My Dreams are my Life, my Heart and my Future!

Saturday, January 28, 2012

တစ္ေရးႏိုး ေငြ႕ရည္ဖြဲ႔ၿခင္း


ကၽြန္ေတာ္႔ခႏၵာကိုယ္ေပၚသို႕ က်ေရာက္လာေသာ ေနေရာင္ၿခည္ဒဏ္ခပ္စူးစူးေၾကာင္႔ ေကာင္းကင္ၿပင္ကို ေမာ႔ၾကည္႕မိေတာ႔ ကာလအတန္ၾကာေအာင္ မင္းမူေနၾကေသာ တိမ္မည္းမည္းေတြေတာင္မရွိၾကေတာ႔။ ဒါေပမယ္႔လည္း တစ္ခါတစ္ရံ တိုက္ခတ္လာေသာ ေၿမာက္ၿပန္ေလညွင္းေတြေၾကာင္႔ မၾကာခင္ ေဆာင္းေရာက္ေတာ႔မည္ဆိုတာကိုေတာ႔ အလိုလိုေနရင္းသိလိုက္ရသည္။ ေၿမာက္ၿပန္ေလညွင္းေတြက တစ္ၿခားရာသီေတြမွာ တိုက္ခတ္တတ္ေသာ ေလေၿပေတြနဲ႔မတူ။ အနည္းငယ္ေအးစက္ေသာ အေငြ႕အသက္ေတြကပါလာစၿမဲ။ ကၽြန္ေတာ္အလြန္ႏွစ္သက္ေသာ အဲဒီ႕ေအးစက္ေသာ အေငြ႕အသက္ေတြက ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ေတာ႔ ႏွစ္ေတြဘယ္ေလာက္ေၿပာင္းေၿပာင္း ရိုးမသြားေသာ ခ်စ္သူ၏ကိုယ္သင္းရနံ႕ေတြလို ၿဖစ္ေနခဲ႔တာၾကာခဲ႔ပါၿပီ။ အခုေတာ႔ အဲဒီ႕လိုေဆာင္းရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြကို တစ္ဖန္ၿပန္လည္ရႈရိႈက္ခြင္႔ရေနၿပန္ၿပီ။

တစ္စံုတစ္ရာကို တစ္စြဲတစ္လမ္းႏွင္႔အယူသည္းတာရယ္လို႕ မရွိေသာ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ႏွစ္တစ္ခါေရာက္လာေနက်ေဆာင္းသည္ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႕ ကံေကာင္းၿခင္းေတြကို အၿမဲတမ္းသယ္ေဆာင္လာေပးတတ္သည္ဆိုေသာ အစြဲအလမ္းတစ္ခုရွိေနတာကေတာ႔ အေတာ္ရယ္စရာေကာင္းသည္ဟုထင္ပါသည္။

ေဆာင္း၏မနက္ခင္းေတြမွာ ေကာ္ဖီပူပူတစ္ခြက္ကို ေရွ႕မွခ်ထားရင္း ယင္းေကာ္ဖီခြက္မွထြက္လာေသာ အေငြ႕ေတြက ေကာင္းကင္ထက္ကက်လာေသာ ၿမဳေတြနဲ႔ ေပါင္းစီးသြားတာကို ထိုင္ၾကည္႕ရေသာ ေဆာင္းမနက္ခင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္အလြန္ၿမတ္ႏိုးပါသည္။ ကမၻာေၿမအတြက္ ေအးၿမၿခင္းေတြယူေဆာင္လာေသာ ေဆာင္းကိုယ္တိုင္ကလည္း ခ်မ္းေအးလြန္းလွ၍ ေကာ္ဖီေငြ႕ေတြထဲမွ အေႏြးဓာတ္ကိုႏွစ္ၿခိဳက္ပံုရသည္ထင္႔။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ကေတာ႔ တစ္ႏွစ္တစ္ေခါက္ေရာက္လာေနက် ေဆာင္းသည္ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ အေအးဓာတ္ေတြေလ်ာ႕လာေသာ္လည္း ကိုယ္႔အေပၚအခ်စ္ေတြေလ်ာ႔သြားေသာ္လည္း ဘယ္လိုမွမစြန္႕လြန္႔ႏိုင္ေသာ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လို ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ခံုမင္ႏွစ္သက္ဆဲၿဖစ္ပါသည္။

ေဆာင္းရာသီေရာက္ၿပီဆိုရင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ေဆာင္း၏ေအးစက္မႈကို ေႏြးေထြးေသာအိပ္ရာထက္မွာ အခ်ိန္ကုန္တတ္ၾကေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ေဆာင္းမနက္ခင္းေတြတိုင္း ေစာေစာထရင္း ၿမဳေတြဆိုင္းေနေသာ ေကာင္းကင္ၾကီးမွ ေနမထြက္ေသးခင္တင္ရွိေနေသာ ေဆာင္း၏အလွကိုေငးၾကည္႕ရတာကို ပိုၿပီးႏွစ္သက္သည္။ ဘာလိုလိုနဲ႕ အခုေနာက္ပိုင္းေဆာင္းက ႏွင္းေတြကို ၿမင္ခြင္႔မရေတာ႔ေပမယ္႔ ၿမဳခိုးေတြေ၀ေနတာကို ေငးၾကည္႕ခြင္႔ရွိေသးသည္မို႕ ေတာ္ပါေသးသည္။

မၾကာခင္ေဆာင္းေရာက္ေတာ႔မည္။ ၿမစိမ္းေရာင္သစ္ရြက္ေတြေပၚမွာ ပုလဲေရာင္ႏွင္းစက္ေတြ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ၾကေတာ႕မည္။ ေၿမာက္ၿပန္ေလညွင္း သြဲ႕သြဲ႕ၾကားမွာ ခ်စ္သူေတြေမတၱာ၏ေႏြးေထြးမႈကို ေဖာ္က်ဳးၾကေတာ႕မည္။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေတြးမိရင္း ကၽြန္ေတာ္နားဆီထဲသို႕ ေၿမာက္ၿပန္ေလေတြနဲ႔အတူ ရိုက္ခတ္လာတာက ကိုဌက္ၾကီး၏ ေဆာင္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္။ ေအာ္... မၾကာခင္ "လြမ္းသူ႕အိပ္မက္"ေတြေတာင္ တစ္ေရးႏိုးၾကေတာ႕မည္။ ဒါဆိုရင္ တစ္ေဆာင္းေတာင္သစ္ၿပန္ေတာ႔မည္ေပါ႔။

မ်ိဳးေဇာ္
၂၀၁၀၊ ေအာက္တိုဘာ (၆)

Friday, January 27, 2012

ညရဲ႕ လ


ၿပတင္းေပါက္အၿပင္ကို ကၽြန္ေတာ္ေငးၾကည္႕လိုက္ေတာ႔ ေကာင္းကင္မွာ လမင္းၾကီးသာေနသည္။ လမင္းၾကီးရဲ႕အေၿခြအရံၾကယ္ေလးေတြကလည္း ေကာင္းကင္တစ္ၿပင္လံုးမွာ ထြန္းလင္းေနသည္မို႕ ဒီညကအေတာ္သာယာၾကည္ႏူးစရာေကာင္းသည္။

O Moon
( By: Narayan Chandra Samal)

O moon o moon
You are so sweet
How good you are looking
And how good your light!

