုေတာင္းသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵကို အမွန္တကယ္ ၿဖည္႔ေပးႏိုင္မၿဖည္႔ေပးႏိုင္ဆိုတာကိုေတာ႔ အဲဒီ႔ေကာင္ေလးလည္း တတ္အပ္ေၿပာႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ သူ႕ေကာင္မေလးရဲ႕ ဆႏၵေတြၿပည္႕၀ဖို႕အတြက္ ဆုေတာင္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔အၿဖစ္ခံယူထားတဲ႔ သူကိုယ္တိုင္က ေၾကြဆင္းဖို႔အသင္႔ပဲဆိုတာကိုသာ ေကာင္မေလးသိခဲ႔မယ္ဆိုရင္...။

မ်ိဳးေဇာ္ (၀၅.၀၄.၁၀)

Thursday, April 1, 2010

သစ္ေစ႔နဲ႔ ေၿမၾသဇာ


ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ သစ္ပင္ေတြအေၿမာက္အၿမားရွိၾကပါတယ္။ သစ္ပင္ေတြရဲ႕ၿဖစ္တည္ပံုေတြက တစ္ပင္နဲ႔တစ္ပင္မတူၾကသလို ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ၾကပံုကလည္း မတူၾကပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕အပင္ေတြကအေစ႔ကေနအပင္ေပါက္ၾကသလို၊ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ႔ အကိုင္းအခက္ေတြကေန အပင္ၿဖစ္လာၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြၾကေတာ႔ အပြင္႔ေတြ၊ အသီးေတြ၊ ၀တ္မႈန္ေတြ ကေနတစ္ဆင္႔ မ်ိဳးပြားၿပီး အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္လာၾကၿပန္တယ္။ ဒါေပမယ္႔အပင္တစ္ပင္ကိုၿဖစ္ေစမယ္႔ မ်ိဳးေစ႔ေတြ၊ အကိုင္းအခက္ေတြ ရွိေနရံုနဲ႕ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ေရာပဲလားလို႔ စဥ္းစားၾကည္႕ေတာ႔လည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး။ အဲဒီ႔အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ႔ေၿမၾသဇာနဲ႔ ေရ၊ ေလ သယံဇာတေတြလိုအပ္ပါေသးတယ္။ ဒါဆိုရင္ အပင္တစ္ပင္ေပါက္ဖြားရွင္သန္ဖို႔အတြက္ မ်ိဳ႕ေစ႔တစ္ေစ႔နဲ႔ ေၿမၾသဇာဘယ္ဟာက ပိုအေရးၾကီးသလဲလို႕ စဥ္းစားၾကည္႕ရေအာင္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း မ်ိဳးေစ႔ကပိုအေရးၾကီးတယ္လို႕ေၿပာၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း ေၿမၾသဇာလို႕ေၿပာၾကမွာေပါ႔။ တစ္ကယ္ေတာ႔ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ထြန္းဖို႔ဆိုတာ သက္ဆိုင္ရာအပင္မ်ိဳးစိတ္တစ္ခုရဲ႕ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ထြန္းခ်င္မႈေပၚမွာ အမ်ားဆံုးမွီခိုတယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အပင္ေတြကလည္း အေညွာက္ေလးထြက္လာၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေၿမၾသဇာခမ္းေၿခာက္တာ၊ ေရဒဏ္ ေလဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ၾကတာနဲ႔ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ထြန္းမယ္႔ အေရးကေနလက္လြတ္ၾကရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အပင္မ်ိဳးစိတ္ေတြၾကၿပန္ေတာ႔ ေၿမၾသဇာရွား ေနၾကတဲ႕ၾကားကကို အပင္တစ္ပင္မၿဖစ္ၿဖစ္ေအာင္ ရုန္းကန္ရွင္သန္ၾကတာေတြ႕ရၿပန္တယ္။ ဥပမာအားၿဖင္႔ ၿမက္ပင္တစ္ပင္ဆိုရင္ ေၿမၾသဇာအရမ္းေကာင္းတဲ႔ ကြင္းၿပင္က်ယ္ၾကီးေတြမွာ အပင္တစ္ပင္အၿဖစ္ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ႏိုင္ၾကသလို ေၿမၾသဇာရွားပါးတဲ႔ အုတ္ၾကားေက်ာက္ၾကားမွာပါ မရမကေပါက္ဖြားရွင္သန္ၾကတာေတြ႕ဖူးၾကမွပါ။ ဒါဆိုရင္အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ထြန္းဖို႕ဆိုတာ ေၿမၾသဇာ ေရခံေၿမခံထက္ အပင္ၿဖစ္လာမယ္႔မ်ိဳးစိတ္တစ္ခုရဲ႕ သူဘယ္ေလာက္ထိအပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ခ်င္လည္း ဆိုတာေပၚမွာ မူတည္တယ္လို႕ ေၿပာလို႕ရမယ္ထင္ပါတယ္။

အခုေခတ္ကၽြန္ေတာ္တို႕လူငယ္ေတြနဲ႔ လူလတ္ပိုင္းအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အခြင္႔အေရးရတာနဲ႕ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြသြားၿပီး ပညာသင္ဖို႔၊ အလုပ္လုပ္ဖို႕အတြက္စိတ္ကူးယဥ္ၾကပါတယ္။ ေတာေရာၿမိဳ႕ပါမက်န္ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သက္ဆိုင္ရာပညာေရးဆံုးခန္းတိုင္လို႕ၿဖစ္ၿဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္အက်ပ္အတည္းတစ္ခုခုရွိလာတဲ႕အခ်ိန္မွာၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ္႔ရဲ႕တိုင္းၿပည္ကိုစြန္႕ၿပီး ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြကိုအားကိုးတၾကီးထြက္ခြာၾကပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕အဓိကအေၾကာင္းၿပခ်က္ကေတာ႔ အမိႏိုင္ငံကေရခံေၿမခံမေကာင္းလို႕ဆိုတာပါပဲ။ ဒီတိုင္းၿပည္မွာ တက္လမ္းမရွိလို႕၊ ဘာအခြင္႔အေရးမွမရွိလို႕ဆိုတဲ႕အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြနဲ႕ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြသြားၿပီး အလုပ္အေကၽြးၿပဳၾကပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာေရာ တကယ္ပဲလူမြဲေတြခ်ည္းပဲ၊ ပညာမတတ္တဲ႔လူေတြပဲ ေနထိုင္ေနၾကတာလား။ သမာအာဇီ၀နဲ႔အသက္ေမြးၿပီး အခုေခတ္စားေနတဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ရွိသူ ဘယ္သူ႕အမ်ိဳးအႏြယ္နဲ႕မွ မပတ္သက္ပဲနဲ႕ ၾကီးပြားေနတဲ႔သူေတြလည္းရွိၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြမွာ ပညာသင္ခြင္႔မရၾကေပမယ္႔ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြက ပညာရွင္ေတြကိုယ္တိုင္အားက်အတုယူရတဲ႕ ပညာရွင္ေတြလည္း ၿပည္တြင္းမွာအမ်ားၾကီးရွိၾကပါတယ္။ ဒါေတြကိုၾကည္႕မယ္ဆိုရင္ အပင္တစ္ပင္ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ဖို႕ဟာ ေၿမၾသဇာေကာင္းဖို႕မေကာင္းဖို႔ဆိုတာထက္ သက္ဆိုင္ရာမ်ိဳးေစ႔တစ္ခုရဲ႕ အပင္ေပါက္ေရာက္ရွင္သန္ဖို႕အတြက္ ရုန္းကန္ရွင္သန္မႈေပၚမွာပဲ အဓိကတည္မွီတယ္လို႕ဆိုရမွာပါ။ ကိုယ္႕ရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို ၿမင္ေအာင္မၾကည္႕၊ ၿပင္ဆင္ဖို႕မၾကိဳးစားပဲ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို အၿပစ္ပံုခ်ၿပီး ကိုယ္လြတ္ရာရုန္းၾကတာကလည္း လူ႕သဘာ၀ပဲမဟုတ္လား။ တကယ္ေတာ႔ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြကိုအားက်ၿပီး ဟိုေရာက္ေတာ႕မွပ်က္စီးသြားၾကတာ၊ ဘ၀ပ်က္သြားၾကတာ ဒါမွမဟုတ္ကိုယ္ေနခ႔ဲတဲ႕တိုင္းၿပည္မွာေလာက္ေတာင္ အခြင္႔အေရးေတြမရၾကပဲ ဟိုးေအာက္ဆံုးကကၽြန္သာသာအလုပ္ေတြလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံတစ္ခုနဲ႕တစ္ခုၾကားက ေငြေၾကးကြာဟမႈေၾကာင္႕ ၿဖစ္လာတဲ႕ ေငြေၾကးအေၿမာက္အၿမားနဲ႔ ကိုယ္႔အမ်ိဳးဘယ္ဘ၀ေရာက္ေနမွန္းမသိပဲ သာယာေနသူေတြကလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ၾကီးပါ။
တကယ္ေတာ႔ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ထြန္းဖို႔ဆိုတာဟာ သက္ဆိုင္ရာမ်ိဳးေစ႕တစ္ခုရဲ႕ သူေပါက္ေရာက္ရမယ္႔ ေၿမၾသဇာဘာၿဖစ္ေနေန အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ ခိုင္မာတဲ႔ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္သာရွိေနမယ္ဆိုရင္ ေၿမၾသဇာေကာင္းတာဆိုးတာကို ေက်ာ္လြားႏိုင္ၿပီး အပင္တစ္ပင္အၿဖစ္ရပ္တည္ႏိုင္မွာပါ။ ေၿမၾသဇာဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနပေစ မ်ိဳးေစ႕ကိုယ္တိုင္က အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္လာေအာင္ ၾကိဳးစားမႈ ရုန္းကန္မႈမရွိဘူးဆိုရင္ေတာ႔ ဘယ္လိုမွအပင္တစ္ပင္ၿဖစ္လာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ဒါဆိုရင္ေၿမၾသဇာမေကာင္းဘူးလို႔ ယဆထားတဲ႔ေနရာတစ္ခုမွ အပင္တစ္ပင္အေနနဲ႔ရပ္တည္ႏိုင္တာက ရွက္စရာလား၊ ေၿမၾသဇာအရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ထင္တဲ႔ေနရာေရာက္မွ အပင္တစ္ပင္အၿဖစ္ရပ္တည္ႏိုင္တာဂုဏ္ယူစရာလား ဆိုတာကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြၿပန္စဥ္းစားၾကည္႕ဖို႕လိုၿပီထင္ပါတယ္။