O moon o moon
You are very bright
Children’s stop crying
By seeing your sight

O moon o moon
You are very white
Everything looks beautiful
Under your light

O moon o moon
You are very quiet
I love your coolness
I love moonlight

O moon o moon
How romantic you’re light
Teens love you very much
They want moonlight

ေကာင္းကင္မွာ ေနမင္းၾကီးထြန္းလင္းေနခ်ိန္ႏွင္႔ ေနအလင္းေရာင္ရွိေသာ အခ်ိန္မ်ားကို လူသားေတြက ေန႔တစ္ေန႕အၿဖစ္သတ္မွတ္ၾကသည္။ ေနမင္းၾကီး ကမၻာတစ္ဖက္ကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်ိန္၊ တစ္ၿခားကမၻာတစ္ဖက္ၿခမ္းမွာ ထြန္းလင္းေနခ်ိန္မွာေတာ႔ အေမွာင္ၿခမ္းမွ လူသားေတြက အဲဒီ႔ေနမရွိေသာအခ်ိန္ေတြကို ညတစ္ညအၿဖစ္သတ္မွတ္ၾကသည္။ တစ္ကယ္ေတာ႔ ညဆိုတာက ေနမင္းၾကီးစြန္႕ခြာသြားခ်ိန္ကိုသာ ဆိုလိုၿခင္းၿဖစ္သည္။ လမင္းၾကီးရွိေနၿခင္း မရွိေနၿခင္းႏွင္႔ လားလားမွမဆိုင္...။

ေကာင္းကင္မွာ တိမ္လႊာေတြၿပည္႕သိပ္ေနခ်ိန္၊ ၿမဳေတြပိန္းပိတ္ေအာင္ ဆိုင္းေနခ်ိန္ေတြမွာေတာင္ ေနမင္းၾကီးကို မ်က္စိနဲ႔တိုက္ရိုက္မၿမင္ႏိုင္ေပမယ္႔ တိမ္ေတြ၊ ၿမဳေတြၾကားကေနသူ႕အလင္းေရာင္က ထိုးေဖာက္ႏိုင္သည္မို႕ အဲဒီ႔အခ်ိန္ေတြကို ေန႕အခ်ိန္ဟု လူသားေတြသတ္မွတ္ၾကသည္။ ဒါေပမယ္႔လည္း ညတစ္ညမွာ လရဲ႕အလင္းေရာင္ရွိသည္ၿဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ၿဖစ္ေစ ညကေတာ႔ ညသာၿဖစ္ပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ေနအလင္းေရာင္မရွိပဲ ေန႕တစ္ေန႔မၿဖစ္ႏိုင္ေပမယ္႔လည္း လေရာင္မရွိပဲနဲ႕ေတာ႕ ညတစ္ညၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

ညတစ္ညအတြက္ေတာ႔ သူမရဲ႕ေကာင္းကင္ၿပင္က လတစ္စင္းဟာ အသံုးမ၀င္တဲ႔ အပိုသက္သက္ ပစၥည္းတစ္ခုလည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဒါေပမယ္႕လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕လူသားေတြကေတာ႔ လမိုက္ညေတြထက္ လသာေသာညေတြကို ပိုမိုႏွစ္သက္ၾကသည္။ လၿပည္႕ညေတြေရာက္ၿပီဆိုရင္ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြလုပ္ၾကသည္။ အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ခ်စ္သူေတြစုဖြဲ႕ၿပီး လၿပည္႕ညရဲ႕လွပေသာ ေကာင္းကင္ေအာက္မွ ေပ်ာ္ရႊင္ၿမဳးတူးၾကသည္။ တကယ္ေတာ႔ လတစ္စင္းသည္ ညဆိုေသာ ေ၀ါဟာရတစ္ခုၿဖစ္လာဖို႕ အမွန္တကယ္အေရးမၾကီးေပမယ္႔လည္း လမင္းၾကီးရွိေသာ ေကာင္းကင္ကို၊ လမင္းၾကီးမရွိေသာ ညေတြထက္ ပိုၿပီးလွပသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္။

ေလာကၾကီးမွာ အသက္ရွင္သန္လႈပ္ရွား ရုန္းကန္ေနရေသာ လူသားတိုင္း၏ ဘ၀မွာ စိတ္ပ်က္အားငယ္စရာမ်ား၊ သိမ္ငယ္စရာမ်ားစြာ ရွိႏိုင္ပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာလူေတြကလည္း မိမိကိုယ္မိမိ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအတြက္၊ မိသားစုတစ္ခုအတြက္၊ ကိုယ္ခ်စ္ရေသာသူတစ္ေယာက္အတြက္ အသံုးမ၀င္ေသာ၊ အသံုးမတည္႕ေသာ လူတစ္ေယာက္အေနၿဖစ္ မိမိကိုမိမိမွတ္ယူတတ္ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း အဲဒီ႕လိုအေၿခအေနမ်ိဳးေတြေရာက္တိုင္း လေရာင္လႊမ္းေသာ ညရဲ႕ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႕ၾကည္႕ရင္း ေၿဖသိမ္႕ခဲ႔ရဘူးေသာ ညေတြမေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ရွိခဲ႔ဘူးပါသည္။

တစ္ကယ္ေတာ႔ ညရဲ႕ေကာင္းကင္မွာ လမင္းၾကီးသာေနမွ ညတစ္ညၿဖစ္ႏိုင္တာမဟုတ္ပါ။ လေရာင္မရွိေသာ ညဟာလည္း ညတစ္ညသာၿဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမယ္႔လည္း လမင္းရဲ႕အလင္းေရာင္ရွိေသာ ညရဲ႕ေကာင္းကင္က ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ဘူးသမွ်ညေတြထဲမွာ အလွဆံုးၿဖစ္မည္ ထင္ပါသည္။

မ်ိဳးေဇာ္ (၀၅.၀၉.၁၀)

လက္ေဆာင္မြန္


(၁)
"သား... ေမၾကီးနဲ႔ေဖၾကီးမွာ ဘယ္သူ႔ကိုအခ်စ္ဆံုးလဲ"
"အင္း... သားကေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ခ်စ္ပါတယ္။"
"ဟာ.. ငါ႔သားကလူလည္ပဲ... တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ေရြးေလ။ ေၿပာ ေမၾကီးနဲ႔ေဖၾကီး
ဘယ္သူ႔ကို အခ်စ္ဆံုးလဲ။ တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲေရြးရမယ္ေ
နာ္။"
"ဟာ.. နွစ္ေယာက္စလံုးကိုခ်စ္ပါတယ္ဆို။ အဲဒီ႕လိုမ်ိဳးၾကီးေတာ႔ သားလည္းမေရြးတတ္ေတာ႔ဘူး....။"
"ဟား ဟား.. ငါ႔သားကတကယ္႔ကိုလူလည္ပဲကြ... အေဖေရာအေမေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို
ညာစားမယ္႔ပံုပဲ၊"

(၂)
"ခ်စ္... ေမာင္႔ ကိုခ်စ္လားဟင္"
"အင္း.. ခ်စ္ပါတယ္ဆို... ဒါပဲ ခဏခဏေမးေနေတာ႔တာပဲ။ ဘယ္ႏွစ္ခါေတာင္ေၿဖေနရမွာလဲ။"
"ဟာ... ခ်စ္ကလည္း ဒါကေတာ႔အၿမဲတမ္းသိခ်င္လို႕ပါကြာ။ အရင္ထားခဲ႔ဘူးတဲ႔ ရည္စားေတြနဲ႕ ေမာင္နဲ႔ဆိုရင္ေရာ ဘယ္သူ႕ကိုပိုၿပီးခ်စ္လဲ။"
"အင္း... ေမာင္႔ကိုပဲအခ်စ္ဆံုး... ခစ္ခစ္"
"အင္း... ေမာင္ေတာ႔မထင္ပါဘူးေနာ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔ရင္လည္း ဒီလိုပဲေၿပာအံုးမွာပဲမဟုတ္လား။"
"မဟုတ္ရပါဘူးကြာ... ေမာင္႔ကိုပဲတကယ္ခ်စ္တာပါ... ကဲ ရၿပီလား...။"

(၃)
"ေဖေဖ... သမီးနဲ႕ေမာင္ေလးရယ္မွာ ဘယ္သူ႕ကိုအခ်စ္ဆံုးလဲ ဟင္။"
"အာ.. သမီးကလည္း ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ေဖေဖနဲ႔ေမေမေမြးထားတဲ႔ သားသမီးေတြပဲေလ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို အတူတူခ်စ္တာေပါ႔ကြ။"
"ဟုတ္ပါဘူး... ေဖေဖညာေၿပာတာ... သမီးအထင္ေတာ႔ ေဖေဖတို႕က ေမာင္ေလးကိုပိုၿပီးေတာ႔ မ်က္ႏွာသာလည္းေပးတယ္ ဂရုလည္းစိုက္တယ္...။သမီးကိုက်ေတာ႔ အဲဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး။"
"အဲဒီလိုမဟုတ္ရပါဘူး သမီးေလးရာ.. ေမာင္ေလးကသမီးထက္ အသက္ငယ္တယ္ေလ... ၿပီးေတာ႔အခုမွ သူကလူ႕ေလာကၾကီးထဲကို ေရာက္လာရတာဆိုေတာ႔ ပိုၿပီးေတာ႔ ဂရုစိုက္ရတာေပါ႔ကြာ။ ကဲ ဟုတ္ၿပီလား...။"
"ဟုတ္.. သမီးကိုပါေမာင္ေလးကိုခ်စ္သလိုခ်စ္ရမယ္ေနာ္... ပစ္မထားရဘူးေနာ္..။"