မ်ိဳးေဇာ္(၀၁.၀၄.၁၀)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

လြန္ခဲ႔တဲ႕ေလးႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္က ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ပထမဆံုးလုပ္ငန္းခြင္စ၀င္ေတာ႔ အဲဒီ႔ရံုးကမန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေမးပါတယ္။ "မင္းဘ၀မွာ ဘာၿဖစ္လို႔ အလုပ္ေတြအမ်ားၾကီးရွိတဲ႕ၾကားက ဒီအလုပ္ကိုမွေရြးရတာလဲ" တဲ႕။ အဲဒီ႔ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က၀မ္းသာအားရနဲ႕ၿပန္ေၿဖပါတယ္။ "ဟာ... ဒီအလုပ္က ႏိုင္ငံၿခားထြက္ဖို႕ အခြင္႔အလမ္းေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ကဒီမွာ service ယူၿပီးတာနဲ႕ႏိုင္ငံၿခားထြက္ေတာ႕မွာ" ဆိုၿပီးေတာ႔ေပါ႕။ အဲဒီ႔မွာပဲ မန္ေနဂ်ာက ကၽြန္ေတာ္ကိုအထက္မွာေရးခဲ႔ သစ္ေစ႔နဲ႔ေၿမၾသဇာ အေၾကာင္းေလးေၿပာၿပပါတယ္။ သူေၿပာခဲ႔တာေလးႏွစ္ေက်ာ္ေတာင္ၾကာသြားေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အခုထက္ထိမေမ႔ေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀မွာ အက်ပ္အတည္းေတြနဲ႕မြန္းက်ပ္လာတဲ႔အခါတိုင္း၊ တစ္ခုခုကိုလြတ္ေၿမာက္ေအာင္ၾကိဳးစားဖို႕ စဥ္းစားမိတဲ႔အခါတိုင္း ဒီပံုၿပင္ေလးကို ၿပန္ေတြးေတြးၾကည္႕မိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း မီးမလာ ေရမမွန္တဲ႔ ေရႊတိုင္းၿပည္ၾကီးမွာ ေသာင္တင္ေနတုန္းပါပဲလို႕....။ (အိပ္မက္မ်ား)

Monday, March 29, 2010

အရြဲ႕တိုက္ၿခင္း


ေလာကၾကီးေရ....
နင္႔ကိုငါအရြဲ႔တိုက္ဖို႕ ဘ၀ဆိုတဲ႔ပင္လယ္ၾကီးထဲ
မာနဆိုတဲ႔ရြက္ကိုလႊင္႔ ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတဲ႔ ပဲ႔ကိုထိန္းၿပီး
ပစၥဳပၸန္ဆိုတဲ႔ေလွၾကီးစီး ငါခရီးထြက္ခဲ႔တယ္။

ေလာကၾကီးေရ....
ၾကမ္းလိုက္တဲ႔ေလ ထန္လိုက္တဲ႔လိႈင္း
ေလာကဓံတရားကို အံတုလို႕
အနာဂတ္ဆိုတဲ႔လင္းေရာင္ၿခည္ကိုအားၿပဳရင္း
ဘ၀ပင္လယ္ထဲ ငါရြက္လႊင္႔ခဲ႔တယ္။

ေလာကၾကီးေရ...
ေလာကီဆိုတဲ႔ ၿမဳမႈန္ေတြၾကား
ငါလမ္းေတြေပ်ာက္လို႔ ကမ္းမၿမင္လမ္းမၿမင္ၿဖစ္
ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းကို ငါ႔ေလွ၀င္တိုက္
ငါ႔ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတဲ႔ ပဲ႕ကက်ိဳး
မာနဆိုတဲ႔ ရြက္ကစုတ္ၿပတ္
ၾကည္႕လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္းနံမည္က"အခ်စ္"တဲ႔ေလ။

ေလာကၾကီးေရ...
ေရာက္တဲ႔ေနာက္ေတာ႔ မထူးပါဘူး
အခ်စ္ဆိုတဲ႔ကၽြန္းေပၚငါတက္
ခ်ိဳၿမိန္တဲ႔အသီးေတြ ငါဆြတ္ခူး
ေအးၿမတဲ႔ ေရစင္ေတြကို ငါေသာက္သံုးရင္း
ေလာကၾကီးကို အရြဲ႔တိုက္မယ္႔ စိတ္ကူးေတြပ်က္သုဥ္း
အခ်စ္ဆိုတာကို ယစ္မူးခဲ႔ရတယ္။

ေလာကၾကီးေရ...
အေကာင္းအဆိုးေတြ ဒြန္တြဲေနတဲ႔ေလာကၾကီးမွာ
သစ္သီးတိုင္းက ခ်ိဳၿမိန္ၾကတာေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။
ကၽြန္းေပၚမွာ ခါးတဲ႔အသီးကို ငါစားမိ
ယစ္မူးမႈေတြကႏိုးထ မာနဆိုတဲ႔ရြက္ကိုၿပန္လႊင္႔
သစ္ပင္ေတြကိုေဖာင္ဖြဲ႔ အခ်စ္ဆိုတဲ႔ကၽြန္းကို ငါစြန္႔ခဲ႔တယ္
ငါ႔ဖြဲ႔ခဲ႔တဲ႔ေဖာင္နံမည္က "စြန္႕လႊတ္ၿခင္း" တဲ႔ေလ။

ေလာကၾကီးေရ....
နင္႔ကိုငါအရြဲ႔တိုက္ဖို႔
မာနဆိုတဲ႔ ရြက္စုတ္ကိုၿပန္လႊင္႕
စြန္႕လႊတ္ၿခင္းဆိုတဲ႔ ေဖာင္ကိုငါစီး
ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတဲ႔ ပဲ႔က်ိဳးကိုၿပန္ထိန္းရင္း
ဘ၀ပင္လယ္ထဲ ငါၿပန္ရြက္လႊင္႔ခဲ႔ၿပီ
နင္သတိသာထားေပေတာ႔။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၅.၀၃.၁၀)

Friday, March 19, 2010

ဌက္ေရးတဲ႔ ပန္းခ်ီကား


ကၽြန္ေတာ္သာ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ၿဖစ္မယ္ဆိုရင္
အၿဖဳေရာင္ကင္းဗတ္တစ္ခုကို ဒီအတိုင္းပစ္မထားခ်င္ဘူး
ၿဖဳစင္ၿခင္းရဲ႕တန္ဖိုးကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္ေပမယ္႕
ကင္းဗတ္ေပၚမွာ ကာလာေတြတင္ရတာကိုက
ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ရပ္တည္ခ်က္မဟုတ္လား။

ကၽြန္ေတာ္သာ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ၿဖစ္မယ္ဆိုရင္
ဘယ္လိုပန္းခ်ီကားေတြ ဖန္တီးရင္ေကာင္းမလဲ
ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားၾကည္႕မိတယ္…
ဗင္ဆင္႔ဗန္ဂိုးရဲ႕ “ၾကယ္စံုည” လိုလား၊
ဒါဗင္ခ်ီရဲ႕မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္အၿပံဳးမ်ိဳးလား
ဒါမွမဟုတ္ ၿမန္မာၿပည္ကေဇာ္မင္းယုလို ေကာက္ေၾကာင္းေတြမသံုးပဲ
ကာလာေတြခ်ည္း ေမာ္ဒန္ဆန္ဆန္ အားၿပိဳင္ၾကည္႔ရင္ေကာင္မလား

ေတာ္ပါၿပီ… သူမ်ားလက္ရာေတြကူးမခ်ပဲ
ႏွလံုးသားတစ္ခုနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ပန္းခ်ီကားပဲေရးေတာ႕မယ္
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းပါမယ္၊
ၿပီးေတာ႔ ဌက္ေတြရဲ႕ အိမ္ေဂဟာ အသိုက္အၿမံဳတစ္ခုေပါ႔
ၿပီးေတာ႕ ေတးသီတတ္တဲ႕ ဌက္ကေလးတစ္ေကာင္...

ၿပခန္းတစ္ခုရဲ႕ ေထာင္႔တစ္ေထာင္႔မွာ
ဌက္ႏွစ္ေကာင္နဲ႕ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ရွိတယ္။
လူေတြကေတာ႕ ပန္းခ်ီဆရာနာမည္ကို မသိၾကဘူး
ကာလတန္ဖိုးက ႏွလံုးသားတစ္ခုတဲ႕
ဘယ္သူမွ မ၀ယ္ႏိုင္ၾကဘူး
ပရိသတ္ေတြ လွည္႕ၿပန္သြားတယ္...။

ပန္းခ်ီကားထဲက
ဌက္တစ္ေကာင္ကေတာ႔ ၿပံဳးလို႕ေပါ႔ …
တစ္ကယ္ေတာ႕ ဒီပန္းခ်ီကိုေရးတုန္းက
ဌက္ကေလးတစ္ေကာင္တည္းဆိုတာ
လူေတြသိခြင္႔မရသြားၾကဘူး။
တကယ္ေတာ႕ ေနာက္ထပ္ဌက္တစ္ေကာင္က
ႏွလံုးသားကိုေသြးရင္း စုတ္ခ်က္ေတြတင္ခဲ႔တဲ႕
ပန္ခ်ီဆရာတစ္ေယာက္သာ အသြင္ေၿပာင္းခဲ႔တာဆိုရင္...

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၀.၀၃.၁၀)

ေႏြေလရူးႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္


(၁)
ေႏြေလရူးေရ...
ေႏြဆိုတာ ပူၿပင္းတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။
အဲဒီ႔ပူေလာင္တဲ႔ ေႏြရက္ေတြကို ေခၽြးသိပ္ဖို႔
ေလၿပင္းေလညင္းေလးေတြကို တက္မက္ခဲ႔တာ ငါ႔အမွားလား။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း
ေႏြရဲ႕ကဗ်ာ ဥၾသသံေလးေတြကို
ငါ႔တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ပဲလို႔
အတၱထားမိတာေရာ ငါမွားတာပဲလား။
(အိပ္မက္မ်ား)


ဥၾသ….ဥၾသ
ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္ေနေသာ အင္လ်ားလမ္းမၾကီး၏ နံေဘးရွိအပင္ၿမင္႔ၾကီးေတြကေန ဥၾသဌက္တြန္သံကို ၾကားေနရသည္။ တစ္ခါတစ္ခါတိုက္ခတ္လာေသာ ေႏြေန႔လည္၏ အပူဓာတ္ပါေသာ ေလမ်ားက ေခၽြးစို႔ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္ခႏၶာကိုယ္ကို ေအးၿမလန္းဆန္းေစပါသည္။ ေႏြရာသီ၏ ေန႔လည္ခင္းေတြမွာ အၿပင္ထြက္ရတာ မၾကဳိက္ေသာကၽြန္ေတာ္အဖို႔ ဒီေန႔ေတာ႔ မထြက္မေနရကိစၥတစ္ခုေၾကာင္႔ အၿပင္ထြက္္လာရသည္။ ေႏြရာသီႏွင္႔ပတ္သက္ၿပီး တစ္ၿခားဘာခံစားခ်က္မွ ေထြေထြထူးထူးမရွိေသာကၽြန္ေတာ္ ဒီတစ္ခါေတာ႔ တိုက္ခတ္လာေသာေလပူေတြၾကားမွာ အေငြ႕အသက္တစ္ခုကို ခံစားမိသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ ၿပီးေတာ႔ သက္ၿပင္းေတြခ်မိရင္း သိပ္မၾကာေသးတဲ႔ အခ်ိန္တစ္ခုကို သတိရမိသလိုခံစားရသည္။ သိပ္မၾကာလွေသးေသာအခ်ိန္က အခုလို ၾကဲၾကဲေတာက္ေအာင္ပူေနေသာ ေႏြေန႔ေတြနဲ႔ ေလပူပူေတြကို လြမ္းဆြတ္မိသလို ခံစားရသည္။

(၂)

ေႏြေလရူးေရ....
လမ္းမၾကီးထက္မွာ ေအးၿမတဲ႔သစ္ရိပ္ေတြရွိၾကတာပဲ
ဒါေပမယ္႔ ပူေလာင္တဲ႔ ထီးရိပ္ကိုမွလိုခ်င္မိတာ ငါမွားလား။
ေလွ်ာက္ခ်င္စရာေကာင္းတဲ႔ ရြက္ေၾကြေတာေတြမွာ
တစ္ကိုယ္ရည္ စိတ္ကူးယဥ္ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ပါးလို႕ရတယ္ဆိုတာ
ငါသိပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ႕လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို မွ်ေ၀ခ်င္လို႕
ငါတစ္ေယာက္တည္း မသြားခ်င္ပါဘူးဆိုရင္ေရာ
ငါမွားတာပဲလား။
(အိပ္မက္မ်ား)


ေႏြေန႔လည္ခင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္မၾကိဳက္ေပမယ္႔ အခုလိုသိပ္ရိပ္၀ါးရိပ္ေအာက္မွာ သဘာ၀ဆန္ဆန္လမ္းေလွ်ာက္ရတာကိုေတာ႔ ႏွစ္သက္ပါသည္။ ေႏြ၏အပူရွိန္ေၾကာင္႔ ေၿမခခဲ႔ရေသာ ရြက္ေၾကြေတြကို ကၽြန္ေတာ္အသံေတြထြက္လာေအာင္ နင္းရင္း ဥၾသဌက္တြန္သံကို နားေထာင္ခြင္႔ရတာ ေႏြ၏သေကၤတ တစ္ခုပဲဟု အခုခ်ိန္ၾကမွ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္သည္။ တစ္ခါတစ္ခါတိုက္ခိုက္လာေသာ ေႏြေနပူ၏ အေႏြးဓာတ္ပါေသာ ေလေတြကလည္း ေႏြသရုပ္ကိုခံစားေနေသာ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀င္ကိုေအးၿမေစပါသည္။ အခုလိုေႏြရက္ေတြမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး ေအာ္ဟစ္ေပ်ာ္ပါးၿပီး လမ္းေတြေလွ်ာက္ရတာထက္ အခုလိုတစ္ကိုယ္ရည္ လမ္းေလွ်ာက္ရတာကိုက ေႏြ၏အရသာကို ပိုၿပီးပိုလြင္ေစသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ အခုလိုၾကေတာ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္မုန္းေသာ ေႏြရာသီက ခ်စ္စရာအေကာင္းသား။

(၃)

ေႏြေလရူးေရ...
ဘယ္ဆီအရပ္ကမွန္း ခန္႔မွန္းရခက္တဲ႔
ေႏြေလရူးေတြ တိုက္ေနၿပန္ၿပီ
ေနေရာင္ၿခည္ကိုၿဖတ္သန္းလာရတဲ႔ ေလပူပူေတြလည္းပါတယ္။
ၿပီးေတာ႔ ဘယ္အရပ္ဆီကိုမွန္း မသိ
ထြက္ခြာသြားၿပန္တယ္...။
(အိပ္မက္မ်ား)


ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရွိ ဥတုသံုးလီလံုးမွာ ေလစီးေၾကာင္းေတြက မတူညီေသာအရပ္ေတြဆီကေန တိုက္ခတ္တတ္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္ေသာ ေဆာင္းဆိုလွ်င္ ကမၻာၾကီး၏ ေၿမာက္ဘက္ၿခမ္း ေရခဲတိုက္ၾကီးေတြဘက္ကေန ေလေအးေအးေတြနဲ႕ အတူတို္က္ခတ္သည္။ ေၿမာက္ၿပန္ေလ၀င္ၿပီဆိုလွ်င္ ေဆာင္းေရာက္ၿပီဟု ဆိုႏိုင္သည္။ မိုးရာသီၾကၿပန္ေတာ႔လည္း ၿမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေနာက္ေတာင္ဘက္မွမုတ္သုန္ေလေတြႏွင္႔အတူ မိုးစက္မိုးေပါက္ေတြကို သယ္ေဆာင္လာတတ္သည္။

အခုကၽြန္ေတာ္႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚကို ၿဖတ္သန္းတိုက္ခတ္ေနေသာ ေႏြေလပူေတြကေရာ ဘယ္အရပ္ဆီကလာပါသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္မသိ…။ သတိထား ေစာင္႔ၾကည္႔ၿပန္ေတာ႔လည္း ဒီတစ္ခါႏွင္႔ ေနာက္တစ္ခါလာရပ္ကမတူ။ ဘယ္အရပ္ဆီကလို႕ တိတိက်က်မရွိေသာ ေႏြေလပူေတြက တစ္ခါတစ္ခါ ေလေပြေတြေတာင္ ေခၚလာတတ္ေသးသည္။ ဒီလိုအခ်ိန္ေတြဆို ေလေပြေတြႏွင္႔အတူပါလာတတ္ေသာ ဖုန္မႈတ္ေတြ၊ အမိႈုက္စေတြကို မ်က္စိထဲမ၀င္ေအာင္ ကာကြယ္ရင္း ေလေပြေတြက ကၽြန္ေတာ္သတိမထားမိေသးခင္ ထြက္ခြာသြားၾကၿပန္သည္။

(၄)

ေႏြေလရူးေရ…
နင္သာငါ႔ေဘးက ၿဖတ္သန္းတိုက္ခတ္မသြားဘူးဆိုရင္
ပူေလာင္တဲ႔ေႏြရာသီကို အေအးသက္သာဖို႔
တစ္ၿခားတစ္နည္းနည္းုနဲ႔ ငါၾကိဳးစားၾကည္႕မွာပါ။
အခုေတာ႔နင္ေပးခဲ႔တဲ႕ ေလပူပူေတြရဲ႕
ေအးၿမမႈကို ငါတက္မက္သြားခဲ႔ရၿပီ။
ၿပီးေတာ႔ ေႏြရာသီရဲ႕ ပူေလာင္မႈကို
နင္႔ရဲ႕ေအးၿမမႈတစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ အစားထိုးၾကည္႕ခ်င္ေနမိတယ္။
ေႏြေလရူးေရ နင္ထြက္ခြာသြားမယ္႔အရပ္ကို
တကယ္ဆိုငါ႔ကိုေၿပာၿပခဲ႔ဖို႕ ေကာင္းတယ္။
(အိပ္မက္မ်ား)


ဒီတစ္ခါ ေႏြေလပူေတြတိုက္ခတ္လာရင္ေတာ႔ ဘယ္အရပ္ဆီကလာၿပီး၊ ဘယ္အရပ္ဆီသြားမွာလဲဟု ကၽြန္ေတာ္ေမးၾကည္႕ခ်င္သည္။ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရလွ်င္ အကယ္၍သာ အခုလိုပူၿပင္းေသာေႏြရာသီ၌ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းသည္႔ ေႏြေလရူးေတြရွိသည္ဆိုတာကိုသာ ကၽြန္ေတာ္မသိခဲ႔ပါလွ်င္ အပူဒဏ္ကိုသက္သာေစရန္ တစ္ၿခားတစ္နည္းနည္းကို အသံုးၿပဳမိမွာေသခ်ာသည္။ အခုေတာ႔ ေႏြေလရူးေတြရဲ႕ေအးၿမမႈကို ကၽြန္ေတာ္တိမ္ညြတ္ခဲ႔ပါၿပီ။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း ဘယ္အရပ္ဆီကလာၿပီး ဘယ္အရပ္ဆီသို႕ခရီးႏွင္မည္ မသိသည္႔ မေရရာမေသခ်ာလွေသာ ေႏြေလရူးေတြ၏ ေအးၿမလန္းဆန္းမႈကို တစ္ၿခားမည္သည္႕အရာႏွင္႔မွ အစားမထိုးပဲ ေစာင္႕ေမွ်ာ္ၾကည္႕ခ်င္မိသည္။

ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္ေနေသာ အင္းလ်ားကေတာ႕ ဥၾသံတြန္သံေတြနဲ႔ ညံေနသည္။ ဒီတစ္ေခါက္ေႏြေလရူးေတြ မလာေသးသေရြ႕ေတာ႔ ဒီဥႀသတြန္သံေတြနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကို ေၿဖသိမ္႔ရအံုးမည္။

မ်ိဳးေဇာ္(၂၈.၀၂.၁၀)

ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မ်ား


မဂၤလာပါဗ်ာ...။ဒီတစ္ခါေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ပတ္၀န္းက်င္က anniversary လို႕ေခၚတဲ႔ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေလးေတြ အေၾကာင္းေရးခ်င္တယ္ဗ်ာ။ anniversary လို႕ဆိုရင္ေတာ႔ ကမၻာၾကီးနဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ႏွစ္ပတ္လည္ ေန႕ေတြ၊ ႏိုင္ငံတစ္ခု၊ လူမ်ိဳးတစ္ခုနဲ႕ဆိုင္တဲ႔ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေတြကစလို႔ မိသားစုတစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ လူပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ေတြရယ္ ဆိုၿပီိးအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္႔အထင္ေတာ႔ ကမၻာၾကီးေပၚမွာရွိတဲ႔ လူေတြ၊ ႏိုင္ငံေတြ အားလံုးရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေလးေတြ အားလံုးစုလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ တစ္ႏွစ္မွာရွိတဲ႔ (၃၆၅) ရက္လံုးလံုး ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေတြနဲ႔ပဲ ၿပည္႕ေနမယ္ထင္ပါရဲ႕။

အမွန္တကယ္လည္း လူတိုင္းကိုယ္စီမွာ ကိုယ္နဲ႕ဆိုင္တဲ႔အမွတ္တရ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေလးေတြ ရွိၾကမွာပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေန႕ေလးေတြကလည္း ၿပန္ေတြးၾကည္႔ခ်င္စရာ ေပ်ာ္စရာေန႕ေလးေတြ ၿဖစ္ႏိုင္ၿပီး၊ တစ္ခ်ိဳ႔ေန႕ေတြကေတာ႔ ေမ႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနရက္နဲ႔ကို သတိရေနမိတဲ႔ ၀မ္းနည္းစရာေန႕ေလးေတြ ၿဖစ္ၾကမွာပါ။ ကိုယ္ဘြဲ႕ရတာ ႏွစ္ပတ္လည္တဲ႕ေန႔မ်ိဳး၊ ကိုယ္႔ခ်စ္သူနဲ႔ ခ်စ္သူေတြၿဖစ္ၾကတာ ႏွစ္ပတ္လည္ၾကတဲ႕ေနမ်ိဳး၊ ကိုယ္အိမ္ေထာင္ဖက္က ကိုယ္႔ကို သားဦးသမီးဦးေလးေတြ ေမြးဖြားေပးခဲ႔တဲ႔ေနမ်ိဳးေတြဆိုရင္ေတာ႔ အရမ္းကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ႔ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ေလးေတြၿဖစ္ၾကမွာေပါ႔ဗ်ာ။ အဲ....ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္႕အိမ္ကလူၾကီးသူမတစ္ေယာက္ ဆံုးပါးသြားတာ ႏွစ္ပတ္လည္တဲ႔ေန႔မ်ိဳး၊ ကိုယ္႔ခ်စ္သူနဲ႔လမ္းခြဲခဲ႕တာ ႏွစ္ပတ္လည္တာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ႔ ၀မ္းနည္းစရာ၊ လြမ္းေဆြးစရာေန႕ရက္ေလးေတြ ၿဖစ္ၾကမွာပါေနာ္။

ဘာပဲေၿပာေၿပာပါ လူရယ္လို႕ၿဖစ္လာၿပီဆိုရင္ေတာ႔ လူအသိုင္းအ၀န္းတစ္ခုမွာ က်င္လည္ရင္း ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေလးေတြကို အမွတ္မထင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ တမင္ရည္ရြယ္ၿပီးေတာ႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ရွိဖူးလာၾကမွာပါ။ အဲဒီ႔လို ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မ်ိဳးေတြ ေရာက္လာၾကၿပီဆိုရင္လည္း အဲဒီ႕ေန႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီးေတာ႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေလးေတြၿဖစ္ၿဖစ္ အမွတ္တရတစ္ခုခုလုပ္ၾကတာကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္မဟုတ္ရင္ေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္တို႕ပတ္၀န္းက်င္က မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆီမွာ ၾကံဳဖူးၾကမွာပါေနာ္။

သူငယ္ခ်င္းတို႕မွာေရာ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေလးေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားရွိလည္း ၿပန္ေတြးၾကည္႕ၾကပါအံုး။ ၿပီးေတာ႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ႔ေန႔ေတြနဲ႕ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ႔ေန႔ေတြမွာ ဘယ္ဟာကပိုမ်ားလည္း ဆိုၿပီးေတာ႕လည္း စဥ္းစားၾကည္႕ၾကပါအံုး။ တစ္ရက္မွမရွိဘူးလို႕ေတာ႔ "ဘူး"မခံၾကပါနဲ႕ဗ်ာ။ အနည္းဆံုးေတာ႔ ကိုယ္႕အေမကိုယ္႔ကို ေမြးတဲ႔ေန႔ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ လူ႕ေလာကမွာ ပထမဆံုးေသာ အထိမ္းအမွတ္ေန႕ေလးတစ္ေန႔ မဟုတ္လား။ လူတိုင္းလိုလိုကလည္း ကိုယ္႔အေမ ကိုယ္႕ကိုလူသားတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေစခဲ႔တဲ႕ ေန႕ရက္ေလးကို တန္ဖိုးထားၾကမယ္ထင္ရဲ႕ေနာ္။

အဲ...သူမ်ားေတြကိုခ်ည္း လိုက္ေမးေနၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မွာေရာ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေလးေတြ မရွိဘူးလားလို႕ ၿပန္ေမးခ်င္ေနၾကတယ္မလား။ ရွိတာေပါ႔ဗ်ာ...အမ်ားၾကီး။ ပထမဆံုးေၿပာရရင္ေတာ႔ ေအာက္တိုဘာလထဲက ကၽြန္ေတာ္ေမြးေန႔။ ၿပီးရင္ကၽြန္ေတာ္ေမြးရပ္ေၿမကို စြန္႕ခဲ႔တဲ႕ေန႔။ ကၽြန္ေတာ္တက္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ သင္တန္းတစ္ခု(ဘာသင္တန္းလည္းလို႕ေတာ႔ မေၿပာေတာ႕ပါဘူး) စတက္တဲ႔ေန႔၊ ၿပီးေတာ႔အဲဒီ႔သင္တန္းဆင္းတဲ႔ေန႔။ ကၽြန္ေတာ္စၿပီးလုပ္ငန္းခြင္စ၀င္တဲ႔ေန႔။ စသၿဖင္႔ စသၿဖင္႔ အမ်ားၾကီးပါပဲဗ်ာ။ အမ်ားၾကီးေလွ်ာက္ေၿပာၿပေနရင္လည္း ဘယ္သူမွစိတ္၀င္စားၾကမယ္ မထင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဘာေကာင္မွမဟုတ္တဲ႔ သာမန္လူတစ္ေယာက္ပဲမဟုတ္လား။ ဒါေပမယ္႔ ဒီေလာက္မ်ားတဲ႔ေန႔ေတြကို ဘယ္လိုမွတ္မိေနလည္းလို႕ေတာ႔ သိခ်င္ေနၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ တစ္ၿခားလူေတြလို ဒိုင္ယာရီေရးတဲ႔ အက်င္႔မရွိဘူးဗ်။ ေရးခ်င္စိတ္ကို မရွိတာပါဗ်ာ။ အဲ....ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွတ္စုစာအုပ္ထဲက ၿပကၡဒိန္ေလးေတြမွာေတာ႔ ကိုအမွတ္တရၿဖစ္တဲ႔ေန႔မ်ိဳးဆိုရင္ေတာ႔ ကြင္း၀ိုင္းၿပီး စာနဲ႔ ဒါမွမဟုတ္ သေကၤတ တစ္ခုခုနဲ႔ အတိုေကာက္မွတ္တတ္တဲ႕ အက်င္႔ေတာ႕ ရွိတယ္ဗ်။ အဲလိုဆိုေတာ႕လည္း အၿမဲတမ္းအဲဒီစာအုပ္ေတြကို ၿပန္လွန္ေလွာရင္း မွတ္မိေနတာေပါ႔ဗ်ာ။ ၿပီးေတာ႔ တစ္ၿခားသူတစ္ေယာက္ခိုးဖတ္ရင္ေတာင္ ဘာမွနားလည္မွာမဟုတ္ဘူး မဟုတ္လား။ အဲ အဲ ...ေၿပာရအံုးမယ္ဗ်။ အခုဒီပိုစ္႕ေလးကို တင္ဖို႕ဒီစာကို ေရးေနတဲ႕ ဒီေန႕ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕အမွတ္ရစရာ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေတြထဲက တစ္ရက္ေပါ႔ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႕ပါတ္သက္ၿပီး တစ္ခုခုေရးမယ္လုပ္ရင္း အခုလိုႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေလးေတြအေၾကာင္း ေရးၿဖစ္သြားတယ္ပဲ ဆိုပါစို႕။

ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ေလးေတြ အေၾကာင္းေရးရင္း ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ သမိုင္းပညာရွင္ၾကီးတစ္ေယာက္ေရးခဲ႔ဘူးတဲ႔ အဆိုအမိန္႕တစ္ခုကိုၿပန္သတိရမိတယ္ဗ်ာ။ မူရင္းပညာရွင္ရဲ႕နာမည္ကေတာ႕ေမ႕ေနလို႕ ေဆာရီးပါ။ အဲ...သူကဘာေၿပာလည္းဆိုေတာ႕ သမိုင္းဆိုတာ မွတ္စုစာအုပ္ထဲမွာ ထည္႕မွတ္ထားရမယ္႕ ေန႔စြဲသက္သက္မဟုတ္ပါဘူးတဲ႔။ အဲဒီ႕ေန႔ေတြမွာ ၿဖစ္ခဲ႕၊ ၾကံဳခဲ႔ရတဲ႕ အေကာင္းအဆိုးေတြကို သမိုင္းသင္ခန္းစာယူရင္း ေရွ႕လာမယ္႕အနာဂတ္မွာ အတိတ္ကအဆိုးအေကာင္းေတြကို နည္းနာယူရင္းအေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၿပင္ဆင္သြားရမယ္႔ ပညာရပ္တစ္ခုပါတဲ႔ဗ်ာ။ အားလံုးလည္း ကိုယ္႔ရဲ႕အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေလးေတြကို ၿပန္လည္အမွတ္ရၾကရင္း၊ အဲဒီ႕ေန႕ေလးေတြထဲမွာ ကိုယ္ၿပဳၿပင္ရမယ္ထင္တဲ႔ အရာေတြရွိခဲ႕ၾကမယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒါေတြကိုသင္ခန္းစာယူရင္း ေရွ႕ဆက္ၿပီးအေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားသြားၾကပါလို႕ အၾကံၿပဳရင္း....။
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၅.၀၂.၁၀)

Saturday, February 6, 2010

ၿမန္မာတို႕ရဲ႕ ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၃)


ဒီေန႕ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲေရာက္ေတာ႔ ခါတိုင္းေန႕ေတြနဲ႕မတူ ကၽြန္ေတာ္႔ၿမင္ကြင္းထဲမွာ တစ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနသည္။ ဟုတ္သားပဲ… ေဖေဖာ္၀ါရီလ(၁၄)ရက္ေန႔ဆိုရင္ ခ်စ္သူမ်ားေန႕ေရာက္ေတာ႕မွာမို႔ ကုန္တိုက္ၾကီးေတြ၊ ဟိုတယ္ၾကီးေတြ နဲ႔ စူပါးမတ္ကက္ေတြ အားလံုးလိုလိုမွာ valentine day နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ အမွတ္တရ ပစၥည္းေတြ၊ ပရိုးမိုးရွင္းေတြလုပ္ေနသည္ကိုး။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဘယ္ေနရာၾကည္႕ၾကည္႕ ႏွင္းဆီပန္းေတြ၊ အနီရင္႕ေရာင္အၿပင္အဆင္ေတြနဲ႔မို႕ ကၽြန္ေတာ္အၿမင္မွာတစ္မ်ိဳးဆန္းေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဒီလိုအၿပင္အဆင္ေတြနဲ႕ valentine day ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္ခန္းတစ္နားက်င္းပလာခဲ႕ၾကတာ ကၽြန္ေတာ္႔္အထင္ ဆယ္ႏွစ္ပင္မၿပည္႕တတ္ေသး။ အင္တာနက္ႏွင္႔အတူ ေခတ္မွီတိုးတက္လာေသာ မီဒီယာေခတ္၏အလိုအရ တားမရဆီးမရပဲ ၀င္ေရာက္လာေသာ အေနာက္တိုင္းယဥ္ေက်းမႈနဲ႔အတူ သည္လိုအထိမ္းအမွတ္ေန႔မ်ိဳးေတြ ၀င္လာၾကတာကဆန္းေတာ႔မဆန္း။ လူသားတိုင္းမွာ အသည္းႏွလံုးရွိၾကသည္မို႕ ဘယ္သူမဆိုအခ်စ္ႏွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ ႏူးညံ႕ၾက၊ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ၾကတာကေတာ႔ လူ႕သဘာ၀မို႕ အၿပစ္ဆိုစရာ မရွိပါ။ ထားေတာ႔… အခုကၽြန္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာက ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၄) ခ်စ္သူမ်ားေန႕အေၾကာင္းမဟုတ္။ ၿမန္မာေတြေမ႕ေနၾကတဲ႕ ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၃)ရက္ေန႕ အေၾကာင္း….။

ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၃)ရက္ေန႕အေၾကာင္းဆိုရင္ေတာ႔ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက အဲဒီ႕ေန႕က ဘာေန႕မို႕လို႕လည္းလို႔ ေမးၾကမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ ယခုေနာက္ပိုင္း လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႔ ၄င္းတို႕သာယာေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဆင္ႏြဲၾကသည္႕ ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၄)ရက္ေန႔၏ ေရွ႕တစ္ရက္က မိမိတို႕ႏိုင္ငံ၏ ေန႔ထူးေန႔ၿမတ္တစ္ရက္ၿဖစ္သည္ဆိုတာ သိခြင္႕ရၾကရင္ေတာ႔ အံ႕ၾသၾကလိမ္႕မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ တကယ္ေတာ႔ ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၃)ရက္ေန႔သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမန္မာႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ေမြးေန႕ၿဖစ္သည္။ အတိအက်ဆိုရရင္ေတာ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ၁၉၁၅ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ(၁၃)ရက္ေန႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ႕ၿခင္းၿဖစ္သည္။ ယခုထက္တိုင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သက္ရွိထင္ရွားရွိမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ အသက္(၉၅)ႏွစ္ပင္ ၿပည္႕ေတာ႔မည္။ ဒါေပမယ္႔ တကယ္႔တကယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အသက္ရွင္သန္ခြင္႕ရခဲ႕သည္က (၃၂)ႏွစ္ေက်ာ္ရံုေလး။ ၁၉၄၇ ေရာက္ေတာ႔ အမ်ိဳးကိုသစၥာေဖာက္ခဲ႔သည္႕ လူတစ္စုလက္ထဲမွာ တိုင္းၿပည္အတြက္ သူ႔အသက္ကိုစြန္႕ရင္း ကြယ္လြန္ခဲ႕ရသည္။ သူ႕အသက္ရွင္ခဲ႔ရသည္႔ ကာလႏွစ္ (၃၀) ေက်ာ္မွာလည္း တိုင္းၿပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဘ၀ကိုသူပံုအပ္ခဲ႔ရသည္။ တိုင္းၿပည္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခြင္႕ရခဲ႕တာေတာင္ သူရိုးပံု၊ ဂုဏ္ပကာသနမမက္ပံုေတြက ၿမန္မာမွာသာမက ကမၻာကပါေလးစားးခဲ႕ရသည္။ တစ္ဖက္က ရိုးသားေအးေဆးေပမယ္႔ တိုင္းၿပည္အေရးကိစၥနဲ႕ ပတ္သက္လာရင္စပ္စပ္ထိမခံခဲ႕ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သတၱိကလည္း ကမၻာ႔ေခါင္းေဆာင္းေတြ ေလးစားအတုယူခဲ႔ၾကရသည္။ ဒီလိုဘြဲ႕ထူး ဂုဏ္ထူးေတြနဲ႕ ေလးစားစရာအလြန္ေကာင္းတဲ႔ မိမိတို႔တိုင္းၿပည္ရဲ႕သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမြးေန႔ကို ၿမန္မာၿပည္သူတစ္ခ်ိဳ႕ေမ႕ေနၾကသည္ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ရွက္စရာေကာင္းသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။

အခ်စ္ဆိုေသာ အရာတစ္ခုအတြက္ ေရွ႕ကေနကာကြယ္ေပးခဲ႕သည္ဆိုေသာ လူပုဂိၢဳလ္တစ္ဦးကို ဂုဏ္ၿပဳသည္ဆိုသည္႕ ဒ႑ာရီဆန္ဆန္ပံုၿပင္တစ္ပုဒ္မွ ေပါက္ဖြားလာေသာ မိမိတို႔ယဥ္ေက်းမႈမဟုတ္သည္႔ Valentine day ကိုၿမန္မာၿပည္သူေတြ အၿမဲတမ္းအမွတ္ရေနၾကလွ်င္၊ ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္ ကိုယ္႕လူမ်ိဳးအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ကိုယ္႔က်ိဳးမဖက္အသက္ကိုစြန္႕ၿပီးကာကြယ္ခဲ႕သူ မိမိတို႕တိုင္းၿပည္ရဲ႕ သူရဲေကာင္းအာဇာနည္တစ္ဦးရဲ႕ ေမြးေန႔ကို အမွတ္ရဖို႕ဆိုတာၾကေတာ႔ေကာ ဘာေၾကာင္႔ ၀န္ေလးေနၾကမွာလဲ။