(၄)
"ဖြားဖြား... ဖိုးဖိုးနဲ႔ေၿမးမွာ ဘယ္သူ႕ကိုပိုခ်စ္လဲဟင္...။"
"အာ.. ေၿမးကေတာ႔လုပ္ၿပီး... ဖိုးဖိုးကိုလည္းခ်စ္သလို ေၿမးကိုလည္းခ်စ္တာေပါ႔ကြာ...။ ဒီကေလးကေတာ႔ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ေတြလာေမးေနၿပန္ၿပီ။"
"ဟုတ္ပါဘူး... ဖြားဖြားကဖိုးဖိုးဆိုအရမ္းဂရုစိုက္တာပဲ... ေၿမးကိုက်ေတာ႔ အလကားအားေန ဆူေနတာပဲ.. ဟြန္း။"
"အာ... ငါ႔ေၿမးကိုဆူတယ္ဆိုတာက ေကာင္းေစခ်င္လို႕ပါကြာ... ဖြားဖြားတို႕ၾကံဳေတြ႕လာရတဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳေတြနဲ႔ယွဥ္ၿပီးေတာ႔ ငါ႔ေၿမးကိုေၿပာၿပေပးတာပါ။ ဖိုးဖိုးကို ဂရုစိုက္ရတယ္ဆိုတာက ဖိုးဖိုးက အသက္အရမ္းၾကီးေနၿပီေလ... အဲဒါေၾကာင္႔သူ႕က်န္းမာေရးအတြက္ စိုးရိမ္လို႕ပါ ငါ႔ေၿမးရာ....။"
"ဟြန္း... ဒါဆိုရင္လည္း ၿပီးတာပဲ... ဖြားဖြား ေၿမးကိုလည္း ဖိုးဖိုးလိုခ်စ္ရမယ္ေနာ္။"
"အင္းပါ ငါ႔ေၿမးရာ... ငါ႔ေၿမးသာၾကီးလာရင္း ဖြားဖြားတို႕ကိုေမ႕မသြားနဲ႔ ဟုတ္ၿပီလား... ဟားဟား။"

တကယ္ေတာ႔ေလာကၾကီးမွာ ရွိတဲ႔လူသားတိုင္းဟာ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားဆိုတာကို တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း ပတ္သက္ရင္း ေလာကၾကီးကိုအလွဆင္ေနၾကရတာပါ။ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာဟာ လူတန္းစားမေရြး၊ အသက္အရြယ္မေရြး၊ ပညာတတ္သူ ပညာမဲ႔သူမေရြး၊ ရုပ္ေခ်ာသူ ရုပ္ဆိုးသူမေရြး အားလံုးပါ၀င္ပတ္သက္ခြင္႔ရွိတဲ႔ ေလာကၾကီးက လူသားတိုင္းကိုေပးအပ္ထားတဲ႔ လက္ေဆာင္မြန္တစ္ခုပါပဲ။ လူသားေတြဟာ ေမြးဖြားတဲ႔အခ်ိန္ကေနစတင္ၿပီး ေသဆံုးခ်ိန္မတိုင္ခင္အခ်ိန္အထိ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားကို ေလးနက္ယံုၾကည္ရင္း ယဥ္ေက်းတဲ႔ လူ႕ေဘာင္အသိုင္းအ၀န္းတစ္ခုကို ဖန္တီးတည္ေဆာက္ၾကရပါတယ္။
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာဆိုရာမွာ (၅၂၈)လိုၿဖဳစင္ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔မိဘေမတၱာမ်ိဳးေတြအၿပင္၊ ခ်စ္သူရည္စားအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကတဲ႔ (၁၅၀၀)လို ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးေတြလည္းပါ၀င္ပါတယ္။ ၿဖဳစင္တဲ႔ (၅၂၈)အၿပင္ ပူေလာင္တတ္တဲ႔သေဘာရွိတဲ႔ (၁၅၀၀)လို ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားေတြကို လူသားေတြဟာ အေၿခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အသက္အရြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္ၾကရင္း ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ယဥ္ေက်းတဲ႔လူ႕ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းေတြကို တည္ေဆာက္လာၾကရတာလည္းၿဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိေနတဲ႔ မိသားစုေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းဆိုတာေတြ၊ ေဆြမ်ိဳးညာသကာဆိုတာေတြဟာလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားရဲ႕ အရိပ္ေအာက္ကေနၿဖစ္ေပၚလာၾကရတာပါ။ ဒီစာကိုေရးေနတဲ႔ စာေရးသူကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ဟာလည္း စာေရးသူရဲ႕ အေဖနဲ႔အေမရဲ႕ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားေၾကာင္႔ လူသားတစ္ေယာက္အၿဖစ္ကိုေရာက္လာရတာၿဖစ္ၿပီး ဒီစာေလးကို ေရးခြင္႔ရခဲ႔တာပါ။ ယဥ္ေက်းတဲ႔လူသားပတ္၀န္းက်င္ မွာသာမက ကၽြန္ေတာ္တို႕ေနထိုင္ရာကမၻာၾကီးမွာရိွတဲ႕ အၿခားေသာအိမ္ေမြးတိရစၦာန္ေတြနဲ႔ ေတာရိုင္းတိရစၦာန္ေတြမွာပါ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားဆိုတာကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိႏိုင္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ႔ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာဆိုတာဟာ လူသားအခ်င္းခ်င္းအၿပန္အလွန္ နားလည္မႈ၊ တန္ဖိုးထားမႈ၊ ေလးစားမႈ၊ ၿမတ္ႏိုးမႈ၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံလိုမႈ စတဲ႔ေကာင္းမြန္ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတာပါ။ ဒါေပမယ္႔လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ မေတာ္ေလာဘသားေကာင္ေတြၿဖစ္တဲ႔ လူသားအခ်ိဳ႕ရဲ႕ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားအေပၚ မေတာ္ေနရာမွာ တစ္လြဲအသံုးခ်မႈေတြေၾကာင္႔ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားဟာ တန္ဖိုးနည္းမႈ၊ ညစ္ႏြမ္းမႈေတြၿဖစ္လာရပါတယ္။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ လူ႕ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုမွာ လူသားရယ္လို႕ရွိေနသေရြ႕ေတာ႔ ၿမင္႔ၿမတ္တန္ဖိုးထားစရာေကာင္းတဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားဆိုတာကလည္းရွိေနအံုးမွာပါ။
ဒါေၾကာင္႔လည္း ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားဆိုတာဟာ ေလာကၾကီးမွာရွိတဲ႔ လူသားတိုင္းပါ၀င္ပတ္သက္ခံစားခြင္႔ ရွိတဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာ လက္ေဆာင္မြန္တစ္ခုပါပဲလို႕ ဆိုခ်င္မိပါတယ္။

လူသားအားလံုးခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားကိုယ္စီနဲ႔ ေလာကအလွကိုေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵၿပဳရင္း....