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မၾကာခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႕ေရာက္ေတာ႔မည္။ တစ္နည္းဆိုရလွ်င္ ေရွးယခင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုဂုဏ္ၿပဳသည္႕အေနၿဖင္႔ သတ္မွတ္ထားေသာ ၿမန္မာ႔ကေလးမ်ားေန႕ေရာက္ေတာ႕မည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေမြးေန႔အခါသမယမွာ ကြယ္လြန္သူဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႕တိုင္းရင္းသားၿပည္သူေတြ အမွတ္ရၾကရင္း တိုင္းၿပည္ရဲ႕အနာဂတ္ပဲ႔ကိုင္ရွင္ေတြၿဖစ္လာၾကမယ္႔ ကေလးေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို တိုင္းၿပည္အတြက္မ်ိဳးခ်စ္ပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေအာင္၀ိုင္း၀န္းေစာင္႕ေရွာက္ၾကရေအာင္လို႕ တိုက္တြန္းရင္း ယခုေခတ္ကေလးေတြရဲ႕ မူလတန္းဖတ္စာအုပ္ေတြမွာ ဖတ္ခြင္႔မရ၊ သင္ၾကားခြင္႔မရေတာ႕တဲ႕ (အမွန္အတိုင္းေၿပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မသင္ၾကားခဲ႕ရတဲ႕) ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဖိုးေတြ အေဖေတြေခတ္က သင္ၾကားခဲ႕ရတဲ႕ ကဗ်ာေလးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုဂုဏ္ၿပဳရင္ ၿပန္လည္ေဖာ္ၿပေပးလိုက္ပါတယ္။ ၿမန္မာ႔ကေလးမ်ားေန႕မွာ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ…။

မ်ိဳးေဇာ္ (၀၇.၀၂.၁၀)


ေဖေဖာ္၀ါရီ တစ္ဆယ္႔သံုးမွာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ပါ
တစ္ေထာင္႔ကိုးရာ တစ္ဆယ္႔ငါး
ေရွ႕ေနဦးဖာ သား
ဇာတိနတ္ေမာက္ မေကြးခရိုင္
သိၾကမ်ားခုတိုင္
ၾကံ႕ၾကံ႕ခိုင္တဲ႔ ဇာနည္ဘြား
မိခင္ ေဒၚစုသား…
တစ္ေထာင္႔ကိုးရာေလးဆယ္႔ခြန္
ေၿပာင္းၾကြတမလြန္
မ်က္ရည္သြန္လို႔ ဘ၀င္ညိႈး
ဇူလိုင္ တစ္ဆယ္႔ကိုး
ၿပည္ေထာင္စုရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဒို႔ဖခင္
ေကာင္းေစခ်င္တဲ႔ အမွာစကား
ငါတို႔မေမ႕အား
ဆိုရွယ္လစ္ေဘာင္ လမ္းစဥ္းမ်ား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္သြား…။

Saturday, January 30, 2010

အိပ္မက္ေတြကေၿပာတယ္…


ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက

အိပ္မက္ေတြကေၿပာတယ္

အရုပ္လွလွေလးေတြနဲ႔ ပံုၿပင္ကမၻာထဲက

တိရစၧာန္ေလးေတြေပါ႔။



ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းေနခါစက

အိပ္မက္ေတြကေၿပာတယ္

သူငယ္ခ်င္းေတြလြယ္တဲ႔

ေက်ာပိုးအိတ္လွလွေလးေတြနဲ႔

ေရာင္စံုစက္ဘီးေလးေတြေပါ႔။



ကၽြန္ေတာ္အရြယ္ေရာက္လာေတာ႔

အိပ္မက္ေတြကေၿပာတယ္

သံစံုသီက်ဳးတတ္တဲ႔ မိန္းမလွေလးေတြေပါ႔



ကၽြန္ေတာ္အရြယ္ေလးဟိုင္းလာေတာ႔

အိပ္မက္ေတြကေၿပာတယ္

သာယာခ်မ္းေၿမ႕တဲ႔ မိသားစုဘ၀ေလးနဲ႔

ခ်စ္စရာကေလးေလးေတြေပါ႔



ကၽြန္ေတာ္အရြယ္က်လာေတာ႔

အိပ္မက္ေတြကေၿပာတယ္

ၿငိမ္႕ေညာင္းေအးေဆးတဲ႔ ထြက္သက္တစ္ခုေပါ႔

ၿပီးေတာ႔ အုတ္ဂူလွလွေလးတစ္လံုး

ခ်စ္ရသူရဲ႕ ထာ၀ရလွဲေလ်ာင္းရာ နံေဘးမွာေပါ႔။

မ်ိဳးေဇာ္ (၀၉.၀၁.၁၀)


ၾကံဳတုန္းေၿပာရအံုးမယ္ဗ်။

ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက အလိုခ်င္ဆံုးအရာႏွစ္ခု ရွိခဲ႔ဘူးတယ္။ အဲဒါ တစ္ၿခားေက်ာင္းသားေတြလြယ္တဲ႔ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးေတြနဲ႕ စက္ဘီးေလးေတြပဲ။ ကၽြန္ေတာ္႔အေမကေတာ႔ ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ရင္ ခါးကုန္းမွာစိုးလို႔ဆိုတဲ႕ အေၾကာင္းၿပခ်က္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေက်ာပိုးအိတ္၀ယ္မေပးဘူးဗ်။ စက္ဘီလည္းထိုနည္း၄င္းပဲ။ အဲဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ညဘက္အိပ္ေပ်ာ္သြားတိုင္း အိပ္မက္ထဲမွာမက္မိတာက ေက်ာပိုးအိတ္ေလးလြယ္ၿပီး စက္ဘီးစီးၿပီးေက်ာင္းသြားရတာ ခဏခဏပါပဲ။ ၾကီးလာေတာ႔ ငယ္ငယ္ကလိုခ်င္ခဲ႕တဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ေတြ၊ စက္ဘီးေတြကို မိဘေတြက၀ယ္ေပးေပမယ္႔ အဲဒီ႕အခ်ိန္က်ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္တာ အဲဒါေတြမဟုတ္ေတာ႔ၿပန္ဘူးဗ်။ သိတယ္မလား။ ကဗ်ာထဲကအတိုင္းပဲ၊ အရြယ္ေရာက္လာေတာ႔……….ဟဲ ဟဲ။ အရြယ္ကေတာ႔ မဟိုင္းေသးပါဘူးဗ်ာ။ ဒါေတြကၾကိဳေတြးထားတာေလ။ အုတ္ဂူလွလွေလးကလည္း အေ၀ၾကီးလိုေသးတယ္ထင္တာပဲ။ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ။(အိပ္မက္မ်ား)

ေဆာင္းခိုဌက္


ဒီႏွစ္ရန္ကုန္ေဆာင္းက ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းသည္။ မနက္ပိုင္းေလာက္ပဲ ေၿမာက္ၿပန္ေလေအးအနည္ငယ္ေၾကာင္႔ ဆိုသာရံုေလးေအးၿပီး က်န္တဲ႕အခ်ိန္ေတြမွာ ပူစပ္စပ္ႏွင္႔ ေႏြရာသီလိုၿဖစ္ေနသည္။ ေဆာင္းရာသီကို အလြန္ႏွစ္သက္ေသာကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔ေတာ႔ ဘာရယ္မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္ေသာ အထပ္ၿမင္႔တိုက္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးတစ္ခုရဲ႔ အိမ္ေရွ႕ၿပတင္းေပါက္မွ အၿပင္သို႕ေငးၾကည္႕ေနရင္း ရုတ္တရက္ ခိုတစ္ေခါင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုက္ခန္းေလးမွ ခပ္နိမ္႔နိမ္႔ ၿဖတ္ပ်ံသြားတာ ၿမင္လိုက္ရသည္။ အခုလိုဌက္တစ္ေကာင္ပ်ံတာကို အေပၚစီးမွၿမင္ခြင္႔ရသည္က ကၽြန္ေတာ္တို႕လိုအထပ္ၿမင္႔မွာေနေနသူေတြ အတြက္ကေတာ႔ အထူးအဆန္းမဟုတ္ေတာ႕တာေတာ႔ ေသခ်ာသည္။ ဒါေပမယ္႕ ဒီေန႕ေတာ႕ဘာရယ္မဟုတ္ အခုလိုဌက္တစ္ေကာင္ၿဖတ္ပ်ံသြားတာကိုၿမင္ေတာ႔ တစ္စံုတစ္ခုကို ၿပန္လည္တမ္းတမိသည္။

ေဆာင္းခိုဌက္.....
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေမြးရပ္ေၿမ ဧရာ၀တီတိုင္းရဲ႕ နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္ခဲ႕စဥ္က အခုလိုအခ်ိန္ေတြဆို ေကာင္းကင္ကိုေမာ႕ၾကည္႔လိုက္ရင္ ေၿမာက္ဘက္ဆီကတိုက္ခိုက္လာတဲ႔ ေၿမာက္ၿပန္ေလေအးေအးေတြနဲ႕အတူ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွမၿမင္ဖူးေသာ ဌက္တစ္ခ်ိဳ႕အုပ္ဖြဲ႕ၿပီး ပ်ံသန္းသြားတာမ်ိဳးကို တစ္ခါတစ္ရံေတြ႕ဖူးသည္။ အဖြားကေတာ႕ ဒီဌက္ေတြက ကမၻာၾကီးရဲ႕ေၿမာက္ဘက္အရပ္ ေရခဲေတြဖံုးလႊမ္းေနေသာ တိုက္ၾကီးေတြဆီကေန ေဆာင္းခိုဖို႕ေရာက္လာၾကေသာ ေဆာင္းခိုဌက္ေတြလို႔ ရွင္းၿပဖူးသည္။ ေဆာင္းခိုဌက္ေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႕နယ္ၿမိဳ႕ေလးမွာ ေဆာင္းခိုဖို႕ေရာက္လာၾကတာေတာ႕ မဟုတ္။ သူတို႕နားခိုမည္႕ အေနာက္ရိုးမဆီကို ဦးတည္ရင္း တစ္ခါတစ္ရံ မ်က္စိလည္လမ္းမွားၿပီး ေလစီးေၾကာင္းေတြနဲ႔အတူ ေရာက္လာၾကၿခင္းၿဖစ္သည္။ အပူအပင္ဆိုတာကို ဘာမွန္းမသိခဲ႕ေသာအရြယ္မို႕ ခ်မ္းစိမ္႕စိမ္႕ေဆာင္းညေနခင္းေတြမွာ အခုလိုထူးဆန္းေသာအေရာင္အေသြးစံုသည္႔ ဌက္ကေလးေတြကို ၿမင္ေတြ႕ခြင္႕ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။ ခ်မ္းစိမ္႕ေသာ၊ ၿမဳႏွင္းေတြေ၀ေနေသာ၊ ေဆာင္းညေနခင္းေတြေရာက္လာၿပီဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးအသက္အရြယ္ေရာက္သည္အထိ ေကာင္းကင္မွာ ေရာင္စံုေဆာင္းခိုဌက္ေတြကို ၿမင္ရႏိုးေမွ်ာ္ၾကည္႕တတ္သည္။

အခုေတာ႔ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အတၱေတြေနာက္လိုက္ရင္း ၿမိဳ႕ၾကီးၿပၾကီးတစ္ခုမွာ ေဆာင္းေရာက္ရင္ ေဆာင္းခိုဌက္ေတြကို ေမွ်ာ္ၾကည္႕ဖို႕သတိမရခဲ႔တာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာခဲ႕ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ထားခဲ႕ေသာ နယ္ၿမိဳႈေလးကလည္း အခုေလာက္ဆိုၿမိဳႈၾကီးတစ္ခုအရြယ္ တိုးတက္လာခဲ႕ၿပီဖို႕ သစ္ပင္ေတြေနရာမွာ အထပ္ၿမင္႕တိုက္ေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေၿပးလႊားေဆာ႕ခဲဖူးေသာေၿမနီလမ္းေနရာေတြမွာ ကတၱရာလမ္းမၾကီးေတြနဲ႔ၿဖစ္ေနၿပီမို႕ သဘာ၀တရားေတြလည္းေတာ္ေတာ္ေလွ်ာ႔ပါးကုန္ေလာက္ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီ႕ၿမိဳ႕ေလးကို အခုေနၿပန္သြားခြင္႕ရခဲ႕ရင္ေတာင္မွ အရင္လိုေဆာင္းခိုဌက္ေတြၿဖတ္ပ်ံသြားတာကို ၿမင္ေတြ႕ခြင္႕ရေတာ႕မွာ မဟုတ္တာေတာ႕႔ ေသခ်ာသည္။

ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿပန္ေတြးၾကည္႕မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လူသားတစ္ေယာက္ပီသစြာ ဘ၀ဆိုတာကိုရုန္းကန္ရင္း သင္႕ေတာ္ရာအရပ္ဆီကို ခိုနားဖို႕ေရာက္ခဲ႕တာအေတာ္ေတာင္ၾကာခဲ႕ၿပီပဲ။ ဒါဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၾကမ္းတမ္းတဲ႕ရာသီဥတုဒဏ္ကို ေခတၱခဏကာကြယ္ဖို႕ အတြက္သင္႔ရာအရပ္ကို ပ်ံသန္းခဲ႕ရတဲ႔ ေဆာင္းခိုဌက္တစ္ေကာင္ေပါ႔...။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၂.၁၂.၀၉)

ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုကို ေနာက္ၿပန္လွည္႕ၾကည္႕ၿခင္း


ဘာလိုလိုနဲ႕ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ေတာင္ ကုန္ေတာ႔မွာပဲေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ႏွစ္သစ္ေရာက္ေတာ႔မယ္ဆိုေတာ႔ အရင္ႏွစ္ေတြတုန္းကလိုပဲ ႏွစ္တစ္ႏွစ္လံုးစာက အၿဖစ္အပ်က္ေတြကို review ပံုစံနဲ႕ ၿပန္ေရးဖို႔ အခ်က္အလက္ေတြစုေနတုန္း ဒီအပတ္ (ဒီဇင္ဘာ ၇ ရက္) ထုတ္တိုင္းမ္မဂၢဇင္းကို ဖတ္လိုက္ရတယ္ဗ်။ မ်က္ႏွာဖံုးေဆာင္းပါးရဲ႕ ေခါင္းစဥ္က The decade from hell တဲ႔။ ငရဲခန္းထဲက ဆယ္စုႏွစ္ေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီေခါင္းစဥ္ေလးေတြ႔မွပဲ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ဟာ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကုန္ဆံုးရံုတင္မကပဲ ၂၁ ရာစုရဲ႕ ပထမဆယ္စုႏွစ္တစ္ခု ကုန္ဆံုးတာပါလား ဆိုတာကိုလည္း သတိၿပဳမိတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေဆာင္းပါးရွင္ေရးၿပထားတဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုစာ အခ်က္အလက္ေတြကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ႔မွ ကမၻာၾကီးေပၚမွာ ဒီဆယ္စုႏွစ္ဟာ အဆိုးရြားဆံုးအၿဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႕လႊမ္းမိုးခဲ႕တယ္ဆိုတာကို ၿပန္ၿပီးေတြးမိတယ္ဗ်။

လတ္တေလာၿဖစ္ေနတဲ႕ ကမၻာ႔စီးပြားပ်က္ကပ္အပါအ၀င္ သမိုင္းမွာရွိခဲ႔ဘူးတဲ႕ အဆိုးရြားဆံုးစံခ်ိန္ေတြကို ရိုက္ခ်ိဳးႏိုင္ေလာက္တဲ႕ လူလူခ်င္းလုပ္ၾကံမႈေတြ၊ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ေတြ၊ တစ္ကမၻာလံုးကို ၿခိမ္းေၿခာက္ခဲ႕တဲ႕ေရာဂါဆန္းေတြနဲ႕ ၾကံဳေတြ႕ခဲ႕ရတဲ႕ ဆယ္စုနွစ္တစ္ခုလည္း ၿဖစ္ခဲ႕တယ္လို႕ ဆိုတယ္ဗ်။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ဒိေဆာင္းပါးရဲ႕ ဒုတိယေခါင္းစဥ္ကို ေဆာင္းပါးရွင္က အဆိုးရြားဆံုးဆယ္စုနွစ္လို႔ တပ္ခဲ႕ဟန္တူပါတယ္။

ဆယ္စုႏွစ္ရဲ႕ပထမဆံုးႏွစ္ၿဖစ္တဲ႕ ၂၀၀၀ ၿပည္႔ႏွစ္ကို ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ပထမဆံုး ဇန္န၀ါရီလ (၁)ရက္ေန႕မွာပဲ Y2K ဗိုင္းရပ္ၿပႆနာနဲ႕ စၿပီးရင္ဆိုင္ရေတာ႔တာပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ ကြန္ပ်ဳတာပညာရွင္ေတြ၊ သိပၸံပညာရွင္ေတြအတြက္ကေတာ႔ တစ္ကယ္႔ကို ေခါင္းခဲေစခဲ႔ ၿပႆနာတစ္ခုပါပဲ။

အဲ ၿပီးေတာ႔ ေနာက္တစ္ႏွစ္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ထဲေရာက္ေတာ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ တစ္ခါမွ စိတ္ကူးေတာင္ယဥ္မၾကည္႕ဘူးခဲ႔တဲ႕ 9/11 ၿဖစ္ရပ္ဆိုးၾကီးၿဖစ္ခဲ႕ၿပန္တယ္။ အေမရိကန္ေတြအတြက္ေရာ တစ္ကမၻာလံုးအတြက္ပါ ဘယ္လိုမွေမ႔ေပ်ာက္မရႏိုင္တဲ႕ စစ္ၿဖစ္ပြားၿခင္းေၾကာင္႔မဟုတ္ပဲ အဆိုးရြားဆံုးလူလူၿခင္းေသေစမႈၾကီးလည္း ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီၿဖစ္ရပ္ေၾကာင္႔ပဲ အၿပစ္မဲ႕ၿပည္သူ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ေသဆံုးခဲ႕ရတယ္ မဟုတ္လား။

၂၀၀၂ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ႔ ဘာလီကၽြန္းဗံုးေပါက္ကြဲမႈေၾကာင္႔ လူ ၂၀၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ႕ရၿပန္တယ္။

၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွာေတာ႔ တရုတ္တိုင္ေပဟာ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာ လူလူခ်င္းကူးစက္လြယ္တဲ႕ SARS ေရာဂါဗိုင္းရပ္ပိုး တစ္မ်ိဳးကိုေတြ႕ရွိေၾကာင္း တရား၀င္ေၾကၿငာတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အာရွတိုက္ရဲ႕ ခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြ အဆိုးရြားဆံုး ထိခိုက္ခဲ႕ရၿပန္တယ္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္ နွစ္ကုန္ခါနီးအခ်ိန္ေရာက္ေတာ႔ ကမၻာကိုတုန္လႈပ္သြားေစမယ္႔ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ဆိုး တစ္ခုနဲ႕ ရင္ဆိုင္ရၿပန္တယ္။ အႏိၵယသမုဒၵရာ အတြင္းမွာ ဗဟိုၿပဳခဲ႕တဲ႕ ဆူနာမီငလ်င္လိႈင္းေတြရဲ႕ ရိုက္ခတ္မႈဒဏ္ကို အာရွတိုက္နဲ႕ အာဖရိကတိုက္ ႏွစ္ခုမွာရွိတဲ႔ ႏိုင္ငံေပါင္း တစ္ဒါဇင္ေလာက္က ၿပည္သူေတြ ခံစားခဲ႔ရၿပန္တယ္။ ဒီဆူနာမီလိႈင္းရဲ႕ ရိုက္ခတ္မႈေၾကာင္႔ လူဦးေရ ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ အသက္ဆံုးရံႈးခဲ႕ရၿပန္ပါတယ္။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္အေရာက္မွာေတာ႔ ေၿမာက္ကိုရီးယားႏုိင္ငံက သူ႕မွာဖ်က္အားၿပင္း ႏဴကလီးယားလက္နက္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီးၿဖစ္ေၾကာင္း တရား၀င္သတင္းထုတ္ၿပန္တယ္။ ဒါနဲ႕ မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ အင္ဒိုနီရွားႏိုင္ငံက လူကိုပါကူးစက္နိုင္တဲ႕ ၾကက္တုပ္ေကြးေရာဂါပိုး(H5 N1) ေတြ႕ရွိေၾကာင္း ေၾကၿငာတယ္။