ခ်စ္ၿခင္းမ်ားစြာၿဖင္႔...
မ်ိဳးေဇာ္ (၂.၀၈.၁၀)

ပါရာရာယ္ႏွင္႔ အီေကြရွင္း


ေကာင္မေလးေရ...
တစ္ခ်ိန္က ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ အရမ္းကိုၿဖဳစင္သန္႔ရွင္းတဲ႔ အၿဖဳေရာင္ကင္းဗတ္စတစ္ခု ရွိခဲ႔ဘူးတယ္ေနာ္။
ဒါေပမယ္႔လည္း အၿဖဳေရာင္ကင္းဗတ္စတစ္ခုကို ထိုင္ၾကည္႕ေနရံုသက္သက္နဲ႔ေတာ႔ ေလာကအလွေတြကို အားလံုးမၿမင္ႏိုင္ဘူးလို႕ ငါထင္လို႕ အဲဒီ႔ကင္းဗတ္စေပၚမွာပဲ ငါေဆးေတြၿခယ္ခဲ႔တယ္မဟုတ္လား။ ငါမွတ္မိသေလာက္ေတာ႔ ၿဖဳ နီ ၿပာ ၀ါ ေရာင္စံုေပါ႔...။

ေကာင္မေလးေရ...
အဲဒီ႔အၿဖဳေရာင္ကင္းဗတ္စေပၚမွာ ငါေရးခဲ႔တဲ႔ပံုေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို နင္သေဘာေပါက္ရဲ႕လား။ ငါေရးခဲ႔တာက ကင္းဗတ္စတစ္ခုလံုးေပၚမွာ အလ်ားလိုက္မ်ဥ္းတိုေလးေတြ ႏွစ္ေၾကာင္းစီ စဥ္ထားတဲ႔ပံုေတြေလ။ အဓိပၸာယ္ကိုေရာ နင္သိရဲ႕လား။

ေကာင္မေလးေရ...
အဲဒီ႔ပန္းခ်ီကားကိုၾကည္႕ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကေၿပာတယ္။ မင္းပန္းခ်ီကားရဲ႕ နာမည္ကို "ပါရာရယ္"လို႕မွည္႔ပါလားတဲ႔။ မင္းဆြဲထားတဲ႔ ပန္းခ်ီကို ရူပေဗဒအၿမင္နဲ႕ၾကည္႕ရင္ မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းၿပိဳင္ေနတာမို႕ ဆံုမွတ္ဆိုတာမရွိတဲ႕ "ပါရာရာယ္"ေပါ႔တဲ႔။

ေကာင္မေလးေရ...
ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္မွာ ၾကည္႕ရႈခံစားသူတိုင္းက သူတို႕ရဲ႕အၿမင္ကိုယ္စီကို ခံစားပိုင္ခြင္႔ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာကိုယ္တိုင္မွာလည္း သူခံစားထားတဲ႔အႏုပညာတစ္ခုကို အဲဒီ႔ပန္းခ်ီကားထဲမွာ လူေတြၿမင္သာေအာင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ နားလည္ရခက္ေလာက္ေအာင္ ၿဖစ္ၿဖစ္ ထည္႕သြင္း ေရးဆြဲတတ္ၾကပါတယ္မဟုတ္လား။

ေကာင္မေလးေရ...
ငါေရးခဲ႔တဲ႔ ပန္းခ်ီကားကို လူေတြေၿပာသလို "ပါရာရယ္" တစ္ခုလို႕အဓိပၸာယ္ေကာက္ရင္လည္းရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အမွန္တကယ္ေတာ႔ ငါ႔ပန္းခ်ီကားထဲမွာ ၿမဳပ္ထားခဲ႔တဲ႔၊ လူေတြမၿမင္ႏိုင္ေအာင္ေရးထိုးခဲ႔တဲ႔ ပန္းခ်ီကားရဲ႕ နာမည္ေလးတစ္ခုေတာ႔ရွိတယ္။ အဲဒါ"အီေကြရွင္း"တဲ႔ေလ။ မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းေတြ႕တိုင္း ပါရာရာယ္ရဲ႕နိယာမ ေတြကိုပဲ စဥ္းစားတတ္ၾကတဲ႔လူေတြအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီးေတာ႔ပဲ ေဟာဒီ႔ငါရဲ႕ "အီေကြရွင္း"ဆိုတဲ႔ ပန္းခ်ီကားေလးကို ငါ႔ႏွလံုးေသြးေတြနဲ႔ လိမ္းၿခယ္ခဲ႔တာပါ။

ေကာင္မေလးေရ...
ငါ႔ရဲ႕ အီေကြးရွင္း ပန္းခ်ီကားေလးကို ပိုၿပီးေသသပ္လွပေအာင္ နင္႔ရဲ႕နားလည္ခြင္႔လႊတ္မႈ၊ အားေပးမႈ၊ အနစ္နာခံမႈေတြနဲ႔ ေဘာင္ခတ္ခြင္႔ၿပဳခဲ႔တဲ႔ နင္႔ကိုလည္းေက်းဇူးပါ။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၀.၀၇.၁၀)

အညတရႏွင္႔ ေကာင္းကင္ (၂)


ေကာင္မေလးေရ...
ငါငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ ၿပီးေတာ႔အခုခ်ိန္ထိ ငါ႔စိတ္ထဲမွာစြဲက်န္ေနတဲ႔ ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ နင္႔ကိုေၿပာၿပမယ္ေနာ္။
ေန႔အလင္းေရာင္မရွိေတာတဲ႔ ညဘက္ေတြမွာ မိုးေကာင္းကင္ထက္မွာ လင္းလက္ေနတဲ႔ၾကယ္ေလးေတြကို နင္ ေငးၾကည္႕ဘူးတယ္ မဟုတ္လား။ အခုငါေၿပာၿပမယ္႔ ပံုၿပင္ေလးကလည္း အဲဒီ႕ၾကယ္ေလးေတြအေၾကာင္းပါပဲ။ ပံုၿပင္ေလးထဲမွာ ငါတို႕ၿမင္ေနရတဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြဟာ ခိုကိုးရာအသိုက္အၿမံဳမရွိတဲ႔ အထီးက်န္ဌက္ကေလးေတြ ေကာင္းကင္ၾကီးေပၚမွာ ၿမင္႔သထက္ၿမင္႔ေအာင္ မရပ္မနားပ်ံသန္းရင္း ေနာက္ဆံုးေတာ႔ သူတို႔ေတြရဲ႕ အေတာင္ပံေလးေတြအပူခ်ိန္လြန္ကဲၿပီး မီးထေတာက္ရာကေန ေနာက္ဆံုးမွာ သူတို႔တစ္ကိုယ္လံုး မီးကၽြမ္းၿပီး ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ မွိန္တုတ္မွိန္တုတ္လင္းလက္ေနတဲ႔ ၾကယ္ကေလးေတြ ၿဖစ္သြားၾကတာတဲ႔။ နင္နားလည္ေအာင္ေၿပာရရင္ေတာ႔ ေကာင္းကင္ထက္မွာ ငါတို႕ၿမင္ေနေတြ႔ေနရတဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြဟာ တကယ္ေတာ႔ အဲဒီ႔ဌက္ကေလးေတြ အပ်ံသန္းလြန္ရာကေန ေနာက္ဆံုးေတာ႔သူတို႕ရဲ႕ အေတာင္ပံေတြမီးေလာင္ၿပီး မီးေတာက္ေတြကေန တစ္ဆင္႔ထြက္လာရတဲ႔ အလင္းေရာင္ေတြတဲ႕ေလ။

ေကာင္မေလးေရ...
ငါ.. ညကနင္႔အေၾကာင္းေတြ စဥ္းစားၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ႔ အိပ္မက္ထဲမွာ နင္ကလွပတဲ႔ မိုးသားေကာင္းကင္ၾကီးတဲ႔ေလ။ ငါကေတာ႔အဲဒီ႕ေကာင္းကင္ၾကီးေဘးက ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔တဲ႔။ ငါရဲ႔အလင္းေရာင္ေတြဟာ နင္႔ရဲ႕နံေဘးမွာ ေနမင္းၾကီးသာေနခ်ိန္၊ လမင္းၾကီး၀င္းပေနခ်ိန္မွာ ေကာင္းကင္ၾကီးအတြက္ဘာမွ မသံုးမ၀င္ေပမယ္႔ လမင္းၾကီးေတြ၊ ေနမင္းၾကီးေတြ မရွိတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ႔ နင္႔ရဲ႕ေမွာင္မိုက္ေနတဲ႔ေကာင္းကင္ၾကီးကို ငါရဲ႕မွိန္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔အလင္းေရာင္ေလးနဲ႔ ညရဲ႕ေကာင္းကင္အလွကို ထိန္ညိွေပးရံုသက္သက္သာ တာ၀န္ယူရတဲ႔ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔တဲ႕ေလ။

ေကာင္မေလးေရ...
တကယ္ေတာ႔ ငါဟာေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႔ၾကည္႔ၿပီးၿပံုးၿပတတ္ရံုသက္သက္သာ တတ္ႏိုင္တဲ႔ မိုးသားေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္က အညတရေလးတစ္ေယာက္ပါ။ တကယ္လို႕ ေနာက္ထပ္တစ္ခါသာ နင္႔အေၾကာင္းေတြကို အခုလိုမ်ိဳး ထပ္မက္ခြင္႔ရခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ငါ႔ကိုယ္မွာအေတာင္ပံေတြတပ္ၿပီး နင္ရွိရာေကာင္းကင္ၾကီးကို အၿမန္ပ်ံသန္းလာခဲ႔ခ်င္ပါတယ္။ ငါရဲ႕ေတာင္ပံေတြမီးကၽြမ္းၿပီး ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔မၿဖစ္မခ်င္း အခ်ိန္အထိေပါ႔။

ေကာင္မေလးေရ...
တကယ္ေတာ႔ ငါဟာေကာင္းကင္ၾကီးနံေဘးမွာ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔ၿဖစ္ရံုသက္သက္သာ စိတ္ကူးယဥ္တတ္တဲ႔ အညတရေလးတစ္ေယာက္ပါ။

မ်ိဳးေဇာ္ (၀၇.၀၇.၁၀)

"အညတရ" ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကို အဓိပၸာယ္ဘာမွန္းမသိေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အတြက္....

ဘလက္အဲန္၀ိႈဳက္


တစ္ခါက လမ္းခရီးတစ္ခုမွာ အၿဖဳေရာင္နဲ႔ အနက္ေရာင္တို႕ ဆံုမိၾကပါသတဲ႔။ အဲဒီ႔မွာတင္ အၿဖဳေရာင္နဲ႔ အနက္ေရာင္တို႕ဟာ သူတို႔ရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္သြင္ၿပင္ လကၡဏာေပၚမွာ သူသာတယ္ ကိုယ္သာတယ္ ဆိုၿပီး အၿပိဳင္အဆိုင္ ၿငင္းခံုၾကပါသတဲ႔။

အၿဖဳေရာင္ : ေဟ႔ေကာင္.. ငမည္း.. မင္းပံုစံက ညစ္တီးညစ္စုတ္နဲ႔ အေတာ္ရုပ္္ဆိုးတာပဲေနာ္။

အနက္ေရာင္ : ေအာင္မာ... မင္းကေရာ ဘာထူးလို႕လဲ... ပံုစံကၿဖဳဖတ္ၿဖဳေရာ္ လူမမာပံုစံနဲ႕။

အၿဖဳေရာင္ : ေဟ႔ေကာင္.. ငါကၿဖဳစင္ၿခင္းကို ကိုယ္စားၿပဳတာကြ။ ငါကိုအၿမဲတမ္းၾကည္႕လိုက္.. အၿဖဳေရာင္ဆိုတာ သန္႔စင္ၿခင္း၊ ၾကည္လင္ရွင္သန႔္ၿခင္းကို ကိုယ္စားၿပဳတယ္ကြ.. ဟဲ ဟဲ။

အနက္ေရာင္ : ဟား ဟား... မင္းရဲ႕အဲဒီ႔ ၿဖဳစင္ၿခင္းဆိုတာၾကီးက နည္းနည္းေလးစြန္းထင္းလိုက္တာနဲ႔ ညစ္ႏြမ္းသြားေရာကြ။ ငါကိုၾကည္႕ပါလား... အနက္ေရာင္ဆိုေပမယ္႔ ေတာ္ရံုတန္ရံုအစြန္းအထင္းကို ခံႏိုင္တယ္ကြ။ ၾကည္႕လိုက္ရင္ အၿမဲတမ္းမည္းနက္ၿပီး ေတာက္ေၿပာင္ေနတာေပါ႔ကြာ.. ဟင္း ဟင္း

အၿဖဳေရာင္ : ဟား ဟား... မင္းဟာဘာထူးမွာလဲကြာ... အညစ္ေပၚအညစ္ထပ္တာကိုး ဒီေလာက္ေတာ႔ရွိမွာေပါ႔။

အနက္ေရာင္ : ေဟ႔ေကာင္ မင္းအဲဒီ႔လိုမေၿပာနဲ႔ တစ္ခ်ိဳ႕အေရာင္ေတြဆိုရင္ ေနစားၿပီး ေဟာင္းႏြမ္းသြားလို႔ အေရာင္ေတြလြင္႔သြားၿပီၤဆိုရင္ အၿဖဳေရာင္ ၿဖစ္သြားၾကတာကိုေရာ မင္းဘယ္လိုေၿပာမလဲ။ တကယ္ေတာ႔ အၿဖဳေရာင္ဆိုတာ အေပါစားအေရာင္ၾကီးပါကြာ။ ဆင္းရဲသားေတြ၊ အက်ဥ္းက်ေနတဲ႔သူေတြ ၀တ္တဲ႔အေရာင္ကြ။ ငါ႔ဆိုရင္ မင္းၾကည္႕လိုက္။ တကယ္႔ကို ႏိုင္ငံနဲ႔ယွဥ္တဲ႔ အခမ္းအနားပြဲၾကီးေတြမ်ိဳးမွာ လူၾကီးလူေကာင္းေတြ အၿမဲတမ္း၀တ္ဆင္ရတဲ႔အေရာင္ေလကြာ။ ဟား ဟား

အၿဖဳေရာင္ : ေအာ္ ေအာ္.. မင္းကိုညဘက္ သူခိုးဂ်ပိုးေတြအေမွာင္ထဲမွာ လူေတြမၿမင္ေအာင္ ၀တ္တာၾကေတာ႔ ထည္႔မေၿပာဘူးပဲ။ ငါရဲ႕အၿဖဳေရာင္က သူေတာ္ေကာင္းေတြက ၀တ္ၿဖဳစင္ၾကယ္အေနနဲ႔ ၀တ္တာကြ။ မင္းဘာနားလည္လဲ။

ဒီလိုနဲ႕ေနာက္ဆံုးမွာ အၿဖဳေရာင္နဲ႔အနက္ေရာင္တို႕ဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စကားႏိုင္လုရင္း သည္းမခံႏိုင္ၾကေတာ႔ပဲ ထၿပီးတိုက္ခိုက္ၾကသတဲ႔။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ အၿဖဳေရာင္ေပၚမွာ အမည္းေရာင္ေတြ စြန္းထင္က်န္ခဲ႔ၿပီး၊ အနက္ေရာင္ေပၚမွာေတာ႔ အၿဖဳေရာင္ေတြစြန္းထင္ခဲ႔သတဲ႔ေလ။
အဲဒီ႔မွာသူတို႔သတိထားမိၾကတာက အၿဖဳေရာင္ေပၚမွာ အနက္ေရာင္ေတြေရာေႏွာထားတဲ႔ ပံုစံနဲ႕၊ အနက္ေရာင္ေပၚမွာ အၿဖဳေရာင္ေတြေရာေႏွာထားတဲ႔ပံုစံဟာ သူတို႔ေတြသီးၿခားရပ္တည္ေနရတာထက္ ပိုၿပီးလွပေနတယ္ဆိုတာကိုပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ အၿဖဳေရာင္နဲ႔အနက္ေရာင္တို႕ဟာ သီးၿခားစီမရပ္တည္ၾကေတာ႔ပဲ အေဆြခင္ပြန္းေတြ ၿဖစ္သြားၾကပါသတဲ႔။
အလင္းေရာင္ရဲ႕သေကၤတာတစ္ခုၿဖစ္တဲ႔ အၿဖဳေရာင္ဟာ ေန႕ဘက္ကိုကိုယ္စားၿပဳၿပီး၊ အနက္ေရာင္ကေတာ႔ လူေတြအိပ္စက္အနားယူဖို႕အတြက္ ညတစ္ညၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္တဲ႔ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ အၿဖဳေရာင္နဲ႔အနက္ေရာင္ (တစ္နည္း) ေန႔နဲ႔ည ေပါင္းစည္းမိရာကေန ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြအသက္ရွင္သန္ေနထိုင္ေနရတဲ႔ ရက္တစ္ရက္ ဆိုတာၿဖစ္လာရတာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိသမွ်အရာရာတိုင္းဟာ တူတာေတြခ်ည္းမဟုတ္ပဲ ဆန္႕က်င္ဘက္အရာေတြနဲ႕ပါ ေပါင္းစပ္ထားၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင္႔ကိုယ္နဲ႔ပံုစံမတူတိုင္း၊ ရပ္တည္ခ်က္မတူတိုင္း အမုန္းမပြားၾကပဲ ကိုယ္႔စီပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ သဘာ၀ကေပးတဲ႔အလွတရား ေတြနဲ႕ ေလာကၾကီးကို အလွဆင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ...။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၆.၀၆.၁၀)