၂၀၀၆ ေရာက္ေတာ႔ စံခ်ိန္တင္ေလာင္စာဆီေစ်းၿမင္႔တက္မႈက ကမၻာကိုခ်ိမ္းေၿခာက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ႔ Israel နဲ႕ Hizballah တို႕ၾကား လက္ဘႏြန္မွာ စစ္ပြဲၿဖစ္ပြားတယ္။

၂၀၀၈ မွာေတာ႔ ၿမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းမွာတစ္ခါမွာ မၾကံဳဘူးခဲ႔တဲ႕ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း နာဂစ္တိုက္ခတ္မႈကို ခံရတယ္။ နာဂစ္မုန္တိုင္းအၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ တရုတ္ႏိုင္ငံ စီခၽြမ္ငလ်င္ကလည္း ၿပည္သူေတြရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္စီးစည္ေတြကို ေခၽြခဲ႕ၿပန္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ အႏိၵယႏိုင္ငံ မူဘိုင္းၿမိဳ႕ လုပ္ၾကံမႈၾကီးကလည္း ၿပည္သူ ၁၇၀ ေက်ာ္ကို အသက္ဆံုးရႈံးေစခဲ႕ၿပန္တယ္။ ႏွစ္ကုန္ခါနီးေရာက္ေတာ႔ ႏွစ္အစပိုင္းကတည္းက အစၿပဳလာတဲ႕ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ စေတာ႔ရွယ္ရာမာကက္ လဲၿပိဳစၿပဴလာတယ္။

၂၀၀၉ အေရာက္မွာေတာ႔ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေႏွာင္ပိုင္းမွာ အားေကာင္းလာတဲ႕ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက အစၿပဳခဲ႕တဲ႕ စီးပြားေရးဆုတ္ယုတ္မႈဟာ စီးပြားပ်က္ကပ္အသြင္ေၿပာင္းလည္းၿပီး တစ္ကမၻာလံုး အတိုင္းအတာနဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို အေမာက္ကမၿဖစ္ေစခဲ႕တယ္။ ကမၻာက်န္းမာေရးအဖြဲ႕ၾကီး (WHO) က ကမၻာလူတုပ္ေကြးေရာဂါ (A H1N1) ကို တစ္ကမၻာလံုးကို ကပ္ေရာဂါအသြင္နဲ႕ၿခိမ္းေၿခာက္လာႏိုင္တဲ႕အတြက္ အဆင္႔သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႕ ထုတ္ၿပန္ေၾကၿငာတယ္။

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဒီလိုအဆိုးဆံုးၿဖစ္ရပ္ေတြနဲ႕ ကမၻာေက်ာ္ခဲ႕တဲ႕ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုမၾကာခင္ ကုန္ဆံုးေတာ႔မယ္။ ဒါကိုပဲ ေဆာင္းပါးရွင္က ငရဲခန္းထဲက ဆယ္စုႏွစ္ဆိုၿပီးေထာက္ၿပခဲ႕တာပါ။ ဘာပဲေၿပာေၿပာပါ အဆိုးဆံုးဆိုတဲ႕ အရာေတြထဲကေန အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ႕ ၿပန္လည္တည္ေထာင္မႈေတြ၊ အားယူမႈေတြကပဲ လူသားေတြအတြက္ ေရွ႕ဆက္သြားရမယ္႔ အေကာင္းဆံုးလမ္းေတြပဲမဟုတ္လား။

မၾကာခင္ႏွစ္သစ္ကူးေတာ႔မယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းမွာၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕ အၿဖစ္အပ်က္ဆိုးေတြဆီကေန သမိုင္းသင္ခန္းစာယူရင္း ေရွ႔လာမယ္႕ႏွစ္သစ္မွာ အားသစ္ေတြနဲ႕ ကမၻာၾကီးမွာ အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ႕ အရာေတြကိုလုပ္ၿပႏိုင္ဖို႕ကသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕လူသားေတြရဲ႕ တာ၀န္မဟုတ္လား။ ၿပီးေတာ႔ ကမၻာၾကီးမွာ မလိုအပ္တဲ႕ အၿငိဳးအေတးေတြနဲ႕ စစ္ပြဲေတြ၊ လူလူခ်င္း သတ္ၿဖတ္မႈေတြအၿပင္ သဘာ၀ေဘးဆိုးေတြ၊ ကပ္ေရာဂါဆိုးေတြ ေဘးကေန နည္းႏိူင္သမွ်နည္းႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းလိုက္ၾကရေအာင္။

မ်ိဳးေဇာ္(၁၄.၁၂.၀၉)

မွတ္ခ်က္။ ။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ(၇)ရက္ထုတ္ တိုင္းမ္မဂၢဇင္းပါ Andy Serwer ၏ The Decade from Hell ကို မွီၿငမ္းပါသည္။

အင္းလ်ားက်ိန္စာ


ေကာင္မေလး : ဟဲ႕...ေပ်ာ္စရာၾကီးေနာ္၊ ဒီေန႔ေက်ာင္းမွာ ခရစ္စမတ္ပါတီရွိလို႕ ငါတို႕ကို ေက်ာင္းအေစာၾကီး ဆင္းေပးလိုက္တာ။

ေကာင္ေလး : ဟြန္း...ဆရာေတြကလည္း ငါတို႕ေက်ာင္းသားေတြက်ေတာ႔ မပါရဘူး။ သူတို႕ဟာသူတို႕က်ိတ္ၿပီးလုပ္တယ္။

ေကာင္မေလး : ဟာ..နင္ကလည္း အေရးထဲ ငတ္ၾကီးက်ေနၿပန္ၿပီ။ အခုလိုေက်ာင္းကေနေစာေစာၿပန္ရေတာ႔ ေလွ်ာက္လည္ဖို႕ အခ်ိန္ပိုရတာေပါ႔ဟ။ ဟုတ္ဘူးလား။

ေကာင္ေလး : အင္းေလ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ နင္ကဘယ္သြားခ်င္လို႕လဲ။

ေကာင္မေလး : နင္ ကန္ေဘာင္ေရာက္ဘူးလား။

ေကာင္ေလး : အင္း ေရာက္ဘူးတယ္ေလ။ မိန္းထဲမွာ ဂလိုဘယ္တက္တုန္းကဆို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အဲဒီ႔ကို ခဏခဏေရာက္တယ္။

ေကာင္မေလး : ဟုတ္လား။ ငါၾကားဘူးတာေတာ႕ အင္လ်ားကန္ေဘာင္က ကိုယ္ခ်စ္တဲ႕သူနဲ႕သြားရင္ ကန္ေဘာင္တစ္ပတ္ၿပည္႕ေအာင္ ေလွ်ာက္ရတယ္တဲ႔။ မေလွ်ာက္မိရင္ ခ်စ္ကံေခတတ္တယ္တဲ႕ဟ။

ေကာင္ေလး : အာ....နင္ကလည္း မဟုတ္ကဟုတ္ကေတြ။ ငါေတာ႔တစ္ခါမွ မၾကားဘူးပါဘူး။

ေကာင္မေလး : တကယ္ေၿပာတာဟ။ ငါ႔အိမ္က အစ္ကိုေတြေၿပာတာ ၾကားဘူးလို႔ နင္႔ကိုၿပန္ေၿပာၿပတာ။

ေကာင္ေလး : ထားလိုက္ပါေတာ႕ေလ။ ေတာ္ေသးတာေပါ႔ အင္းလ်ားမို႕လို႔။ ငါတို႕ေက်ာင္းေရွ႕က ကန္ေတာ္ၾကီးသာအဲလိုတစ္ပတ္ၿပည္႔ေအာင္ပတ္ရမယ္။ မပတ္ရင္ ကြဲမယ္ဆိုလို႕ကေတာ႔ ဘယ္အတြဲမွေတာင္ ကန္ေတာ္ၾကီးနားကို ကတ္ရဲမွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ ဟား ဟား ဟား။

ေကာင္မေလး : နင္ဟာေလ။ ငါက အေကာင္းေၿပာေနတာ။ ငါေၿပာတဲ႔စကားဆို ေလွာင္ဖို႔ေၿပာင္ဖို႕ေလာက္ပဲသိတယ္။ ဘယ္ေတာ႔မွ အေလးအနက္မထားဘူး။

ေကာင္ေလးက အဲဒါမ်ိဳးေတြ အယံုအၾကည္မရွိေပမယ္႔ ေကာင္မေလးရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင္႔ အဲဒီ႕ေန႕ကသူတို႕ေတြ အင္းလ်ားကိုမသြားၿဖစ္ခဲ႕ၾကပါဘူး။ တကယ္လို႔သာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အင္းလ်ားကိုေရာက္ၿဖစ္ခဲ႕ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ အင္းလ်ားကန္မွာ ကန္ကိုတစ္ပတ္ၿပည္႔ေအာင္ေလွ်ာက္လို႔ရတဲ႕ လူသြားလမ္းဆိုတာ မရွိဘူး ဆိုတာကိုသူတို႕သိသြားၾကမွာပါ။ အခုေတာ႕.....

ဒါေပမယ္႔ ဒီစာေလးကိုမေရးခင္ မၾကာေသးတဲ႕အခ်ိန္ကပဲ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႕ေမြးေန႔အထိမ္းအမွတ္ဆိုၿပီး အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ေပၚကို ေရာက္ခဲ႔ပါေသးတယ္။ ေကာင္မေလးေၿပာခဲ႔သလို ကန္ေဘာင္ကိုတစ္ပတ္ၿပည္႔ေအာင္ေလွ်ာက္ဖို႕လည္း စိတ္မကူးခဲ႔ပါဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႔ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္မွာ တစ္ပတ္ၿပည္႔ေအာင္ေလွ်ာက္လို႔ရတဲ႕ လူသြားလမ္းဆိုတာ ရွိ္မွ မရွိတာကိုး ေနာ႕။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၂.၁၁.၀၉)