အခ်စ္သစ္ပင္


ေကာင္မေလးေရ…
အရင္က နင္အပင္ေလးေတြ စိုက္ဘူးလား။
အခုေတာ႔ နင္နဲ႔ငါနဲ႔ အမွတ္တရသစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ေလာက္ စိုက္ၾကည္႔ၾကရေအာင္။
သစ္ပင္တစ္ပင္စိုက္ဖို႔ဆိုရင္ အရင္ဆံုးသစ္ေစ႔ေလး တစ္ေစ႔ေလာက္ေတာ႔ လိုမယ္ထင္ပါရဲ႕ေနာ္။
ၿပီးရင္အဲဒီ႔သစ္ေစ႔ေလးကို ေၿမၾကီးထဲမွာၿမွပ္၊ ေၿမၾသဇာထည္႔၊ ေရေလာင္း။
ဒါဆိုရင္ ပထမဆင္႔ အပင္ေလးတစ္ပင္ စိုက္ပ်ိဳးၿပီးၿပီေပါ႔။

ဒါေပမယ္႔ ဒီအဆင္႔ေလာက္နဲ႔ေတာ႔ သစ္ပင္တစ္ပင္ ၿဖစ္လာဖို႔ သိပ္မေသခ်ာလွဘူးေနာ္။
ငါတို႕ပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔ သစ္ေစ႔ေလး အပင္တစ္ပင္အၿဖစ္ေပါက္ဖြားရွင္သန္လာေအာင္ ေန႕တိုင္းေပါင္းသင္၊ ေရေလာင္းေပးရမယ္ မဟုတ္လား။ ေလာင္းရိပ္မမိေအာင္ထားဖို႔လည္း လိုမယ္ထင္ပါရဲ႕။
ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ သစ္တစ္ပင္ၿဖစ္လာၿပီဆိုရင္လည္း အသီးေတြ၊ အပြင္႔ေတြ၊ အကိုင္းအခက္ေတြနဲ႔ ေ၀ဆာေနေအာင္ ၿပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ေပးဖို႔လည္း လိုမယ္ထင္ပါရဲ႕ေနာ္။

ေကာင္မေလးေရ…
ဘယ္လိုလဲ နင္စိတ္ပ်က္သြားၿပီလား။ လမ္းေဘးမွာ အေလ႔က်ေပါက္ေနတဲ႔ အပင္ေတြဒီေလာက္မ်ားတာ နင္႔က်မွ အပင္တစ္ပင္ၿဖစ္ဖို႕ ဒီေလာက္ေတာင္ခက္ရသလားလို႕လည္း နင္ ငါကိုအထြန္႕တက္ခ်င္ေနၿပီ မဟုတ္လား။

ေကာင္မေလးေရ...
လူတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ခ်စ္သူေတြ ၿဖစ္ၾကဖို႕ဆိုရင္ တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ေရးဆို၊ ၿပီးရင္ခ်စ္ေရးဆိုခံရသူက လက္ခံလိုက္ရင္ေတာ႔ အဲဒီ႔ႏွစ္ေယာက္က ခ်စ္သူေတြၿဖစ္သြားၾကေရာ မဟုတ္လား။ သစ္ေစ႔ေလးကို ေၿမၾကီးထည္႕ေရေလာင္းတဲ႔ အဆင္႔ကိုေက်ာ္ၿပီးေတာ႔ သစ္တစ္ပင္မေပါက္ႏိုင္သလိုေပါ႔ ေကာင္မေလးေရ။

ခ်စ္သူေတြၿဖစ္သြားၾကၿပီဆိုရင္လည္း ဒီအတိုင္းပစ္ထားလို႔မရ။ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ခရီးအဓြန္႔ရွည္ဖို႕အတြက္ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ၿမင္ေန၊ ေတြ႕ေနရဖို႕၊ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာေနဖို႕ လိုေသးတယ္မဟုတ္လား။ သစ္ေစ႕ေလးကို ေၿမၾကီးထဲမွာ ၿမွပ္ခဲ႔ရံုနဲ႕ေတာ႔ သစ္တစ္ပင္ၿဖစ္လာဖို႕ သိပ္မေသခ်ာသလိုေပါ႔ ေကာင္မေလးေရ။

အပင္တစ္ပင္ေပါက္ဖြားရွင္သန္ရာမွာ ေလာင္းရိပ္မိတာဟာ အေႏွာင္႔အယွက္တစ္ခု ၿဖစ္တတ္သလို၊ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ခရီးလမ္းမွာလည္း ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကေရာက္လာမယ္႔ အေႏွာက္အယွက္ေတြ၊ ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြကို ဂရုမစိုက္မိဖို႕ လိုအံုးမယ္ေနာ္။

အဲ ၿပီးရင္ေတာ႔ ငါတို႕ရဲ႕အခ်စ္သစ္ပင္ေလးမွာ အသီးအပြင္႔ေတြ၊ အကိုင္းအခက္ေတြနဲ႔ ေ၀ဆာေနဖို႕ ေမတၱာတရား၊ သစၥာတရားေတြနဲ႔ နားလည္ခြင္႕လႊတ္မႈဆိုတဲ႔ အရာေတြလည္းအမ်ားၾကီး ၿဖည္႕ဆည္းေပးဖို႕ လိုအံုးမယ္ မဟုတ္လား။

ေကာင္မေလးေရ...
အခုေရာ နင္ငါနဲ႔သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ အတူတူစိုက္ၾကည္႕ခ်င္ေသးရဲ႕လား။ လမ္းေဘးမွာ အေလ႔က်ေပါက္ေနတဲ႔ သစ္ပင္ေလးေတြကိုၿမင္တိုင္း သစ္တစ္ပင္ၿဖစ္ဖို႔ အရမ္းလြယ္တယ္လို႔ နင္ထင္ခဲ႔ဘူးေပမယ္႔ တကယ္ေတာ႔ ကိုယ္ကိုတိုင္ၿပဳစုပ်ိဳးေထာင္ၾကည္႕မွသာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ အပင္တစ္ပင္ရွင္သန္ဖို႕ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အဆင္႔ေတြကိုၿဖတ္ၿပီး သေႏၶတည္ေမြးဖြားခဲ႔ရတယ္ဆိုတာ နင္သိၿပီမဟုတ္လား။ အခုေလာက္ဆိုရင္ နင္လည္း သစ္ပင္ေလးေတြကို တန္ဖိုးထားတတ္ေလာက္ၿပီထင္ပါရဲ႕။

ေကာင္မေလးေရ...
နင္ဒီစာေလးကိုဖတ္ၿပီး သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္စိုက္ၾကည္႕ဖို႕ ၀န္ေလးသြားၿပီလား။ ဒါမွမဟုတ္ေသးရင္ေတာ႔ ငါနဲ႔အတူတူ သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ေလာက္ ဆက္ၿပီးစိုက္ၾကည္႕ၾကရေအာင္လား။
ေလာကၾကီး သာယာလွပဖို႕ သစ္ပင္ေတြလိုအပ္သလို ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ၿခင္းေတြတည္တံ႕ဖို႕အတြက္လည္း ေမတၱာတရားေတြ အမ်ားၾကီး လိုအပ္တယ္ေနာ္။
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ၿခင္းေတြ ကမၻာတည္သေရြ႕ တည္တံ႕ေအာင္၊ ေလာကၾကီးကို ေကာင္းက်ိဳးၿပဳႏိုင္ေအာင္လို႕ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္လည္း အသက္ရွင္သန္ေနတုန္းအခ်ိန္ေလးမွာ ႏွစ္ေယာက္အတူ အခ်စ္သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ေလာက္ စိုက္ၾကည္႕ခဲ႔ၾကရေအာင္လား။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၃.၀၆.၁၀)

ဘ၀ေအာ္ပရာ


ဘ၀ဆိုတဲ႔ ဇာတ္ထုပ္ၾကီးက ေတာ္ေတာ္႕ကိုရႈပ္တယ္။
ခင္ဗ်ားတို႔ကေတာ႔ ဘယ္သိပါ႔မလဲ။ ပြဲၾကည္႔စင္ကေန ေနၾကာစိေလး၀ါးလိုက္၊ ေပါ႔ကြန္းေလးစားလိုက္နဲ႔ ဇိမ္ကိုရွိလို႕။
တစ္ခါတစ္ေလေလာက္မွ အိပ္ခ်င္ေၿပေလးထၿပီး လက္ခုပ္ကေလးတီးလိုက္ၾက၊ ၀ါးခနဲ႔ထရယ္လိုက္ၾက၊ ဟင္႔ကနဲမဲ႔သြားလိုက္ၾကနဲ႔။
က်ဳပ္မွာေတာ႔ ဖတ္ဖတ္ကိုေမာလို႕။ မာယာဆိုတဲ႔ မိတ္ကပ္ေတြကို မ်က္ႏွာမွာ မလိမ္းခ်င္ပဲလိမ္း၊ ဇာတ္ဆရာခိုင္းတဲ႔အတိုင္း မရယ္ခ်င္ပဲနဲ႕ သြားၿဖဲၿပရ၊ မငိုခ်င္ပဲနဲ႔ မ်က္ရည္က်ၿပလိုက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္မုန္းစရာေကာင္းတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း စင္ေပၚေရာက္ခ်င္တဲ႔ေကာင္ ခံဟဲ႔ဆိုၿပီး ကိုယ္႔ဟာကိုေတာ႔ဆံုးမမိသား။
သူမ်ားေတြလိုပြဲၾကည္႕စင္ကေန သူမ်ားကတာကိုေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ၾကည္႕ေနရင္ အေကာင္းသားလို႔လည္း ေနာင္တရမိပါရဲ႕။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေပါက္တဲ႔နဖူးမထူးေတာ႔ပါဘူးဆိုၿပီး ဆက္ကရမွာပဲ။
ဒါနဲ႔ဇာတ္စင္ေထာင္႔က ဟိုငနဲ႔ကိုအရက္တိုက္ၿပီး (၁၅)မိနစ္ေလာက္ေစာၿပီး ပြဲသိမ္းကန္႕လန္႕ကာခ်ခိုင္းထားတာ ဒီေကာင္ကအခုေတာ႔ ဘယ္ေခ်ာင္မွာ အမူးလြန္ၿပီး သြားအိပ္ေနတယ္မသိ။
ဘ၀ဆိုတဲ႔ေအာ္ပရာဇာတ္ရႈပ္ၾကီးက ေတာ္ေတာ္႔ကိုစိတ္ကုန္ခ်င္စရာ ေကာင္းလာၿပီ။
ဟား... ဟိုးေရွ႔ကလူတစ္ေယာက္ ငါ႔ဆီထလာပါလား။ ဆုေတာ္ေငြခ်ီးၿမွင္႔မလို႕ထင္ပါရဲ႕။
ဟာ ဟာ... ပြဲသိမ္းကန္႕လန္႕ကာက ဘာလို႕ခ်လိုက္ၾကတာတုန္း... ဟိုမွာဆုခ်မယ္႔သူလာေနတယ္ေလ။
ဒီလိုပါပဲ ဘ၀ဆိုတာ ဇာတ္သိမ္းခ်င္တုန္းက မသိမ္းရ၊ ဆက္ကခ်င္ၿပန္ေတာ႔ မကရနဲ႕ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတယ္။

မ်ိဳးေဇာ္ (၂၀.၀၆.၁၀)

အညတရႏွင္႔ ေကာင္းကင္


ေကာင္မေလးေရ...
လူေတြေၿပာေၿပာေနၾကတာ နင္ၾကားဘူးတယ္မလား
ဒီေန႔ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ ေနသာေနလိုက္တာ
ဒီေန႔ေတာ႔ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ မိုးအံု႕ေနတယ္
ဒီေန႔ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ ၿမဳေတြဆိုင္းေနလိုက္တာ
ဒီေန႔ေတာ႔ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ ႏွင္းေတြေ၀ေနလိုက္တာ
ဒီေန႔ေတာ႔ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ ၾကယ္ေတြစံုတယ္
ဒီေန႔ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ လမင္းၾကီးသာေနလိုက္တာ
စသၿဖင္႔ စသၿဖင္႔ေပါ႔...

ေကာင္မေလးေရ...
တကယ္ေတာ႔ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာဘာေတြပဲၿဖစ္ေနေန
အဲဒီ႔ၾကည္႕တတ္ၿမင္တတ္တဲ႔သူကသာ
ေကာင္းကင္ၾကီးကို ခ်စ္တတ္ခင္တတ္တဲ႔စိတ္ေလးရွိေနခဲ႔ရင္
ေကာင္းကင္ၾကီးကေတာ႔ အၿမဲတမ္းလွပေနမွာပါ။

ေကာင္မေလးေရ...
တကယ္ေတာ႔ နင္ဟာငါရဲ႕ေကာင္းကင္ၾကီးပါ
ငါကေတာ႔ အဲဒီ႔မိုးသားေကာင္းကင္ေအာက္က
ေကာင္းကင္ၾကီးကိုခ်စ္တတ္တဲ႔ အညတရတစ္ေယာက္ေပါ႔...။

ေကာင္မေလးေရ...
ငါ နင္႔ကိုသတိရတဲ႔အခါ၊ လြမ္းဆြတ္မိတဲ႔အခါ
ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ ဘာေတြပဲၿဖစ္ေနေန
ေမာ႔ေမာ႔ၾကည္႕ၿပီး ၿပံဳးတတ္တာ
နင္သတိၿပဳမိရဲ႕လား...။

ေကာင္မေလးေရ...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း
ငါအရမ္းကိုအလုပ္ေတြရႈပ္ေနတဲ႔အခါ၊ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနတဲ႔အခါ
ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႔ၾကည္႕ဖို႕ အခြင္႔အေရးမေပးတဲ႔အခါမ်ိဳးမွာ
ငါ႔ကိုတစ္ခ်က္ေလာက္ ငံု႕ၾကည္႕ေပးပါလား။

ေကာင္မေလးေရ...
တကယ္ေတာ႕ငါဟာ
ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႔ၾကည္႕ရံုသက္သက္
ခ်စ္တတ္တဲ႔ အညတရေလးတစ္ေယာက္ပါ။

မ်ိဳးေဇာ္ (၁၆.၀၆.၁၀)

မုန္တိုင္းမိၿခင္း


ကလင္.. ကလင္.. ကလင္
အိပ္မက္မ်ား ဟဲလို...အမိန္႔ရွိပါ

ေကာင္မေလး ဟုတ္... ဟို..အိပ္မက္မ်ားကိုေရးတဲ႔ ကိုမ်ိဳးေဇာ္ဆိုတာ....

အိပ္မက္မ်ား ဟုတ္... အခုေၿပာေနတာ.. ကၽြန္ေတာ္ပါ။

ေကာင္မေလး ေအာ္... သမီးက "အိပ္မက္မ်ား"ကို ခဏခဏ၀င္ၾကည္႕ၿဖစ္တဲ႔ ပရိသတ္တစ္ေယာက္ပါ။ ကိုမ်ိဳးေဇာ္ေရးတဲ႔ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္စကားေၿပာဟန္နဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးေတြက ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္... သိလား

အိပ္မက္မ်ား ဟုတ္ကဲ႔.. ေက်းဇူးပါ... ဒါေပမယ္႔ အဲလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ေရးတာ(၃)ပုဒ္ပဲရွိပါတယ္ဗ်ာ။ အင္းလ်ားက်ိန္စာ၊ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔ နဲ႔ တစ္ေထာင္႔ေလးရာ ကိုးဆယ္႔ကိုး ဟုတ္တယ္ဟုတ္

ေကာင္မေလး ဟုတ္... အဲဒီ႔ထဲမွာ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔ကို အရင္ဖတ္မိၿပီး အိပ္မက္မ်ားကို အၿမဲတမ္းလိုလို ၀င္ၾကည္႕ၿဖစ္သြားတာပါ။ ဒါနဲ႔ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔ နဲ႔ တစ္ေထာင္႔ေလးရာ ကိုးဆယ္႔ကိုး ကိုတစ္ၿခားဘေလာဂ္ေတြမွာလည္း သူမ်ားေတြကသူတို႕ေရးသလိုလိုနဲ႔ ၿပန္ကူးၿပီး တင္ထားတာေတြ႕ရတယ္ေနာ္။

အိပ္မက္မ်ား ဟုတ္တယ္ဗ်... ကၽြန္ေတာ္လည္းေနာက္မွသိရတာ... အခုေတာ႔ အဲဒီ႔သံုးတဲ႔လူေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရၿပီး ေၿပလည္သြားပါၿပီ။

ေကာင္မေလး ေအာ္... ေကာင္းပါတယ္.. ဒါနဲ႔အဲဒါေတြက ၿဖစ္ရပ္မွန္ေတြလား...

အိပ္မက္မ်ား ဟဲ ဟဲ... ဒါကေတာ႔ ထင္ခ်င္သလိုထင္လို႕ရပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲကလာတဲ႔ ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္ေတြလို႕ေတာ႔ ေၿပာလို႕ရတယ္ဗ်...

ေကာင္မေလး ဒါနဲ႔... အစ္ကိုက အခ်စ္အေၾကာင္းေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေရးတယ္ဆိုေတာ႔ ေမးရအံုးမယ္.. လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ဖို႕ဆိုရင္ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလံုးသား ဘယ္ဟာကိုပိုၿပီးဦးစားေပးသင္႔သလဲဟင္?

အိပ္မက္မ်ား အင္း... ကၽြန္ေတာ္႔အထင္ေတာ႔ အခ်စ္တစ္ခုၿဖစ္ဖို႔ ႏွလံုးသားဆိုတဲ႔ ပိုင္းေ၀ကို ဦးေႏွာက္ဆိုတဲ႔ ပိုင္းေၿခနဲ႔ စားရမယ္ ထင္တာပဲ....

ေကာင္မေလး ဟင္... ဘာေတြလည္းဟင္... ညီမေတာ႔ နားမလည္ေတာ႔ဘူး

အိပ္မက္မ်ား ဒီလိုဗ်ာ... နားလည္လြယ္ေအာင္ ဥပမာၿပရရင္ လူတစ္ေယာက္ဆိုတာကို ရြက္ေလွၾကီးလို႕ သေဘာထားၾကည္႕ေပါ႔...

ေကာင္မေလး လာၿပန္ၿပီ... ရြက္ေလွ.... အစ္ကိုေရးခဲ႔ဖူးတဲ႔ အရြဲ႕တိုက္ၿခင္း ကဗ်ာထဲက ရြက္ေလွၾကီးလား... ခစ္ ခစ္

အိပ္မက္မ်ား ဟာ.. မဟုတ္ဘူးဗ်... ဒါကေနာက္ထပ္ရြက္ေလွတစ္ခု.. ဟဲ ဟဲ... အဲ ခုနက စကားကိုၿပန္ေကာက္ရရင္ ႏွလံုးသားဆိုတာက အဲဒီ႔ရြက္ေလွၾကီးမွာပါတဲ႔ "ရြက္"ေပါ႔ဗ်ာ။ "ရြက္"ဆိုတာက သိတဲ႔အတိုင္း ေလတိုက္တဲ႔ဘက္၊ ေလေခၚေဆာင္ရာဘက္ကိုလိုက္တယ္ဗ်။ အဲဒီ႔ေနရာမွ "ေလ" ဆိုတာကေတာ႔"အခ်စ္"ကို ကိုယ္စားၿပဳတယ္လို႔ပဲ ထားလိုက္ပါေတာ႔ဗ်ာ။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ႔"အခ်စ္ေလ"ေတြက ႏွလံုးသားဆိုတဲ႔ ရြက္ကို ေက်ာက္ေဆာင္ေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ဆုိက္ကပ္ရမယ္လို႔ရည္ရြယ္ထားတဲ႔ ကမ္းနဲ႔ေ၀းရာကို ဆြဲေခၚသြားမယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ ဦးေႏွာက္ဆိုတဲ႔ ပဲ႕နဲ႕ ဦးတည္ရာလမ္းေၾကာင္းကို ၿပန္ထိန္းရတယ္မဟုတ္လား.. အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေၿပာရရင္ေတာ႔ ရြက္ေလွနဲ႔တူတဲ႔လူတစ္ေယာက္ဟာ ႏွလံုးသားဆိုတဲ႔ရြက္ကို အခ်စ္ေလေတြရဲ႕ ေခၚေဆာင္ရာဘက္ကို ရြက္လြင္႔ရင္း လမ္းေၾကာင္းမွားေနတယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ဦးေႏွာက္ဆိုတဲ႔ ပဲ႔နဲ႔အလိုက္သင္႔ ၿပန္ထိန္းရတာေပါ႔ဗ်ာ....

ေကာင္မေလး အင္း... အစ္ကိုကေတာ္ေတာ္ေၿပာတတ္တာပဲေနာ္... ေပါက္တတ္ကရ

အိပ္မက္မ်ား တကယ္ေၿပာတာဗ်... အဲဒီ႔ေနရာမွ ရြက္ကအရမ္းၾကီးၿပီး ပဲ႕ကေသးေနရင္လည္း ပဲ႔က်ိဳးတတ္တယ္ဗ်.... ၿပီးေတာ႔ေလေတြအရမ္းၾကမ္းေနခ်ိန္မွာ ပဲ႕ကိုအရမ္းၾကီးထိန္းမိၿပန္ရင္လည္း ရြက္ကစုတ္သြားအံုးမယ္... သတိထားေပါ႔ဗ်ာ....

ေကာင္မေလး ဒါနဲ႔ အစ္ကိုရြက္ေလွရဲ႕ ရြက္နဲ႕ပဲ႕ကေရာ အေၿခအေနဘယ္လိုရွိလဲဟင္

အိပ္မက္မ်ား အင္း.. ကၽြန္ေတာ္ရြက္ေလွၾကီးကေတာ႔ ဘ၀ဆိုတဲ႔ပင္လယ္ၿပင္ၾကီးထဲမွာ မုန္တိုင္းမိၿပီး ရြက္ေရာ ပဲ႕ေရာ က်ိဳးေၾကသြားၿပီဗ်... အခုေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ေရစုန္ေမွ်ာလိုက္ေနရတယ္....

ေကာင္မေလး ေအာ္.... ေဆာရီးေနာ္.... ဒါနဲ႕ေကာင္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ စကားေၿပာဟန္နဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးေတြရွိေသးရင္ ထပ္တင္ေပးပါအံုးေနာ္...

အိပ္မက္မ်ား ဟုတ္... အခုေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ခင္ဗ်ားေလးနဲ႔ေၿပာေနတဲ႔ စကားေၿပာေတြကိုပဲ ပိုစ္႔တစ္ခုအေနနဲ႔တင္လိုက္ေတာ႔မယ္ဗ်ာ... ဘယ္လိုလည္း ခြင္႔ၿပဳတယ္မလား

ေကာင္မေလး ရွင္.....

ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ
မ်ိဳးေဇာ္(၁၂.၀၆.၁၀)

မွတ္ခ်က္။ ။ တကယ္႔ၿဖစ္ရပ္မွန္မဟုတ္ပါ။ ပိုစ္႔တစ္ခုအေနနဲ႔ ဖတ္လို႕ေကာင္းေအာင္ ဖန္တိးထားေသာ စိတ္ကူယဥ္ဇာတ္လမ္းသက္သက္သာ ၿဖစ္ပါေၾကာင္း။